ستار فتحی (آویهنگ)
با علنی شدن " فراکسیون فعالیت به نام کومه له " هر یک از تارنماهای فارسی و کردی زبان به درج اطلاعیه مربوطه، و همچنین اطلاعیه ها و نظرات مختلف (موافق یا مخالف) در این ارتباط مبادرت نمودند. واضح است که وقوع کوچکترین رویداد در حزب کمونیست ایران و کومه له بمثابه پر وزنترین، تأثیر گذارترین و اجتماعی ترین تشکیلات کمونیستی در ایران و کردستان با بازتاب خبری گسترده ای در داخل و خارج از کشور توأم خواهد بود که از نظر نگارنده این سطور بسیار عادی است.
اما آنچه در این مدت خارج از این حالت طبیعی و بدور از قواعد رسانه ای و اصول روزنامه نگاری خود را عیان ساخته است، واکنش یکی از سایت های متعلق به سازمان زحمتکشان عبدالله مهتدی یعنی سایت " بروسکه " می باشد که مانند سایت " هه لویست " فحاشی ها و هتک حرمت های افراد معلوم الحال را علیه کمونیست های جامعه و مشخصاً حزب کمونیست ایران و کومه له درج می کند.
به کرات مشاهده شده که اداره کننده سایت بروسکه یعنی محمد بهرامی ( از اعضای کمیته مرکزی زحمتکشان ) بمحض بروز بحثی در حزب کمونیست ایران و کومه له صفحه ویژه ای در مورد اختلافات داخلی حزب ما به هدف عقده گشایی باز می کند که اگر کسی نداند، انگار ما کشمکش های داخلی خود را از اذهان عمومی پنهان کرده ایم و هرگز به رفقایی که مانند ما فکر نمی کنند اجازه انتشار علنی نظراتشان را نداده ایم! کسی نیست از وی (حمید بهرامی) سؤال کند، آخر چرا دست از سر این و آن برنمی دارید؟ مگر خودتان کم مشکل دارید که با چراغ زنبوری دنبال این حزب و آن حزب راه افتاده اید؟ تا بحث و جدلی در یک حزب کردستانی یا سراسری (حزب دموکرات، کمونیسم کارگری، حکمتیست و… ) درمی گیرد، این سایت روی آن فوکوس کرده و صفحه ای به آن اختصاص می دهد.
باید به محمد بهرامی گفت، ما و دیگران هم چنانچه بخواهیم می توانیم اینگونه رفتار کنیم، می توانیم همه اسناد شیرین کاری های رهبران شما را ( پیوستن به فراکسیون کمونیسم کارگری، اخراج و سرکوب مخالفین آن فراکسیون، انشعاب سال ۱۹۹۱، مدارک مربوط به جعبه سیاه تا انشعاب سال ۲۰۰۰، بحث های لیدرتان در جلسه پالتاکی در رابطه با مسائل داخلی تان، اسناد مربوط به کتک زدن هواداران عمر ایلخانی زاده، بالا کشیدن پول یکی از اعضا و بی توجهی به احضاریه های دادگاه سلیمانه و سپس آزار و زخمی کردن رفقای عبدالله کهنه پوشی و…) در صفحه ای جمع آوری کرده و منتشر سازیم.
جای بسی تحیر است بعد از آن همه شکست، باخت و ناکامی به فکر خودتان نیستید و دو دستی کلاه خودتان را نمی چسبید! آیا بهتر نیست بجای پرداختن به این کارها به فکر نجات حزبتان از بن بست حاضر باشید؟
بحث فعالیت به نام کومه له از همان روزهای نخست انشعاب شما از حزب کمونیست ایران و کومه له توسط این رفقا مطرح شد و همه کس هم خبر دارد. ما در طی این سالها در چند کنگره اخیر کومه له روی مباحث آنان صحبت کرده ایم و ضمن نقد پایه ای نظراتشان همیشه به این رفقا گفته ایم که عقاید خود را علنی کنند و جامعه را از نوع تفکراتشان مطلع سازند و ایشان هم تا کنون همان کار را کرده اند.
مردم و تمامی احزاب و جریانات سیاسی خبر دارند که ما نه تنها هیچگاه مانع از فعالیت آنان نشده ایم، نه تنها عقایدشان را به رأی گذاشته ایم و نه تنها با اعتماد کامل به سه تن از این رفقا در انتخابات کمیته مرکزی کنگره " دوازدهم " رأی دادیم، بلکه بکرات از آنان خواسته ایم تا از تمامی امکانات رسانه ای و تبلیغی کومه له جهت پیشبرد امر خودشان بهره ببرند. اما آیا شما در مقابل مخالفانتان توانستید به اندازه سرسوزنی دموکراسی یا پرنسیب های اخلاقی، سیاسی و انسانی را مراعات کنید؟ گمان مبرید توده های ستمکش کردستان یادشان رفته که چه بر سر همفکران عمر ایلخانی زاده و رضا کعبی ( پیش از انشعاب آنان از حزب شما ) آوردید. تصور نکنید مردمی که علی الظاهر سنگشان را به سینه می زنید آن همه بی حرمتی و رفتار ناشایست شما را نسبت به عبدالله کهنه پوشی (عبه دلیر) و رفقایش فراموش کرده اند.
این را هم در خاتمه به این مطلب کوتاه اضافه کنم که دشمنان حزب کمونیست ایران و کومه له در هر شکل و شمایلی و با هر اسم و رسمی پاسخ دندان شکنی از سوی جامعه دریافت خواهند کرد، همانگونه تا بحال خیلی ها دریافت کرده اند.
زنده باد کمونیسم
۱۹/۰۷/۰۸