در دفاع از مردم کوبانی

در دفاع از مردم کوبانی

متن پیاده شده گفتگوی نسان نودینیان با محمد آسنگران

نسان نودینیان :  مساله و معضل جنگ در کوبانی این روزها به صدر اخبار رسانه‌های جهان و به ویژه رسانه‌های منطقه خاورمیانه تبدیل شده است.در این بحث گفتگویی دارم با محمد اسنگرن و از ایشان درباره مساله کوبانی سوالاتی می‌پرسم که توجه شما را به این گفتگو جلب می‌کنم.

به عنوان سوال اول از شما می‌خواهم که درباره آخرین تحولات کوبانی برای خوانندگان توضیح بفرمایید.

محمد اسنگران :  واقعیت این است که مساله کوبانی نه تنها در سطح منطقه  حتا در سطح جهان و رسانه‌های اجتماعی رسمی‌ دولت‌ها و مردم در سطح وسیعی‌ این اخبار را دنبال میکنند و در عین حال دولت‌های منطقه و دیگر نقاط جهان سیاست‌های خود را دنبال میکنند .

تا آنجائی که به وضعیت و شرایط خاص شهر کوبانی در کردستان سوریه مربوط میشود داعش قصد دارد کوبانی را به تصرف خود در بیاورد. نیروهای مسلح مردم و نیروهای احزاب حاکم در کردستان سوریه در جنگ سختی به سر میبرند. نیروهای داعش وارد کوبانی شدند و قسمت‌هایی از کوبانی را به تصرف خود دراوردند اما نیروهای مردمی با استفاده از تاریکی‌ شب و شناختی‌ که از شهر دارند و با سلاح‌های سبک توانستند تعدادی از نیروهای داعش را کشته و قسمت‌هایی که به تصرف داعش درامده بود را بازپس بگیرند. اما کوبانی هنوز در معرض خطر سقوط است این وضعیت باعث شد که تقریبا همه مردم عادی از شهر فرار کنند و کسانی‌ که در شهرباقی‌ مانده اند کسانی‌ هستند که می خواهند از شهر دفاع کنند.

شهر کاملا در محاصره است فقط یک قسمت از شهر که وصل میشود به مرز ترکیه باز است. این قسمت شهر فاصله نزدیکی‌ با مرز ترکیه دارد به طوری که از خط مرزی ترکیه به راحتی‌ می‌توان شهر را دید و حتا از شهر عکس برداری کرد. حتا خبرنگارنی که در آن منطقه هستند در کنار مرز ترکیه ایستاده اند و گزارش تهیه میکنند ارتش ترکیه هم در حالت انتظار به سر میبرد.

نسان نودینیان : سوالی‌ که اینجا مطرح میشود این است که بالاخره  با توجه به مقاومت مردم کوبانی کشور‌های مختلف مواضع مختلفی‌ اتخاذ کردند از جمله ترکیه، به نظر شما به عنوان یک جریان کمونیستی و حزب کمونیست کارگری فکر می‌کنید موضع ترکیه در مورد کوبانی می‌کند چیست و چرا ترکیه اینگونه رفتار می‌کند. در این میان اتفاقاتی نیز افتاده بخشی از نیروهای ترکیه که در دست داعش بودند آزاد شدند مذاکراتی صورت گرفته و اخیرا معاون اوباما به شکل رسمی‌ اظهار داشته که ترکیه از داعش پشتیبانی‌ می‌کند مساله به چه صورتی‌ است.

محمد اسنگران : ترکیه مستقیماً در جهت کمک به داعش چه تسلیحاتی چه نیروی که بتواند امکاناتی برایش فراهم کند که از مرز ترکیه خارج بشوند پشتیبانی‌ می‌کند. بنابر این ترکیه یکی‌ از حامیان پروپا قرص داعش می‌باشد. حتا مساله آزادی گروگان‌ها بیشتر شبیه یک بازی‌ بود اما اصل قضیه به این صورت است که ترکیه نمی‌خواست مستقیماً کمک و رابطه خود را با داعش علنی کند. روز۷ اکتبر زمانیکه هواپیماهای نیروهای ائتلاف حمل کردند. در یک روستا که محل تجمع نیروهای داعش بود در نزدیکی‌ کوبانی نیروهای داعش برای در امان ماندن مواضعشان به خاک ترکیه فرار کردند. در صورتی‌ که در مرز ترکیه ارتش ترکیه مستقر است اما به جای مقابله راه آنها را باز کرد. این در حالی بود مردمی که در کنار خط مرز برای مشاهده جنگ به آنجا رفتند به نبرد و مبارزه با نیروهای داعش پرداختند .

۷ماشین از نیروهای داعش به خاک ترکیه وارد شدند و ارتش ترکیه هیچ واکنشی نداشته است. می‌خواهم بگویم که ارتش ترکیه از این کار دو هدف را دنبال می‌کند. اول اینکه منتظر هستند که شهر کوبانی سقوط کند و ارتش ترکیه وارد عمل شود و به عنوان قهرمان وارد صحنه شود و شهر کوبانی را به کنترل خود درآورد. دوم اینکه شکستی به این نیروهای مسلح احزاب کرد در کوبانی وارد کند زیرا این نیروها با دولت ترکیه مخالف هستند. همچنانکه قبلا افرادی که در کوبانی بودند و به نیروهای مسلح کمک میکردند و ناچار شدند شهر را ترک کنند و به خاک ترکیه وارد شوند ارتش ترکیه آن‌ها را دستگیر کرده است. ظاهرا جرم آنها این است که بر علیه دولت ترکیه تبلیغات کرده اند. از طرف دیگر تنها راه عقب نشینی نیروهای مسلح در شهر کوبانی به طرف خاک ترکیه است. آنها میدانند اگر وارد ترکیه بشوند دستگیر و بازجویی زندانی میشوند. این سیاستی است که ترکیه دنبال می‌کند اتفاقا اینها می خواهند که کوبانی سقوط کند. اینکه در این فاصله چه اتفاقاتی رخ خواهد داد مشخص نیست. رئیس حزب اتحاد دمکراتیک کردستان سوریه به ترکیه رفت و با مقامات این‌کشور مذاکره کرد و ترکیه چند شرط پیش پای آنها گذشته بود. اول اینکه این حزب باید رابطه خود را با بشار اسد در دمشق قطع کند. شرط دیگر اینکه این گروه باید به ارتش آزاد وصل بشود و شرط سوم این بوده که کانتونهای فعلی کردستان سوریه ملغی شوند.

 بحث این است که امروز یک تقسیم بندی رسمی‌ و غیر رسمی‌ درمنطقه انجام گرفته است. تمام دولت‌ها و نیروهای مسلح احزاب اسلامی و ناسیونالیستی بین این دو قطب تقسیم شده اند اسلام سیاسی نوع شیعه یا نوع سنی آن دو قطبی هستند که همه احزاب و دولتهای اسلامی و ناسیونالیستی منطقه  را تقسیم کرده است. در راس جبهه اسلام نوع سنی ترکیه عربستان قطر هستند و راس دیگر جمهوری اسلامی اسد و حزب‌ا‌لله با پشتیبانی‌ روسیه حتا روسیه، چند روز پیش اعلام کرد که ما سلاح فرستادیم برای این نیروها در کوبانی اما در ایران گیر کرده چون بارزانی راضی‌ نیست به این خاطر که بارزانی در جبهه ترکیه عربستان قطر قرار می‌گیرد اتحادیه میهنی و پ ک ک و پ ی د در جبهه جمهوری اسلامی هستند و مردم کوبانی قربانی این قطب بندی میشوند مردم کوبانی به میدان آمده‌اند که از زندگی‌ و شهرشان دفاع کنند.

نسان نودینیان :  سقوط کوبانی چه کمکی‌ به این جبهه بندی می‌کند آیا دولت ترکیه تنها می‌خواهد به عنوان نجات دهنده پس از سقوط کوبانی وارد عمل بشود.

محمد اسنگران :  دولت ترکیه این کار را به راحتی‌ انجام نمیدهد نخست وزیر ترکیه اعلام کرده دولت ترکیه به شرطی وارد جنگ با داعش میشود که آمریکا سیاستش این باشد که بعد از نابودی داعش به سراغ بشار اسد برویم

نسان نودینیان :  در واقع سخنرانی‌ اردوغان هم در پارلمان بر این مبنا بود که بشار اسد باید سرنگون بشود

محمد اسنگران :  دقیقا باز به همین قطب بندی که به آن اشاره کردم برمیگردد به این معنا این جنگ و بحران درست است که مرکز ثقل آن اختلاف بین دو جناح اسلام سیاسی شیعه و سنی است اما هر کدام از این جریانات به یک قدرت جهانی‌ وصل هستند به این معنا بحران عراق و سوریه به بحران اوکراین وصل است وتا این توافقات به نتیجه نرسد و یا یکی‌ از این‌ها یک جایی عقب نشینی نکنند این بحران همچنان پیچیده ‌تر خواهد شد به نظر من مردم کوبانی قربانی سیاستی میشوند که در آن هیچ دخالتی ندارند.

نسان نودینیان :  تکلیف مردمی که برای این وضعیت اشک می‌ریزند و نگران هستند و می خواهند به هر وسیله‌ای به کوبانی کمک کنند چه هست فکر می‌کنید این همدردی و پشتیبانی‌ در ایران و در شهر‌های مختلف ایران به چه معنایی می‌باشد.همچنان که میدانید از ده‌ها اعتراض توده‌ ای در این کشور از طرف مردم که اساسا از کرد‌های ترکیه هستند و همچنین احزاب سیاسی در آلمان و مردمی که نگران هستند و می خواهند جلوی این همه خونریزی گرفته شود به نظر شما باید چکار کرد؟.

محمد اسنگران :  به نظر من این تلاشها انقلابی و انسانی‌ است و باید این تلاش را کرد که مردم پا به میدان بگذارند. اتفاقا تمام بحث ما بر این اساس است. این  مهمترین فاکتور است برای تغییر وضعیت منطقه و تحت فشار گذاشتن داعش و  کسانی‌ که به فکر  سهم خواهی‌ خود هستند. امروز همه مردم کوبانی و اطراف آن آواره شده اند. تعداد زیادی نیروی مقاوم و مسلح میخواهند از شهر دفاع کنند و به همین خاطر لازم است که بیشترین حمایت‌ها را داشته باشند این مردم مردمی هستند که تنها دلسوز کوبانی نیستند بلکه مخالف هر نوع تجاوز و جنایتی هستند که این جریانات اسلامی در منطقه انجام میدهند  و به این معنا مبارزه علیه اسلام سیاسی نوع شیعه یا سنی آن باید پرچم این اعتراضات بشود و مردم آزادی خواه که منفعت سیاسی ندارند قطب سوم باشند بر علیه این گروه‌های اسلامی و جنایتکار. این مردم هیچ گناه ‌ و یا دخالتی در تعیین سیاست آن منطقه نداشتند اما قربانی این وضعیت هستند. بنابراین از این مردم باید دفاع کرد جدای از اینکه اکنون این مردم تحت تاثیر کدام سیاست هستند. کما اینکه ممکن است مردمی هم باشند که اعتقاد به اسلام هم داشته باشند بحث بر سر این است که این مردم شهروندان آن جامعه هستند و حق دارند زندگی‌ آرام همراه با امنیت داشته باشند. مردم دنیا و بشریّت متمدن بنظر من باید در جبهه سوم و در مقابل دو قطب اسلام سیاسی شیعه و سنی بایستد و مدنیّت، انسانیت و آزاد‌گی را نمایندگی کنند و امروز تعرض به اسلام سیاسی نقطه ثقل این حرکت است. تمام این اعتراضات که در چند روز اخیر شروع شده آغاز یک جنبش اجتماعی است که میتواند علیه اسلام سیاسی و علیه تمام دولتهایی که سازنده این گروه‌ها بودند باشند. آمریکا و نیروهای ائتلاف هم می‌خواستند نشان دهند که علیه داعش عملیات انجام میدهند و از مردم کوبانی حمایت میکنند هم می‌خواستند در عمل نشان دهند که داعش میتواند شهر کوبانی را تصرف کند برای اینکه در مقابل اسلام سیاسی شیعه تقویت نشود در این میان مردم هستند که قربانی شدند و همه چیزشان را از دست داده اند این مردم باید از طرف مردم آزادی خواه و چپ حمایت بشوند.

نسان نودینیان :  این حمایت به چه شیوه‌ای میتواند باشد؟.

محمد اسنگران :  همین امروز مردم اروپا به ما نشان دادند به خیابان‌ها آمدند و فرودگاه‌ها را اشغال کردند پارلمان را اشغال کردند در کردستان ایران و همچنین کردستان عراق و کشور‌های منطقه لازم است در ابعاد ملیونی به خیابان آمده و به اسلام سیاسی نه بگویند چون تمام این جنایت‌ها که ما امروز میبینیم داعش انجام میدهد ۳۵ سال است جمهوری اسلامی در ایران انجام میدهد سر بریدن تجاوز کردن زندانی کردن اینکه بدون محاکمه‌ افراد را میکشند خلخالی را به یاد داریم که افراد را اعدام میکرد بعد معلوم میشد بیگناه بودند میگفت اگر بیگناه بود به بهشت میرود اگر گناه کار به جهنم میرود. داعش امروز همان کار را می‌کند ابتدا این جنایت در ایران و افغانستان شروع شد و همه اینها دست ساز و یا حاصل سیاست‌های کشور‌های غربی و به ویژه آمریکا می‌باشند. آمریکا با اشغال عراق میدان و لجنزاری را به وجود آورد که اسلام سیاسی در آن رشد پیدا کرد. ما و منصور حکمت گفتیم که عراق جایی میشود که تمامی‌ جریانات اسلامی از آن تغذیه میکنند قدرت میگیرند و این بحران آینده ‌اش نامعلوم میشود بخاطر همین بود که آن زمان که می‌گفتیم مخالف حمله آمریکا به صدام حسین هستیم یک تعداد چپ جا مانده از تاریخ بدون تحلیل و یا پرو اسلامی به میدان آمدند و انتقاد میکردند که ما از صدام حمایت می‌کنیم در صورتی‌ که بحث حمایت از صدام نبود بحث مخالفت با تعرض و اشغالگری بود که آمریکا انجام داد و این نتیجه آن است که میبینیم امروز هم بحث همانجا مانده و باید از همانجا شروع کرد. بحث این است که امروز هم مردم متمدن در همه جا باید پا به میدان بگذارند و به دفاع از مردم کوبانی بپردازند نه دفاع از این یا آن حزب سیاسی چون احزاب سیاسی که من میبینیم در آن منطقه همه در بین این دو قطب سیاسی تقسیم شدند اما مردم مقصر نیستند که این بلا بر سر آنها آماده است.

به نظر من باید آنچنان که از مردم شنگال دفاع کردیم از کوبانی نیز دفاع کنیم و فراخوان من این است تمام فعالین بویژه در ایران و به ویژه در شهر‌های کردستان باید به میدان بیایند. من شنیدم یک تعداد دست به اعتصاب غذا زدند با احترام به تمام احساسات انسانی‌ این افراد اما اعتصاب غذا راه حل نیست اعتصاب غذا کار چند فعال سیاسی است برای اسم درآوردن. ما می‌خواهیم مردم پا به میدان بگذراند و هزاران انسان بیایند و ابراز تنفر کنند از اسلام سیاسی و امتیازی به جمهوری اسلامی ندهند. مردم باید بدانند که با آمدن به خیابان و زدن به پای‌های اسلام سیاسی و دفاع از مردم کوبانی و دیگر مناطق، میتوانند پرچم انسانیت را بلند کنند.

پیاده کردن متن: فرزام کرباسی