اندرین صندوق جز لعنت نبود (در حاشیه دریافت کمک مالی و اشک شوق منصور اسانلو)

اخیرا در تلویزیون «اندیشه»، شوی ظاهراً غیر برنامه ریزی شده ای با حضور منصور اسانلو برگزار شد و در بین برنامه، شومن تلویزیون لازم دانست چند دقیقه ای برنامه را قطع کند، به این دلیل که «یک کار واجب پیش آمده بود». پس از این سکانس، برنامه وارد سکانس بعدی می شود که در آن رئیس این تلویزیون با اعلام پرداخت مبلغ یکصد هزار دلار کمک مالی، منصور اسانلو را غافلگیر می کند. سپس عده دیگری به برنامه زنگ زدند و هر کدام مبلغی را به آقای اسانلو اهداء کردند. در خلال برنامه، آقای اسانلو فقط اشک شوق می‌ریخت و اعلام کرد: “انسانیت فراتر از نگاه های بستۀ طبقاتی می تواند عمل کند و یک پیوند عAnkareمیق بین همۀ انسان ها برقرار کند به پاس انسانیت” (١)

اگر آقای اسانلو کل مبارزات طبقه کارگر را فرا طبقاتی (بخوانید آشتی طبقاتی) می‌بیند، باید به او متذکر شد که تحرکات و مبارزات کارگران در ایران به یمن بصیرت سیاسی، آگاهی طبقاتی، شجاعت و مبارزات خستگی ناپذیر کارگران و پیشروان کارگری، روند رو به رشدی دارد و دستاوردهای تاکنونی جنبش طبقه کارگر حاصل مبارزات خونین، پر رنج و مملو از قهرمانی، از گذشته تا امروز است و برای حفظ این دستاوردها و استفاده از آنها در مبارزات طبقاتی هزینه‌های گزافی پرداخت شده است.

 بورژوازی هم با بهره گیری از همه امکاناتش و به نیت تضعیف تشکلات توده‌ای-طبقاتی کارگران، سنگ تمام می‌گذارند و آنها نیز با تشدید فعالیت تشکل‌های ضد کارگری و معرفی مهره‌های گزینش شده به عنوان فعال کارگری، به تبع ساختن قدرتی ظاهری از بالا به پایین و تحمیل آن به طبقه کارگر هستند.

اسانلو در یک دوره ای در کنار فعالین دیگر، سندیکای واحد را احیا کرد. او در همان دوره نیز از همین سندیکالیسمی دفاع می‌کرد که اکنون می‌کند. این سندیکالیسم در خود و در بهترین حالت به رادیکالترین تشکل سندیکالیستی منجر خواهد شد که به لحاظ استراتژیک برای رهائی طبقه کارگر مضر و برای سرمایه داران مفید است. اما شرایط تاریخی و استبداد موجود در ایران اجازه داد تا آن اقدام و نیز مقاومت‌های منصور اسانلو در مقابل حکومت به لحاظ تاکتیکی برای جنبش کارگری مفید باشد. همین واقعیت به او جایگاه شاخصی در جنبش کارگری بخشید. اما در همان موقعیت نیز در جناح راست جنبش کارگری بود.

در دوره کنونی، منصور اسانلو در موقعیتی قرار گرفته که بیش از اینکه بتوان او را در داخل جنبش کارگری ارزیابی کرد، باید او را در مناسبات بین دول غربی و جمهوری اسلامی مورد ارزیابی قرار داد. به این دلایل که؛

۱٫     در همین مصاحبه او راجع به تشکل‌های مدنی طوری صحبت می‌کند که انگار وظیفه آنها مهار دیکتاتور است و نه کمک به برانداختن آن. این دقیقا موضع دول غربی است که با موضع اصلاح طلبان حکومتی هم تطابق دارد. این نقش سیاسی کنونی منصور اسانلو است.

۲٫     اسانلو با تبیینی که از سندیکالیسم به دست میدهد کاملا با مواضع راست ترین نیروها در میان جنبش کارگری دنیا هماهنگ و همخط می‌شود. این دقیقا موضعی است که مرکز همبستگی آمریکایی، “سولیداریتی سنتر” دارد. سندیکالیسم راست در شرایط فعلی زیر ضرب جناح چپ جنبش سندیکالیستی در جهان است و اسانلو در این دوره می‌خواهد در ایران این نقش را بازی کند که گرایشش رو به افول است.

به این اعتبار، مواضع منصور اسانلو به شدت به زیان طبقه کارگر است. جمع آوری پول‌های آلوده توسط منصور اسانلو، تداعی اقدامات و خیانت‌های لخ‌والسا به جنبش کارگری لهستان و نیز تزریق کمک‌های مالی سولیداریتی سنتر به اتحادیه‌های کارگری مصر، تونس، ونزوئلا و … است. قطعا وظیفه هر فعال کمونیست و آگاه کارگری است که در کنار مبارزه روزانه و روتین خود علیه رژیم اسلامی سرمایه، در خنثی کردن اینگونه سیاست‌های مخرب، مضر و ضد کارگری تلاش کند.

1-                   نگاه کنید به شو تلویزیونی اندیشه با حضور منصور اسانلو

http://andisheh.tv/index.php/hamsedaee

          همچنین نگاه کنید به اطلاعیه گرایش مارکسیست‌های انقلابی تحت عنوان: ” آقای اسانلو، با پول های آلوده فعالین کارگری را آلوده نکنید، لطفاً آن را برای خود نگه دارید.”