بنا به تجارب بیش از یک دهه فعالیت شبانه روزی پیشمرگایتی سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۰ در کردستان ایران . بنا به درسهای که از جنگ و مبازره برای رهایی از رنج و درد ،ناامنی ،وفقر وبی عدالتی گرفته ام . در مقابل هجوم نیروهای داعش مصلح کردن اکثریت مردم کردستان و آموزشهای اولیه نظامی در سطح وسیع را راه حل اصلی مقابله با هر نوع هجومی می دانم . به باور من جنگ و گریزهای امروزه نیروهای احزاب کردی در مقابل جریان داعش می تواند مانع پیشروی آنها اما نگرانی کماکان موجود است که قدرت مقابله با آنها دوام نیاورد ،آنها را سازمان داده اند به انواع صلاحها مجهز می باشند صرف اراده کارساز نیست باید همان مردمی را که از دست داعشیها فرار کرده اند مصلح کرد آنها نیز مانند من و شما دست وپا دارند در همچنین شرایطهای خود مردم آسیب دیده و آشنا به مناطق قابلیت دفاع و تعرض بیشتری را دارند ،مسابقه امروزه احزاب در جنگ می تواند کارساز باشد اما نمی تواند مانع اصلی باشد ، باید مردم عاصی و آسیب دیده را از یاس و ناامیدی نجات داد ،به جای گریه و زاری کردن ،ودعا کردن و در انتظار پیشمرگان برای نجات پیدا کردن باید مصلح شوند در انتظار کسان دیگری بودن (پیشمرگان) اما خود دست روی دست گذاشتن نتیجه همان می شود که ما در دههای ۵۰ و ۶۰ در کردستان ایران تجربه کردیم بیش از نیمی از همرزمان را در جنگها از دست دادیم آنچه را که می بایست انجام می دادیم و می توانست هم جامعه را ازشر جهل و جنایت تباهی نجات بدهد و خود نیز تلفات کمتری می دادیم ولی نکردیم نباید تکرا شود ،پا به پای تصلیح عمومی شوراهای کار و محلات نیز پا بگیرد و دهها کار و فعالیت دیگر که با دخالت دادن خود مردم هم انرژی و امید بیشتر می شود دشمن نیز به آسانی نمی تواند برنامه ریزی برای قتل عامها را انجام بدهد .در غیر این صورت نگرانی بسیار جدی می باشد ، ما فکر می کردیم با چند صد نفر در مقابل دشمن مجهز به انواع تجهیزات غلبه می کنیم بماند . شرایط کردستان که هنوز دولت نیست و قدرت دفاعی هوایی و زمینی آنچنانی را ندارد بسیار شکننده است. اکثریت مردم باید مصلح شوند در هر صورت و در هر گوشه از مناطق می توانند مانع کشتار شوند ، انسانهای جنون دار که دیروز به اسم حزب الله و پاسدار و بسیج ، قوات خاصه ، القاعده . و دهها ال و قرداش دیگر و امروز به اسم داعش به جان مردم افتاده اند از هیچ جنایتی تا برقرای حاکمیت ننگینشان پرهیز نمی کنند. اگر مردم مخمور و شنگال را تنها گذاشتند و حداقل اصلحه در اختیارشان می گذاشتند و آموزشهای نظامی می دادند به طور یقین به این روز گرفتار نمی شدند .در ضمن جریانات و احزاب چپ وکمونیستهای کارگری و دیگر جریانات چپ در کردستان و عراق در این شرایط می تواند ضمینه را برای شنیدن حرفهای انسانی و مدرن را فراهم کنند ، صرف نمایش نوشته جات و سخنرانیها همین میشود که هست.توفیق پیرخضری یکشنبه ۱۰ ماه اوت ۲۰۱۴