“انتخاب” فواد معصوم بعنوان رئیس جمهور عراق به چه معنی است؟
مقدمه:
در اخبار آمده است که فواد معصوم ۷۶ ساله در اجلاس پارلمان عراق با اکثریت مطلق ۲۱۱ در مقابل ۱۷به سمت ریاست جمهوری عراق برگزیده شد. از زمانی که عراق توسط ارتش امریکا “تسخیر” شد یک قانون ارتجاعی در عراق وضع شد که رئیس جمهور باید کرد باشد نخست وزیر شیعه و سخنگوی پارلمان سنی باشد! یعنی مسئولیتهای حساس حکومتی بر اساس تقسیم بندی ادمها به مذهب و ملیتشان! این تقلیل جامعه عراق بطور رسمی بود و پایه جدائیها و درگیریهای سیاسی حول این تقسیم بندی ارتجاعی انسانها را محکم تر کرد.
فواد معصوم از رهبران شناخته شده اتحادیه میهنی کردستان عراق، یار جلال طالبانی در حزبی ارتجاعی است که سالها در کنار رژیم اسلامی و زیر چتر حکومت امریکا به تقویت حزبش و طبقه سرمایه دار در کردستان عراق مشغول هستند.
در عراق حتی انتخابات نیم بند مستقیم از مردم ممکن نیست و حکومتها بین خودشان رسما رئیس جمهور تعیین می کنند! اینهم دستاورد پروژه امریکائی بود که مدعی “دموکراسی در خاورمیانه” شد و با این پرچم به خاورمیانه لشکر کشی کرد!
بربریتی جای بربریت حزب بعث و ضدام را گرفت و مردم عراق را بجان هم انداخت بنام سنی و شیعه و کرد و عرب!
در این مقاله کوتاه نگاهی می اندازم به تبعات این “انتخاب” رئیس جمهور در عراق:
(۱)”انتخاب” فواد معصوم چه پیامی دارد؟
از دید من انتخاب فواد معصوم از سوی حکومت پاپت عراق معنی خاصی در شرایط کنونی دارد. اولا: تلاشی است در کشاندن احزاب ناسیونالیست کرد به بازی قدرت مرگزی و دور کردن انها از پروژه “استقلال کردستان”. دوما: تلاشی است برای ایجاد موازنه بین سه گرایش ارتجاعی ناسیونالیزم کرد و جریانات ارتجاعی اسلامی شیعه و سنی و گرد اوردن مجدد انها زیر چتر اتحاد قومی مذهبی. سوما: ایجاد فشار روی مالکی که در “انتخابات” قلبابی دیگری در سال گذشته به نحست وزیری رسیده و نمی خواهد این پست را ترک کند.
در این شوی “انتخاباتی” اکثریت “نمایندگان شیعه” هم به فواد معصوم رای دادند. معنیش اینست که زیر فشار حکومت امریکا از بالا و فشار نظامی کمپ داعش-هوادان صدام حسین و سایر اراذل قبیله ای سنی ، حکومت عراق دارد می رود که دنبال نخست ویز دیگری هم باشد. ظاهرا رژیم اسلامی هم بجائی خواهد رسید که بین مالکی و هدفش یعنی نگه داشتن یکپارچگی عراق یکی را انتخاب کند که طبعا نتیجه دوری خواهد بود از مالکی و چسبیدن به قاچ زینش که داشتن سهم در قدرت در عراق متمرکز خواهد بود.
انتخاب فواد معصوم به علاوه یک تعیین تکلیف است بین جناح های ناسیونالیست کرد و فراخواندن همه آنها به سفره حکومت مرکزی عراق ودست کشیدن از رویای استقلال!
(۲)رویای “استقلال کردستان” دورتر می شود؟!
قبلا گفته بودم که داستان “استقلال کردستان” را برخی از احزاب چپ ایرانی بیشتر باد دادند تا خود واقعیت داستان! رهبران کردستان عراق تاریخا ثابت کرده اند که هیچ پرنسیبی ندارند و فرصت طلب تر از این هستند که تمام تخم مرغهاشان را توی یک سبد بگذارند! لذا بارزانی حرفی زد و “تهدید به رفراندومی” کرد اما رفقایش را فرستاد به بغداد تا از سهم حکومت مرکزی هم عقب نماند!
گذشته از اینکه حکومت اسرائیل برای استقلال کردستان عرق بالا و پائین پرید ، سایر جناح های محلی و جهانی ارتجاعی هنوز دو دل هستند در این داستان .هنوز حکومت امریکا ظاهرا گزینه اولش را حفظ حکومت متمرکز عراق می داند دارد زور اخرش را می زند.رژیم اسلامی را نمی تواند ندیده بگیرد و برآوردن خواستهای رژیم اسلامی در عراق را بخشی می داند از “دیالوگهای سازنده”!
انتخاب فواد معصوم را باید در کانتکس جلو بردن تلاش طبقه حاکمه عراق برای نگه داشتن دولت مرکزی دانست.اینکه چقدر این تلاش جلو برود بسته به عوامل متعددی است اما هر چه هست حرکتی مخالف بردار پروژه تجزیه عراق و “استقلال کردستان” است. تلاشی است که ممکنست به متمرکز کردن نیرو بر علیه اراذل داعش و متحدینش بینجامد. جنگ ارتجاعیون “اتحاد طلب” و مرتجعین “استقلال طلب” ممکنست در راه باشد.
(۳) راه حل بحران منطقه خاورمیانه چیست؟
کنار بحران عراق و بحران فلسطین ، انسانیت در حال تاوان دادنست.زجر می بیند خونش ریخته می شود می سوزد . موضوع دعواهاست.داغ سنی و شیعی و کرد و عرب و فلسطینی و اسرائیلی بهش زده اند تا با دست خودش خونش را بریزند. این انسانیت که ناظر دعواهاست و مظلوم دعواها تا نیاید گفتمان دیگری را روی میز سیاست بگذارد.تا نیاید خودش باشد و پرچم هویت انسانی را بلند کند، مفعول تاریخ خواهد ماند. کمونیزم و چپی که این انسانیت را ارائه ندهد و فرموله نکند و ماهیت ارتجاعی این صحنه ها را از همه سو نشان ندهد و مردم خسته از عرب بودن و سنی بودن و شیعه بودن و فلسطینی بودن و کرد بودن و اسرائیلی بودن را به خویش نخواند و سازمان ندهد ، امیدی نیست.زوال تمدن ادامه خواهد یافت.درد و خون طوفانیست که می روبد و نتیجه اش همان نوزاد مرده ای است که طعم شادی و سعادت را بدون چشیدن ، زندگی را به مرگ تسلیم کرده است.
این گفتمان را باید شناخت و شناساند.حولش باید الترناتو تمامی وضع موجود را ساخت.کار چپ و کمونیزم اینست.
منابع دیگر:
(۱)برخی منابع در مورد انتخاب رئیس جمهور جدید در عراق
http://www.huffingtonpost.com/2014/07/24/fouad-massoum-president-iraq_n_5616701.html
http://abcnews.go.com/International/wireStory/iraq-vote-president-deadly-bombing-24675100
http://www.reuters.com/article/2014/07/24/us-iraq-president-idUSKBN0FT1GC20140724
(۲)آرشیو مقالات این نویسنده در موضوع بحران اخیر عراق:
استیصال حامیان “استقلال کردستان” در حزب کمونیست کارگری بیشتر می شود!
راه حل کمونیستی و انسان محور یا راه حل قومی مذهبی در عراق؟
HTTP://MONAZERE-SIASI.COM/مقالات-سیاسی/مقالات-سال-٢٠١۴/۶۶۸-راه-حل-کمونیستی-و-انسان-محور-یا-راه-حل-
قومی-مذهبی-در-عراق؟نقدی به شبهه استدلالات محمد اسنگران در دفاع از طرح امپریالیستی تجزیه عراق
طرح-امپریالیستی-تجزیه-عراق دنباله روی از سیاست تجزیه طلبی قومی در عراق زیر نام کمونیزم کارگری!
نام-کمونیزم-کارگری
(۳)آرشیو پروژه مناظره در موضوع بحران عراق:
تریبون مناظره بخش ۲۷، نگاهی به بحران عراق و عوامل موثر در آن-با شرکت:
مهدی صفائیان، مادح نظری، سپهرداد گرگین و سعید صالحی نیا با مدیریت سیمین مجد
https://www.youtube.com/watch?v=Hvih-gWnWYM&feature=youtu.be
مناظره شماره ۲۸: “استقلال کردستان عراق پاسخ چه کسانی است و راه حل چیست؟
با شرکت : مادح نظری و سعید صالحی نیا-با مدیریت: سیمین مجد
https://www.youtube.com/watch?v=Uf5pe0TgeQ4&feature=youtu.be