تقدیم به کوبانی، شهر آتش و خون و حماسه و ایستاده گی!
آنها می خواستند انکار ات کنند
چنان زمستان که بهار را انکار می کند
صدایت را خفه کنند
چنان دزدی که شاهدی را خفه می کند
تیر خلاص در قلب ات بزنند
همچون سگ پیری که مردن اش نزدیک است
زیر آوار مدفون ات کنند
همچون زلزله که شهرها را مدفون می کند
خانه های ات را به آتش بکشند
شبان ات را به زیارتگاه
و روزهای ات را به سلاخ خانه تبدیل کنند
مردمان ات را خار و زبون کنند
نامت را از نقشه ی دنیا پاک کنند .
……..
آنها برای حل کردن معادله ی نابودی ات
راه حل های فراوانی یافتند
اما هرگز به نتیجه نرسیدند
نخواهند رسید
زیرا آنها همواره
یک چیز را نادیده می گیرند
مقاومت مردم متحد به پا خواسته را
که شکست ناپذیرند
حتی اگر شهرشان هم سقوط کند.
درود بر مردم متحد کوبانی!
۰۴٫۱۰٫۱۴
ناهید وفائی