کوبانی روزنه ای است که پرتو آن دنیای تاریک امروز را در گوشه کوچکی روشنی بخشیده و نگاه مردمان زیادی را بخود جلب کرده و مقاومتی را شکل داده که حمایت بخشی از مردم جهان را با خود همراه نموده است. پیروزی آن میتواند قدرت مقاومت در مقابل داعش و دول مرتجع منطقه را بالا ببرد، نفسی تازه ای در کالبد مردم بدمد و انتخاب دیگری را در مقابل مردم خاورمیانه در مبارزه با ارتجاع دولتی و عیر دولتی  قرار دهد. مبارزه و ایستادگی مردم کوبانی در مقابل توحش و بربریت اسلامی داعش، دفاعی است از انسانیت، از زندگی، تمدن و الگوی در مقابل دنیای سیاهی است که امریکا و غرب و دولتهای مرتجع منطقه به جوامع انسانی تحمیل کرده اند.

مقاومتی کوبانی در مقابل یک نیروی فوق ارتجاعی و جنایتکار و مسلح به سلاح های مدرن، که دارد روایت واقعی از اسلام را پیاده میکند، در شرایطی ادامه دارد، که یک ماه است، دولت فاشیست ترکیه راه هر گونه کمک تسلیحاتی و انسانی را بر روی مردم کوبانی بسته است و مانع عبور هزاران انسانی شده که برای تقویت کوبانی آماده رفتن به داخل شهر هستند، مردم شهر تا کنون، تنها با اتکا به نیروی محلی خود و بدون هیچ کمک تسلیحاتی و انسانی، چنین حماسه ای را خلق کرده اند. از سوی دیگر بیان صریح چند روز قبل جان کری در مورد اینکه کوبانی الویت امریکا نیست و هیچ نوع سلاحی در اختیارش قرار نمیگیرد، ترس آنها را از پیروزی مقاومت مردم کوبانی و الگو شدن آن در منطقه نشان میدهد. این شرایط  مقاومت و ایستادگی قهرمانانه مردم کوبانی را با بیشترین حمایت ها روبرو کرده است.
رعب و وحشتی که جریان فوق ارتجاعی داعش بعد از تصرف موصل و سپس شنگال و… ایجاد کرده بود با مقاومت شورانگیز زنان و مردان کوبانی که بیش از یک ماه است ادامه دارد، به پایان رسیده است. حمایت وسیع و هر روزه مردمی در ترکیه، ایران، افغانستان و کشورهای اروپایی از این مقاومت، منظره زیبایی از انسانیت و حق طلبی را در اعتراض و مبارزه با جهل و خرافه به نمایش گذاشته است و بار دیگر در دل دنیای سیاه امروز دفاع از تمدن و انسانیت و تنفر از داعش، جهالت اسلامی، جمهوری اسلامی، اردغان و بارزانی که هر کدام به نحوی در ایجاد چنین سناریویی امریکا و غرب را همراهی کرده اند، به پدیده عمومی تبدیل شده و اعتماد بنفس از دست رفته را به مردم منطقه باز گردانده است.
امریکا و غرب از همان اوایل مقاومت مردم کوبانی، تصورشان این نبود که کوبانی بتواند بیش از یک هفته در مقابل داعش دوام بیآورد و سقوط قریب الوقوح کوبانی را پیش بینی میکردند. ( در واقع آرزو میکردند)  ولی مقاومت یک ماهه مردم  کوبانی با کمترین امکانات نظامی و حمایت وسیع جهانی از آن، امریکا و نیروهای ائتلاف را تحت فشار قرار داد تا فعلا این پیش بینی را به فراموشی بسپارند و بمب باران داعش را جدی تر در دستور قرار دهند و حتی فرانسه در مقابل افکار عمومی وادار شد که مقاومت کوبانی را تحسین کند. این آن روزنه کوچکی است که از طریق آن میتوان منظره های نسبتا متفاوت از دنیای سیاه امروز را مشاهده کرد.
حماسه ای که زنان ومردان کوبانی آفریده اند، به عنوان الگویی در دنیای سیاه امروز، در دنیایی که امریکا و هم پیمانانش تمام تلاش سیاسی و نظامی خود را بکار گرفته اند که توده مردم را به استیصال بکشانند وتخم نا امیدی را در دلها بکارند تا برای رهایی از وحشیگری داعش مردم را به خود نیازمند کنند و منتظر و چشم براه دخالت خود نگاه دارند، میتواند بکار گرفته شود. در شرایطی که نیروهای نظامی دولت قومی – مذهبی عراق با مدرن ترین سلاح، روحیه مقاومت را در مقابل داعش از دست داده اند و یارای جلوگیری از پیشروی این نیروی ارتجاعی را ندارند. زنان و مردان کوبانی با امکانات تسلیحاتی محدود و تنها با دستری به اسلحه سبک در جنگ با داعش، یک ماه است در یک جنگ نابرابر، سخت و خونین جلو پیشروی این جریان فوق ارتجاعی و تصرف شهر را گرفته اند. مقاومت کوبانی حتی اگر شکست هم بخورد شهر به شهر، خانه به خانه و سینه به سینه به نسل های بعدی منتقل میشود و به سرود جوانان، زنان و کودکان تبدیل خواهد شد. مردم کوبانی ثابت کردند تصمیم و اراده جمعی، مقاومت وایستادگی، مناسب ترین الگو و سنگر در نبرد با جهل و خرافه، در مقابل وحشیگری ارتجاع مذهبی و برای دفاع از آزادی و انسانیت است، کوبانی روزنه ای است که از طریق آن میتوان دفاع از زندگی، تمدن و شرافت انسانی را مشاهده کرد و آنرا به عنوان الگوی شهر و کشور محل زندگی خود درجنگ با ارتجاع بکار بست.