اسید پاشی در قاموس اسلام و حکومت اسلامی پدیده تازه ای نیست.شروع حکومت اسلامی با پاشیدن اسید به صورت زنان آغاز شد. نظام نگبت اسلامی تلاش کرد با به کنج خانه فرستادن زنان قدرت خود را تحکیم کند. اکنون با گذشت بیش از سه دهه از جرم و جنایت علیه میلیونها انسان و با به شکست کشیده شدن تمام و کمال طرحهای نهی از منکر، توهین و تحقیر های خیابانی، بسیج فلانژهای حکومتی و دم و دستگاه ناجا توسط زنان و مردان، اینبار می کوشد اوج اعمال داعش گونه خود را مجددا با اسید پاشی بنمایش بگذارد. اسید پاشی امروز داعش اسلامی حاکم بر ایران نه برای تحکیم بلکه تقلایی برای نجات خود از منجلابی است که در آن فرو رفته است.
اسید پاشی سازمانیافته حکومت اسلامی قبل از هر چیز گویای شکست و به زانو درآمدن سران رژیم و بی خاصیت شدن فرامین قرآن و قوانین ضد زن این رژیم در مقابل خشم و عمق نارضایتی مردم نسبت به توحش و بربریت بیش از سی سال از ضدیت داعش حاکم بر ایران علیه زنان است.
اعتراضات و تجمعات چند روز اخیر کاسه صبر مردم را در مقابل این همه جنایت لبریز کرده است. تجمعات، تظاهرات و شعارهای مردم، پیامی برای برچیدن بساط حکومت داعشی حاکم بر ایران است.
فراخوان برای تظاهرات علیه بربریت اسلامی در روز سوم آبان می تواند نقطه شروعی برای پایان دادن به سی و پنج سال توحش اسلامی این حکومت باشد.
اعتراض مردم در روز سوم آبان به پاشیدن مواد شیمایی “مجاز” از نوع اسید، تنها اعتراض به این وحشیگری نیست بلکه بیان و ابراز خشم فرو خفته سالها رنج و تباهی، فقر و نداری، زندان، شنکنجه و اعدام و توهین و بی حرمتی به جامعه ای ۷۷ میلیونی است.
متحد، سازمانیافته و با عزمی راسخ باید به خیابان آمد. فعالین عرصه های اجتماعی بویژه فعالین جنبش برابری طلبانه زنان و مردان می توانند در جهت حرکتهای ادامه دارنقش برجسته ای در سازماندهی مردم در مقابل داعش حاکم بر ایران نسبت به جنایت زبونانه این رژیم تجمع و تظاهرات گسترده و توده ای را براه اندازند.
اعتراض و مبارزه علیه این رژیم تنها امر جنبش برابری طلبانه زنان و مردان نیست. تشکلهای کارگری، جوانان، فعالین عرصه های مختلف اجتماعی می توانند و باید متحد و هماهنگ با یکدیگر کل جامعه را در اعتراض به گند و تعفن اسلامی حاکم بحرکت درآورند. باید پاسخ درخور و دندانشکنی به داعشیان حاکم بر ایران داد.اعتراض به اسید پاشی حکومتی می تواند استارت پایان عمر حکومت اسلامی باشد.*