توضیح :
این نوشته همانگونه که درمحتوای آن توضیح داده خواهد شد ، حیطه های متفاوتی هرچند کوتاه را مد نظردارد . بدیهی است که توضیح نکات ذیل ، نه اولین ونه آخرین روشنگری است که صورت می پذیرد ؛ چرا که دیگران درگذ شـتـه وامروزنیز انجام داده ومی دهند . جنبه هائی را که نوشته مد نظردارد : یکی نشان دادن وافشاء نظرگاه رفـــرمیـسم وسندیکالیسم (ونه سندیکا ) است که اگردراین دنیای وانفسا انجام نگیرد لطما تی بیش از اکنون به جنبش عـمــــــومــی
کارگری وجنبش کارگری سوسیالیست ، وارد می آورد . جنبه ی دیگر، سیاستهای اصلاح طلبا نه که درجنــبش آزا دیخواهـی رخنه نموده ودرصورت عدم افشا ء هرچه بیشترآن ، جنبش را به ورطه ی نابودو بقا ء رژیم می کشاند . ونکته ی آخر ، مسئله ی سیا ستها ی سرمایه داری جهانی است که امروزه درچارچوب سیاستهای رازآلود نئولیبرالیسم ، طراحی وتوسط اشخاص ، گروهها ، نهادها وسا زمانهای درخدمتشا ن ، درکشورهای مختلف وازجمله ایران اجرا ء می گردد .
قدمت مبارزات کارگری تقریبا به اندازه ایجاد طبقه ای بنام کارگر است که همزاد سرمایه داریست . کارگران که دربدو پیدایش مبارزه علیه سرمایه داری را آغاز می کردند ، ازخرابی اوضاع افتصا دیشان حرکت کرده وجهت بهبودی زندگی روزمـــــره
مبارزه ای را آغاز می نمودند . بارشد سرمایه داری که بالمآل رشد کارگررا به همراه داشت واین رشد نه فقط درزمیـنــــــــه ی تولید وافزایش تولید بود ، بل که بعلت وجود مناسبات وروابط تولید ی ، رشد فکری ـ اجتماعی کارگران را نیزشامل می شد .
سرمایه داری برای افزایش ارزش اضافه وسود که منجربه انباشت بیشترسرمایه نیزبود ، سعی دراستثماربیشترکارگران را داشته ودارد . کارگران که خود را دراین مناسبات اقتصادی ـ اجتماعی زیر فشارهای مختلفی میبینند، ناچاربه مقابله بااین روا بـــــط و مناسبات بوده وهستند . کارگران با شکستن ماشین آلات تولید شروع به مبارزه کرد ند تا اینکه درروند رشد جوامع سرمایه دا ری صنعتی به رشد مبارزات آگاها نه تری دسترسی پیدا کردند . ایجاد انجمن ها ی صنفی واتحا دیه ها وانواع سازمانیا بیها با نامهای
متفاوت ، گروه ـ سازمان ـ حزب وحتی ارگانهای بین الملی (انترناسیونال ) ازهمین ضرورت سرچشمه گرفته است . سیستم سرمایه داری چه محلی (ملی ) وچه جهانی (بین الملی ) همیشه سعی دربیشترنمودن انباشت سرمایه ازطریق ایجاد ارزش اضافه داشته ودارد ؛ لذا نهایت تلاش درشدت استثماررا برنامه اصلی خود دانسته و درتخریب روزافزون زندگی کارگران تاآنجا که درقدرتش است تلاش کرده ومی کند . فقط درمقاطعی که جنبش کارگری وجنش کارگری ـ سوسیالیستی توانسته است با نیروی متشکل به مصاف سرمایه داری برود ، وسرمایه داری خودرا درخطر ازدست د ا د ن سودهای کلان دیده ، ناچار بـــــــه عقب نشینیهائی شده که درواقع تحمیلی ازطرف نیروی کارگران برآنها بوده است . سرمایه داری همیشه بایک شیوه ی خا ص عمــــل نکرده است .
اضافه برراههای سرکوب جنشهای کارگری توسط دولتهای سرمایه داری ؛ سیاست ایجاد انحراف دردرون جنبش کارگری که با طرح مسا ئل راست گرایانه ورفرمیستی صورت می گیرد ، دردستورکار سرمایه داری است . این اعما ل بطورعمده ازطــــریق تطمیع مالی بخشی ازکارگران ویا فعالین کارگری ویا رهبری آ ن صورت گرفته ومی گیرد . اینگونه سیاستهای سرمایه داری نه جدید است ونه نا آشنا ؛ نمونه های تاریخی بسیاری دردست است . برجسته وروشنترین ونزدیکترین آنرا در لهسـتا ن وچگونگی خرید به اصطلا ح رهبرجنبش کارگری آن یعنی ” لخ وا لستا ” را طبقه کارگر لهستان وجها ن فراموش نکرد ه اند . دراینجا باید بیان کرد که دراین نوشته قصد مقایسه جنبش آن زمان لهستا ن با مشخصات ویژه جامعه لهستان (دولت حاکم ـ سیاست کا پیتالیسم جهانی درارتباط ” سوسیالیسم حاکم برلهستان ” وایـــران را نداشته وضمنا قصد مقایسه لخ والستا با منصور اسا نلو را هم بـــــه هیچوجه مد نظر ندارد .
یکی از بازارهای ایجاد ارزش اضا فه وانباشت بیشترسرمایه داری جهانی ایران است . این بازار (ایران ) که توسط جمهـــور ی سرمایه داری اسلامی ایران حکومت می شود ، ثبات سرمایه گزاری برای بخشی ازسرمایه داری جهانی ، آمریکا ی شـــما لــــی واروپا را مختل کرده است .
آگاهی طبقه کارگرو فعالین آن ازسالهای هزاروسیصد وپنـجا ه تا کنون نسبت به سالهای پیش از آن از رشد بیسابقه ای حکایـت می کند . ازسالهای پنجا ه وهفت بدینسو، کارگران ، فعالین کارگری وفعالین کارگری ـ سوسیالیستی ، بدین نتیجـه رسیـد ه انــــد که بدون تشکل یا بی مستقل کارگری راه بجائی نخواهند برد ولذا ایجاد تشکلها ازهرنوع آ ن ( سندیکا ـ شورا ) را سرلوحـــه ی برنامه های خود نمود ه اند . از شورا ها وکمیته های کارخا نه ای که درسالهای پنجاه شش وپنجا ه وهفت که توســــــط رژیـــــم جمهوری اسلامی سرکوب ونا بود شدند ، که بگذریم ؛ ایجاد دو سندیکا ی دیگر(سندیکای کارگران شرکت واحـد اتوبوســـرانـــی تهران وحومه وسندیکــای نیشکر هفت تپه ) وسایرسندیکاها ی کارگری ؛ کمیته ها واتحادیه های فعالین کارگری نماینگرخواست مبارزاتی مــتشـــــــکل آنان است . این تشکلها اعم ازکارگری ویا فعالین کارگری برحسب اساسنامه های خود مسئولین بخشهای مختلف را انتخــاب کرده وشکل سازما نی خود را پیدا کرده اند . آنچه دراین تشکلها اتفاق افتاده ــ خواسته یا ناخواسته ـ رئیس هیئت مدیره ویا سخنگـــو ی تشکل خود را بعنوان رهــبـر مبارزا تشا ن به جامعه معرفی نموده اند ؛ نا نوشته نما ند که سازمانها واحزاب خارج ازکشــــــــور نیزهرکدام به سلیقه خود یکی را درمقطعی ودیگری را درمقطع دیگرــ مستقیم یا غیرمستقیم ـ رهـبـر قلمداد کرده انــد .
یکی ازاین باصطلا ح رهبـــرا ن ، ” منصورا سا نلو ” است . ” منصوراسا نلو ” درمقطع تاسیس سندیکای اتوبوسرانان واحد درتهران ، یکی ازجمله فعالین این مبارزه بود که بعلت همین مبارزات هزینه گزافی مانند زندان وشکنجه دادودراثرشکنجه ها به امراض مختلفی نیز دچارشد . دردوران زندان ایشان نامه ای انتشاردادند که بتمام وکما ل ازدولت ” اصلاحات ” د فــــــــا ع می نمود . خوشبختانه بعضی از فعالین کارگری ایران درداخل وبعضی از سازمانها ی خارج ازکشوراین موضع ” اســــــانلـو ” را به شدت نقد ومحکوم نمودند . زمانی که ” منصوراسانلو ” ازایران خارج شد ، هیئت مدیره سندیکای شرکت وا حــــــــــــــــد اتوبوسرانی وی را ازسمت رئیس هیئت مدیره ، بدرستی خلع نمود وازآن پس تا کنون ایشان هیچگونه سمتی دراین سندیکا را ندارد . منصوراسا نلو درمیان کارگران وفعالین کارگری ایران نامی آشنا است . کارگران با گذشته ایشان آشنا هستند ولــــی افشاء گری هائی که دردوران زندان وپس ازآن و روابط پنهان ایشان با “سولید ارتی سنتر ” ساخته وپرداخته دولت آمـــــریــــــکا وگرفتن پولهائی ازموسسه بی خبرمانده اند . این مسئله بیشتربرای فعالین کارگری روشن است تا همه ی کارگران که درمبارزات نیز شرکت داشته اند . شرایط اختناق درایران ، این امکا ن ا فشا ء گری را سد نمود ه .
سیا ست نئولیرا لیستی سرمایه داری جهانی که ثبات سرمایه گذ اری وانبا شت سرمایه درایران را دردرون حکومت جمهـــو ر ی اسلامی ایران نمی بیند ، لذ ا ازهرفرصتی ، زیرفشار قراردادن رژیم ایران را دردستورکارخود قراردا ده است . اختصاص مبلغ هفتاد میلیون دلار برای دموکراسی درایران که درزمان صدارت جورج بوش پسر ، به تصویت رسید یکی ازاین ســـــیاستها می باشد . درارتبا ط با همین سیا ست نئولیبرالیستی است که تلاش می شود اشخاصی را که به نوعی درجنبش عمومی مردم ایـرا ن وجنبش کارگری آن شرکت داشته ویا دارند ودر انطبا ق با سیاستهای نئولیبرالیستی آنان است را دراختیار خود درآورند . با نگاهی ساده می توان دریافت که تما می پروژه ها ئی که دراین چند سال اخیر راه اندازی شده (کنفرانسها ـ انتشارکتـــا بهــا ی مختلف خاطرات زندانیان با جلدهای وزین ـ راه اندازی دادگاهی بنام تریبونا ل ـ اهداء جوائزجهانی وحتی نوبل و…………) همــــــــه و همه منابع یکسانی دارند ؛ هرچنـــــد که نامها ی متفاوت شخصی یا نهادی را یدک می کشند .
نها دها واشخا صی که سیا ست اصلا ح طلبا نه را مشی خود قرارداده اند ونگا ه ملتمسا نه اشا ن به دستها ی بخشنده غـــــــر ب وآمریکای شما لی اظهرومن الشمس است ، بهترین پایگا ه برای سیا ستهای نئولیبرالیستی است . با داشتن چنین نظرگاهی بســـیار منطقی است که دست رد به این پــولــهآ ویا جا یگا هها وجوائز زده نشود .
دردوران رئیس جمهوری جرج بوش پسر که سیا ستشان براساس ” رژیم چنج ” (تعویض رژیم ) بود ، عنا صری را که زمانــی درخدمت جمهوری اسلامی ایران بودند وتلاش درتحکیم آنرا داشتند ، دستچین نمودند . مجری این برنامه ، آقای چینی وجــــــر ج بوش پسر، به عناصری مانند ـ سازگــــا راـ نوری زاده ـ اکبرکنجی و….. که معروف به رانده شده گان از درون نظام جمهوری اسلامی ایران می باشند ، چشم امید داشتند . این عنا صر درتمامی رادیو وتلویزیونهای اروپائی وآمریکائی ، یا برنامه ای داشته ویا سخنران بودند . با روی کار آمدن حزب دمکرات آمریکا به رهبری حسین اوباما وپس جنبش اعتراضی مرد م درسا ل ۱۳۸۸ و افت سریع آن ، سیا ست ” رژیم چنج ” تغییر ریل داد وسیا ست خود را به اصطلاح سیا ست فشار از پائین قرار داد ند . پائین ترین طبقه جامعه ایران ، طبقه کارگرایران است . بهترین سیا ست از نظرگاه کارگزارن سرمایه داری ، بخد مت گرفتــــن طبقه کارگر و جنبش آنا ن است . این سیا ست ، دستان کمک رازآلود خود را بسوی طبقه کارگردرازنموده . سیاستمدارن غربی و کارگزارانشان ، همچون سیا ستها ی حزبی ودولتیشا ن مقوله ی رهبری را عمد ه می نما یند ونگاهها یشان همیشه به رهبــر ی است . اینا ن اکنون چشم به رهبرا ن جنبش کارگری د وخته اند ، تا به محض یافتن کارگری فعال ویا رهبرقلمدا د شد ه ای کـــــه نـــگاه به دستا ن ” پربرکت ” انا ن را دارد وحاضربه اجرای سیاستهای نئولیبرالیستیشا ن می با شد ، با کمکها ی ما لی واهـداء القــــاب رهبر به درون جنبش کارگری نفوذ کرده وجنبش کارگری را دراختیا ر امیال خود گیرند .
منصوراسا نلو، نیزیکی ازکسانی است که چنین نگاهی به دستان ” پربرکت ” سرمایه داری دارد وازهمین نگاه است که “کمک ” سرمایه داری به خود را فرا تراز مبارزه ی طبقا تی می داند وبنابراین اسانلو چرا نباید کمک ما لی سرمایه داری را اشکریزان وبا تشکردریافت نکند ؟ . اگرما درمورد اسا نلو حسا سیت بخرج می دهیم ، این است که ما کمونیستها بعنوان بخشی ازجنبش کارگری سوسیالیستی نگران فساد دردرون جنش کارگری هستیم . اسا نلو شخص نا شناسی درون جنبش کارگری نیست ، ولـــــی نظرگاه اش فقط برای کارگران فعا ل جنبش کارگری وفعالین جنبش کارگری روشن است . بعلت خفقا ن حاکم برایران توســــــط جمهوری اسلامی ، امکان ا فشا ء این نظرگاه بسیارمحدود بوده است . برهمین اسا س است که نوشته مخاطبانش کـارگـــــــرا ن مبارزوفعالین کاری است . امید اینست که نوشته ، گامی درجهت روشنترکردن و افشا ء این نظرکه آشتی طبقا تی ورفرمیــــــــسم را تبلیغ وترویج می کند؛ برداشته شده با شد .
ارونـد صفا ئی ــ ژوئن . ۲۰۱۴