گزارش نوشتارى و تصویرى از جشنواره تیره گان یکی بود؟ یکی نبود! در تورنتو

عکسهاى بیشتر

………………………….

 جشنواره تیره گان یکی بود؟ یکی نبود! 
 کنفرانس برلین- پرده دوم: "آشتی ملی"

مینو همیلی

جشنواره «یکی بود ، یکی نبود» از ۱۷ تا ۲۰ یولی ۲۰۰۸ در آستانه‏‏ی بیستمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و قتل زهرا کاظمی،در اوج دستگیری‏ها، جوان‏کشی‏ها و به بند کشیدن‏ها توسط جمهوری اسلامی، در شهر تورنتوی کانادا برگزار شد. 

خیمه شب بازی " تیرگان" در مرکز هاربرفرانت تورنتو، با ادغامی از اهل بیت فرهنگ و هنر داخل و خارج از کشور  افنناح  شد.
محمدرضا لطفی "سفیر صلح" رژیم مهرورز اسلامی بود – لطفی، از دولت کانادا گلایه کرد و گفت : «بعضی وقتها مسائل اجتماعی و سیاسی بین دولتها به روابط فرهنگی لطمه می‌زند. هنرمندان پیام آور صلح هستند و باید بتوانند به هر جای جهان سفر کنند". 

همه قرائن و شواهد بررسی شده در اعلامیه ها و مقالات متعدد صاحب نظران ، ترکیب حمایت کنندگان شامل: پادوها و سینه زنان اکثریتی توده ایی و دو خردادیهای ورشکسته و دانشجویان بورسیه ای ، نشان داد که این جشنواره هم بازی دیگری بود که جمهوری اسلامی، در ان نقش بسزایی داشته است و میتوان به جرآت گفت "تیرگان" پرده دوم کنفرانس برلین بود .

قرار بود آبروی رفته‏ ملت ایران با این فستیوال سه روزه، به آنها  بازگردانده شود، ! آنهم توسط  هنرمندانی چون لطفی که  بعد از "توبه" درپروسه ندامت روحی  با محمد پیامبر اسلام  ارتباط برقرار کرده بود و سعید شنبه زاده که گویا ۵ سال پاسدار سپاه اسلام بوده است وهمچنین به وسیله صنایع دستی ایران، زیور آلات، غذاها و تنقلات ایرانی .

بر خلاف ادعای برگزار کنندگان ،این خیمه شب بازی رسالت " هنر نمایی " به اصطلاح هنرمندان را هم به انجام نرساند و به قول گزارش خودشان در سایت بی ی سی :
بوی کباب و نوای ساز و آواز ایرانی ساحل دریاچه انتاریو را در جنوبی ترین نقطه شهر پر کرده بود؛ گویی ایرانی کوچک را به تورنتو آورده بودند.
 استقبال از این "جشنواره" هم ، علی الخصوص نسل جوان در مقابل پیش بینی برگزار کنندگان ، بسیار ناچیز بود
در طول ۴ روز برگزاری جشنواره و در محل ورود بازدید کنندگان جمعی ازفعالان سیاسی   با  بنر بزرگی که "هنر" جمهوری اسلامی را به نمایش میگذاشت تجمع کردند.! و با پخش مقالات افشاگرانه بصیر نصیبی و .. در مورد جشنواره ، موجب واکنشهای متفاوت: مثبت  ( پس دادن بلیط های نمایش، روشنگری و دیالوگ با موافقین و مخالفین) و منفی ( پرخاشگری و برخورد فیزیکی یکی از عوامل "اسلامی"، به احتمال قوی – "برگزارکنندگان" )  گردید. . همچنین معترضین با دعوت شدگان به جشنواره در موضوعات: هنر و هنرمند ،انگیزه شرکتشان و … بحث و گفتگو داشتند که باعث ناخوشنودی مضاعف "برگزارکنندگان" شد.