کارگران نورد پروفیل ساوه در کوران مبارزات اخیر خود قدم مهمی به جلو برداشتند که برای کل جنبش کارگری اهمیت زیادی دارد و امکان پیشروی بزرگی را نشان میدهد. آنها با برگزاری چندین مجمع عمومی در حین اعتصاب و تجمعات، تصمیم به مجمع عمومی ماهانه در یک روز ثابت و معین گرفتند. صدها مرکز کارگری دیگر شرایط بسیار مشابهی با کارگران پروفیل ساوه دارند و اقدام آنها میتواند توسط سایر مراکز کارگری دنبال شود و به یک جنبش مجمع عمومی تبدیل شود. این فراخوانی به همه فعالین و رهبران کارگری است.
کارگران نورد پروفیل ساوه در طول اعتصاب و تجمعات اعتراضی هفته های اخیر چندین بار مجمع عمومی تشکیل دادند و تصمیمات واحد و محکمی در مقابل کارفرمای قلدر این کارخانه، قلدری ای که اساسش را حمایت ارگانهای دولتی از او تشکیل میدهد، گرفتند و علاوه بر این در مجمع عمومی خود در روز ۱۹ خرداد تصمیم گرفتند که هر ماه در یک روز معین بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت مجمع عمومی خود را، صرفنظر از اینکه مشکلی داشته باشند یا نه، برگزار کنند. صدها مرکز کارگری دیگر از شرایط بسیار مشابهی از نظر مشکلات درازمدت کارگران و مبارزات پی در پی کارگران برخوردارند و تصمیم کارگران پروفیل ساوه میتواند به تصمیم آنها نیز تبدیل شود. علیرغم همه موانعی که مقابل جنبش کارگری وجود دارد اما زمان از هر نظر به نفع این تصمیم عمل میکند.
اولین نکته این است که در دل مبارزه میتوان متشکل شد و مجمع عمومی عملی ترین شکل متشکل شدن است که در ادامه میتواند به تشکیلات سازمانیافته و دائمی کارگران تبدیل شود. مجامع عمومی در سالهای گذشته اساسا و یا تماما در حین اعتصابات و تجمعات اعتراضی شکل گرفته است، در کارخانه یا مقابل وزارت کار و ادارات کار و حتی گاهی در پارک و خیابان. در طول اعتصاب کارگران از موقعیت بهتری برای متشکل شدن برخوردارند. موقعیتی که در روزهای عادی از آن برخوردار نیستند. از جمله میتوان به تشکیل مجمع عمومی توسط کارگران پتروشیمی های ماهشهر، کیان تایر، فولاد زاگرس، پلی اکریل، نساجی کردستان، صنایع فلزی تهران، نیشکر هفت تپه، بازنشستگان صنعت فولاد در اصفهان و دهها مورد دیگر در یکی دو سال گذشته اشاره کرد.
نکته مهم دیگر این است که تداوم مشکلات اساسی کارگران برای مدتی طولانی و ثانیا اعتراضات مداوم علیه این مشکلات، هم نیاز به مجمع عمومی و هم زمینه آنرا فراهم کرده است. امروز در صدها مرکز کارگری کارگران با مشکلات مشابه نورد پروفیل ساوه مواجهند. اخراج، تعویق در پرداخت دستمزد و مشکلات مربوط به بیمه، از جمله معضلاتی هستند که با توجه به بحران عمیق و فزاینده جمهوری اسلامی دورنمائی برای تخفیف و حل آنها نیست و به تعداد این مراکز نیز روزبروز اضافه میشود. پابپای این وضعیت، اعتراضات و اعتصابات کارگری نیز به یک امر دائمی در این مراکز تبدیل شده است. در این مراکز هم میتوان مجمع عمومی را در جریان هر اعتصاب و تجمعی تشکیل داد و هم میتوان تصمیم به برگزاری مجمع عمومی منظم گرفت. کاری که کارگران پروفیل ساوه انجام دادند.
به یک معنی تشکیل مجمع عمومی منظم با توجه به مشکلاتی که برای دوره ای طولانی جریان دارد به یک ضرورت فوری برای تقویت و تحکیم مبارزه کارگران تبدیل شده و در عین حال بدلیل کشمکش طولانی مدت زمینه عملی آن فراهم شده است.
این وضعیت جدیدی است که در سال های گذشته بدلیل تداوم بحران عمیق اقتصادی و ناتوانی حکومت از پاسخگوئی به حیاتی ترین نیازهای کارگران از یکطرف و از طرف دیگر ارتقای تجربه مبارزاتی و ارتقای مبارزات کارگری شکل گرفته است.
نقش اصلی برای متشکل کردن کارگران را رهبران کارگری بعهده دارند. اما در عین حال در ماههای گذشته کارفرماها و دولت شروع به اخراج و یا بازداشت آنها کرده اند. اقدام به تشکیل مجمع عمومی موردی و منظم بهترین ظرف برای حفظ رهبران کارگری و یا تلاش برای آزادی و یا بازگشت به کار آنها نیز هست.
دورنمائی برای تخفیف معضلات اقتصادی وجود ندارد. در نتیجه معضلات عدیده کارگران و بویژه تعویق در پرداخت دستمزد، تعطیلی مراکز کارگری یا تعدیل نیروی کار و مشکلاتی که کارفرمایان درمورد بیمه های کارگران ایجاد میکنند و بسیاری اجحافات دیگر در اکثر مراکز کارگری در سطح کشور همچنان ادامه خواهد یافت. در مقابل این وضعیت اعتصابات طولانی برای یک هفته و دو هفته و بیشتر و تکرار شونده در طول سال فضای تازه ای و توازن قوای جدیدی به نفع کارگران ایجاد کرده است که پیشروی بعدی را الزامی و امکانپذیر میکند. کارفرماها و دولت از توان کمتری نسبت به گذشته برای مقابله با کارگران برخوردارند و رهبران کارگری باید با هوشیاری از این موقعیت به نفع پیشروی کارگران و شکل دادن به تشکل توده ای خود استفاده کنند. مناسب ترین ظرف متشکل شدن کارگران در شرایط کنونی با توجه به توازن قوای فعلی مجمع عمومی و منظم کردن آن است.
اقدام به برگزاری مجمع عمومی در مراکز مختلف و شکل دادن به جنبش مجمع عمومی یک مساله استراتژیک برای جنبش کارگری و شکل دادن به تشکل های توده ای کارگران است که در یک توازن قوای بهتر شرایط را برای تبدیل شدن به شوراهای واقعی کارگری فراهم میکند. امروز زمان این پیشروی فرارسیده است. و این دهها گام جنبش کارگری را جلو میبرد. اولین نتیجه چنین جنبشی ایجاد زمینه برای اعتصابات بزرگ منطقه ای و یا اعتصاب عمومی است که یک پیشروی تاریخی را برای طبقه کارگر و کل مردم رقم خواهد زد.
با تمام قوا مجمع عمومی را در کوران هر اعتصاب و تجمع اعتراضی و مجمع عمومی منظم را در همه مراکز کارگری ایجاد کنیم. زمان این پیشروی برای طبقه کارگر فرارسیده است.