روز یکشنبه پنجم اکتبر خبر نابودی یک واحد از راهزنان داعش در بلندیهای “مشته نور” توسط “آرین مرکان” یکی از فرماندهان زن پیشمرگ مدافع شهر کوبانی که به مرگ قهرمانانه خود او نیز انجامید، توجه بسیاری از خبرگزاریهای محلی و بین المللی را بخود جلب کرد. چند روز قبل از این رویداد یکی از گریلاهای زن بنام “سایلان اوزالپ” که در صف نیروهای اتحاد دمکراتیک کردستان سوریه با نام “بیرفان سوزین” شناخته می شد، قبل از اینکه توسط راهزنان مسلمان داعشی اسیر شود،جان خود را می گیرد و داغ اسیر شدنش را بر دل رهروان غارتگرانی چون “خالدبن ولید” گذاشت.
شجاعت فرمانده “آرین مرکان” و مرگ “بیرفان سوزین” خاطرات حماسی زنان شجاع پیشمرگ کومه له و مدافعان زن شهرهای کردستان ایران را در اذهان زنده می کند، دختران و زنانی که در سنگرهای گوناگون جنگ مقاومت در مقابل داعشیان جمهوری اسلامی از جمله در سیاه چالها با شجاعت ایستادگی می کردند و حماسه ها می آفریدند. دختران شجاعی که با پذیرش تمام دشواریهای جسمی و فشارهای روحی ناشی از فرهنگ مرد سالارانه اما دوش به دوش همسنگران مرد سنگر به سنگر می رزمیدند و حماسه ها می آفریدند. فرماندهی نظامی و مسئولیت سیاسی واحدهای نیروهای پیشمرگ، عضویت در دسته های سازمانده، واحدهای تدارکاتی، گروههای شناسایی عملیاتها و امداد رسانی و کار درمانی در سنگرها و بسیاری از عرصه های دیگر، سنگر مبارزه و مقاومت آنها در برابر یورش داعش آسای جمهوری اسلامی به دستاوردهای انقلاب ۵۷ و سنگر این مقاومت کردستان بود.
حماسه زنان پیشمرگ واحدهای مدافع زنان در کوبانی و مقاومت و نبرد سنگر به سنگر آنها در بلندیهای “مشته نور” و نبرد تن به تن آنها با رهزانان داعش در داخل شهر کوبانی در این روزها واقعیتی افسانه ایی است که توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. تصاویر پیشمرگان دختر مدافع کوبانی در سنگرهای مقاومت و دفاع از کوبانی خاطر انگیز و یاد آور اردیبهشت ماه سال ۵۹ و مقاومت ۲۴ روزه مردم و مدافعان شهر سنندج و دیگر شهرهای کردستان ایران است که، چگونه زنان و مردان شجاع با سلاح های سبک در مقابل شلیک ۱۴ هزار گلوله خمپاره انداز به داخل شهر سنندج، بمبارانهای هوایی و شلیک توپ های تانک و توپخانه سنگین ۲۴ روز مقاومت کردند. سعود گریلاهای زن کلاشینکف در دست به بلندیهای “مشته نور” مشرف بر کوبانی در بیست و یکمین روز مقاومت کوبانی، عبور زنان پیشمرگ کومه له از لابلای برفهای در حال آب شدن کوه پایه های کردستان ایران و روئیدن غنچه گلهای وحشی و خوش بوی بهاری را که عطر امید به زندگی را نوید می داد را بیاد می آورد. مقاومت زنان پیشمرگ در کوبانی نوید زندگی و امید به آینده برای همه زنان خاورمیانه است. حمایت از کوبانی پاسخی شایسته به شجاعت فرمانده “آرین مرکان” است و در این روزهای دشوار نباید کوبانی را تنها گذاشت. مقاومت زنان پیشمرگ کوبانی در مقابل تعرض جنایتکاران و راهزنان داعش، سنگر مقاومت همه زنان جهان در مقابل نیروهای سیه دل ضد زن است. هویت این جنایتکاران اسارت زنان و ضدیت با زن و آزادی های زنان در جامعه است. جا دارد که زنان آزادیخواه و مبارز در هر کجای دنیا که هستند در سنگر اول حمایت و پشتیبانی از کوبانی و مبلغ شجاعت زنان پیشمرگ در کوبانی باشند.
انتخاری نامیدن فداکاری فرمانده “آرین مرکان” نامناسب ترین انتساب است. نباید این عملیات شجاعانه را که در سنگرهای نبرد و بشکلی رویارو و حماسی و با گذشت از جان صورت گرفته است را با یک عملیات انتحاری کور که انسانهای بیگناه را هدف قرار می دهد یکی دانست. نابودی یک واحد تا دندان مسلح داعش در حین نبرد سنگر به سنگر و در حالیکه پیشروی داعشیان بی ترمز را متوقف کرد عملیات انتحاری نیست بلکه، شجاعتی حماسی است که در تاریخ مبارزات زنان آزادیخواه علیه اسلامگرایان داعش به ثبت می رسد و نام فرمانده “آرین مرکان” را جاوانه می کند.
یاد فرمانده “آرین مرکان” و همه زنان رزمنده جانباخته در سنگرهای دفاع از کوبانی گرامی باد.