حسن روحانی در جریان سفر به استان سیستان و بلوچستان از “حقوق برابر پیروان اقلیت های قومی و مذهبی در قانون اساسی”، از”عدم وجود تبعیض جنسی” و برابری کامل “حقوق شهروندی” در ایران صحبت کرد. اما پر واضح است، آنچه روحانی در این سفر از آن صحبت کرد، دروغگوئی و شیادی بیش نیست. یک مثقال از آن ادعاها با میکروسکوب هم در ایران تحت حاکمیت وحوش اسلامی پیدا نمیشود. و برعکس، آنچه جامعه را آزار میدهد تبعیض طبقاتی عریان و گسترده، تبعیض آشکارجنسی، تقسیم جامعه به اقوام و مذاهب و اعمال تبعیض و زورگوئی بر این اساس به مردم، اعمال بیحقوقی مداوم بر زنان، محروم کردن نسل جوان از حق شادی و زندگی دوران جوانی، تحمیل فقر و بیکاری گسترده و… است. دولت جمهوری اسلامی بیش از سه دهه است، تلاش میکند با برجسته کردن تقسیم بندی جعلی قومی و مذهبی و ایجاد کینه و نفرت بین مردمان منتسب به کرد، فارس ، ترک، بلوچ و… نرم طبقات اجتماعی و کشمکش و مبارزه طبقات اصلی جامعه را حاشیه ای کند و از این طریق و با آلوده کردن فضای جامعه به سموم مذهب و ناسیونالیسم، حکومت اسلامی را از تیرس کارگران، زنان و جوانان متنفر از اسلام و حکومتش دور نگاه دارد.
روحانی بسیار وقیحانه و بی شرمانه میگوید هیچ تبعیض جنسی در ایران وجود ندارد و بین اقلیت های مذهبی تفاوتی نیست. در صورتی که همه مردم میدانند پوشش و حجاب اجباری، زن ستیزی، نابرابری و تبعیض بین زن و مرد، کنترل زنان در خیابان و اماکن عمومی، از همان بدو حکومت اسلامی تا امروز، یک رکن اساسی تعریف جمهوری اسلامی بوده و است، و همچنین طبق قانون اساسی ارتجاعی جمهوری اسلامی زنان از هر نوع حقوقی از جمله از ارث کمتری نسبت به مردان بر خوردارند و زنان و اقلیت های “قومی و مذهبی” از کاندید شدن برای ریاست جمهوی محروم اند و تنها مردان دارای مذهب شیعه اثنی عشری میتوانند کاندید این مقام شوند. تازه در میان همین ها نیز تنها چند نفر میتواند از غربال شورای نگهبان بگذرد. اعدام ده ها بهائی بدون هیچ جرمی و تنها بدلیل پیروی کردن از بهائیت. زندانی کردن بیش از ۷۵۰ بهایی طی چندین سال گذشته و فرار آنها از ایران بدلیل خطر زندان و حتی اعدام توسط جمهوری اسلامی، تنها به خاطر بهائی بودنشان، و این نه تنها تبعیض، بلکه جنات آشکار در حق این اقلیت مذهبی است. ابعاد تبعیض های اجتماعی و اعدام و نابرابری و زن آزاری و کارگر ستیزی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی آنچنان پررنگ و وسیع و گسترده است که تاریخ طولانی استبداد پر از تبعیض دوران پهلوی ها در مقابل آن رنگ باخته است.
بانی تمام مصائیب و مشکلات مردم و عامل زنده شدن پدیده های ارتجاعی و شکل گیری جریانات قومی و مذهبی در ایران، جمهوری اسلامی است. حکومت سیاه اسلامی از همان ابتدا قدرت گیری، با حمله به کردستان و سرکوب مردم منتسب به ترکمن و بلوچ و … و سپس با روا داشتن تبعیض طی چند دهه گذشته بر آنها، شرایط مناسبی برای قوم پرستان بوجود آورد تا ناسیونالیسم را به عنوان یک جنبش اجتماعی، به عنوان افق و تعلقات فکری و عطفی مردم، که بطور خود بخودی در ذهنیت آنها نفوذ دارد، باد بزنند. و این مسئله زمینه های رشت و سپس عروج ناسیونالیستها و قوم پرستان را مهیا نمود. منجلاب جمهوری اسلامی مکان مناسبی برای رشد این جریانات است. جریانات مانند جیش العدل و ناسیونالستهای قوم پرست بلوچ، ترک، کرد و عرب زبان همه محصول جمهوری اسلامی هستند.
اراجیف روحانی در مورد حقوق برابر شهروندی درایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی واقعیت ندارد. درحیات این رژیم چنین اتفاقی نخواهد افتاد و نمیتواند بیافتد. جمهوری اسلامی سی و پنج سال است در سطح ماکرو و در ابعاد وسیعی حقوق بشر و حق شهروندی را در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زیر پا گذاشته و کارگران، زنان و جوانان نه تنها از حقوق شهروندی بی بهره اند، بلکه زندگی خصوصی، نوع و انتخاب پوشش، تفریح و مرودات شان نیز تحت کنترول و دخالت هر روزه اوباشان اسلامی است، کودکان و سالمندان جزو بیحقوق ترین ها هستند. کشتار و اعدام جزو تفکیک ناپذیر ایدئولوژی و قوانین اسلامی این حکومت است و ماشین کشتارش طی چند دهه گذشته هیچ وقت متوقف نشده است. آزادی تشکل و تجمع در هیچ سطحی وجود نداشته و ندارد. با وجود این روحانی بیشرمانه از حقوق شهروندی حرف میزند. جمهوری اسلامی در ضدیت کامل با حقوق شهروندی و “حقوق بشر” است، و این پز حقوق بشری کاذب را در سفر به سیستان و بلوچستان، حتی نزدیکان روحانی هم باور ندارند، جه رسد به کارگران، زنان و جوانان متنفر از حکومت جهل و جنایت که مترصد فرصتی هستند تا این لکه ننگ را از دامن جامعه ایران پاک کنند. جمهوری اسلامی حکومت تبعیض و نابرابری و عامل اصلی تقسیم جامعه به قومیت و مذهب و ناامن کردن جامعه است. پیش شرط یک جامعه بدون تبعیض و نابرابر، سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی است.
۲۰۱۴/۰۴/۱۷