همچنان که احتمالا مطلع هستید، من به همراه جمعی دیگر، از فعالیت در حزب حکمتیست کناره گیری و به حزب کمونیست کارگری ایران پیوسته ایم. قبل از هر چیز از تمامی رفقای حزب کمونیست کارگری ایران که به انحاء مختلف پیام فرستاده اند، تشکر میکنم. قطعا این انتخاب ، آغاز دور جدیدی از فعالیت در راستای تلاش برای کمونیسم و آزادیخواهی و برابری طلبی و کلا آنچه که تا اکنون بوده ام خواهد بود و به آن مفتخرم. درخواست عضویت در حزب کمونیست کارگری انتخابی آگاهانه همراه با پاسخی مشخص به مشاهدات و جدل درونی با خودم و آنچه که در سطح جامعه ایران میبینم است. در اطلاعیه اعلام کناره گیری از حزب حکمتیست که من نیز آن را امضا کرده ام ، بخشا به آن اشاره شده است. اما نکاتی در این خصوص هست که مایل هستم به آن اشاره کنم. درخواست پیوستن به حزب کمونیست کارگری ، همزمان است با جدای از حزب حکمتیست، به صورت واقعی، جداییست از یکی از خطوط درون جنبش کمونیسم کارگری و پیوستن به خطی دیگر در درون همین جنبش که من خود را متعلق به آن میدانم( با هر درجه از اختلاف )، که قطعا در جایی دیگر و زمان مناسب به تفصیل به آن خواهم پرداخت. از نظر من این خطوط میتوانند و باید در قالب یک حزب واحد فعالیت کنند. نگاهی عینی به واقعیات جنبش کمونیسم کارگری و تحولات سیاسی – اجتماعی ایران و جهان و مشخصا طبقه کارگر در ایران، این اصل را امری ضروری و حیاتی کرده است. به این اعتبار، یک وجهه تلاش من در این پروسه جدایی و پیوستن، کوشش برای جلوگیری از هرگونه ضربه به حزب حکمتیست و رفقای شریف متشکل در این حزب است، تلاش دیگر، ضربه نخوردن روحیه مبارزه و انقلابیگری و از همه مهمتر، امید جامعه و طبقه به کمونیسم کارگری است. برخورد متمدانه و در شان ما کمونیستهای کارگری به این شرایط، میتواند این امر را حاصل شود که خوشبختانه تا کنون همینگونه بوده است. در پایان بار دیگر همانگونه که در اطلاعیه اعلام شده است، برای ما پیوستن و جدایی از حزب حکمتیست تماما قابل دفاع و اصولی است و در عین حال درخواست عضویت در حزب کمونیست کارگری نیز پیرو همان دفاع اصولی است. دوره فعالیت در حزب حکمتیست، حاوی تجارب و درسهای ارزنده و شناخت دقیقتر از حزب بود که تماما برای من و فعالیتهای پیش رو در حزب کمونیست کارگری و تلاش بیشتر برای اتحاد خطوط موجود در صفوف کمونیسم کارگری ارزنده و مهم است.
به یکایک رفقای حزب حکمتیست درود میفرستم. شکی نیست که روند تحولات اجتماعی ایران، باز هم ما را در شرایط و اشکال گوناگون کنار هم قرار خواهد داد.
زنده باد کمونیسم کارگری
زنده باد سوسیالیسم
سیروان قادری
مه ۲۰۱۴