دهم اکتبر روز جهانی نه به اعدام است. در این شکی نیست
که اعدام قتل عمد و کاملا اگاهانه از جانب دولت هاست و تاکنون دولت های مختلف از برده داری گرفته تا به امروز مخالفین خود را به اشکال مختلف سازمان یافته اعدام کرده اند. اعدام هر انسانی ، هر حیوانی، هر موجود زنده یی جنایتی کاملا سازمان یافته است و از نقطه نظر کمونیست ها مطلقا محکوم است.
من اگرچه مطلقا مخالف اعدام به طور عام ، اعدام اسرای جنگی، تبهکاران دستگیر شده، زندانیان سیاسی، قاتلان انسان ها
و حیوانات و غیره هستم، اما در عین حال از سرکوب بی قید و شرط سرکوبگران، دولت های دیکتاتور و جانی بورژوایی، سرمایه داران خونخوار، ارازل و اوباش وابسته به دستگاه پلیس ، نیروهای اطلاعاتی و نفوذی در صفوف طبقه ی کارگر و وابسته به دولت های بورژوایی، مافیایی تجارت سکس ،مواد مخدر و دیگر جنایتکاران دفاع کرده و اگر به شخصه حکم اعدام را برای انها جایز ندانم، سرکوب بدون قید و شرط انها را جایز،ضروری و گریز ناپپذیر می دانم.
در این شکی نیست که دولت های بورژوایی عامل اصلی وضعیتی هستند که انسان ها به کشتن دیگر انسان ها، فروش مواد مخدر، تجارت سکس و … رو بیاورند، به همین خاطر از نظر ما سرکوب و در هم شکستن دولت های سرکوبگر با تمام دم و دستگاه دولتی از پلیس و ارتش و لباس شخصی گرفته تا دیگر مزدوران کوچک و بزرگ راهکار اساسی است، اما در عین حل باید تلاش شود در همین چارچوب با مبارزات رادیکال جلو پوئن دادن و میدان دادن دولت ها به این مافیا ها و این جنایتکاران را گرفت و اجازه ندهیم به راحتی این اوباش با همدیگر بند و بست داشته باشند.
همین دولت های جانی بورژوایی از طریق فروش مواد شیمیایی به دولت های دیکتاتور ، عامل اصلی نابودی صدها هزار انسان بوده و هستند. همین دولت های بورژوایی که امروز، نهاد های حقوق بشری درست می کنند و ادعای حقوق بشری بودنشان گوش فلک را کر می کند، عاملین اصلی جنگ و کشتار غیر نظامیان هستند. همین سازمان های کثافت حقوق بشری و مزدرو دولت های بورژوایی و متروپل هستند، که مستقیم یا غیر مستقیم از سیاست های جنگ
طلبانه ی دولت های جنایتکار غربی دفاع کرده و می کنند و نه تنها علیه جنگ طلبی های امریکا و غرب هیچ اقدامی نکرده و نمی کنند، بلکه در برخی موارد چهار نعل در دفاع از این سیاست های ضد انسانی که عامل اصلی نابودی میلیونها انسان بی دفاع در عراق و افغانستان، لیبی و سوریه بوده و هست به پیش می روند.
بلشویک ها و سرکوب ضد انقلابیون کرونشتات!
مساله ی دیگر که می خواهم به ان بپردازم ،در زمینه ی” اعدام” بخوانید سرکوب انقلابی ملوانان کرنوشتات در بین سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۱، که در بین بسیاری از نیروهای “چپول” جنجال برانگیز بوده و هر کس و ناکسی این اقدام کاملا انقلابی و به جای بلشویک ها و کمونیست های تازه به قدرت رسیده را با ادبیات لمپن وار مورد حمله قرار داده ، است.
از نقطه نظر من نیروهای ضد انقلاب، ملوانانی که علیه قیام و انقلاب بلشویکی از یک موضع کاملا ارتجاعی به مساله برخورد کرده بودند و خطری جدی برای به خطر افتادن دستاورد های انقلاب روسیه، به مثابه ی بزرگترین انقلاب کارگری و بزرگترین تحول جهان بودند، باید بدون شک سرکوب می شدند و به درست توسط بلشویک ها سرکوب شدند.
بنابراین در شرایطی که بورژوازی تا خرخره مسلح در کمین طبقه ی کارگر نشسته است و هر
تحرک انقلابی را با سرکوب گسترده پاسخ می دهد، سرکوب تنها راه برای کمونیست هاست و لنین و بلشویک ها در فاصله ی سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۱ به درست با سرکوب ،پاسخ ضد انقلابیون و مرتجعین مزدور مدافع بورژوازی که خواهان بازگرداندن چرخه ی انقلاب به دوران قبل از انقلاب بودند، را دادند!
امروزه کم نیستند در جبهه ی موسوم به “کمونیسم کارگری “در قالب لفافه ها و ادبیات حقوق ” بشری” سوراخ دعا را گم کرده و به جای تثبیت خود
در کشمکش های طبقاتی درون جامعه به عنوان یک نیروی ” کمونیست “، به مسائل بی ربط و حقوق بشری صرف چسپیده و اینگونه خود را در جبهه ی سوسیال دمکراسی چپانده اند و از این طریق در تلاش برای اجتماعی شدن هستند!!!! این نیروها در حقیقت زیادی در توهمات لیبرالی به سر برده و زیادی ” عاطفی ” به مبارزه ی طبقاتی برخورد کرده و می کنند!
از نظر من سرکوب نیروهای جنایتکار ، سران ادمکش جمهوری اسلامی، ارازل و اوباش وابسته
به این رژیم، مزدوران و ادم فروشان و غیره در ایران باید فوری به دنبال یک تحول انقلابی در یک دادگاه کاملا کارگری و انقلابی صورت گیرد و کسانی که اعلام می کنند که حاضر نیستند حتی ببرای مثال ” خامنه یی ” و احمدی نژاد” کشته شوند یا به شیوه ی عادلانه محاکمه شوند، در حقیقت بدجوری مشنگ شده اند!
نه به اعدام ! بله به سرکوب جنایتکاران و جانیان بورژوا
حسن معارفی پور ۱۰٫۱۰٫۲۰۱۳