روز جهانی کودک، روز درد کشی صدها میلیون کودک در سراسر جهان!
۸ اکتبر روز جهانی کودک است. قبل از هر چیز این روز
را به تمام کودکان جهان و به ویژه یانی عزیزم تبریک می گویم.
روز جهانی کودک من را یاد زخم های عمیق انگشتان کودکان کار و خیابان می اندازد.
روز جهانی کودک برای من تداعی کننده ی بهره کشی سرمایه داران مفت خور و انگل از بیش از چهارصد میلیون کودک در سراسر جهان
است. روز جهانی کودک خاطره ی محرومیت، تشنگی و گرسنگی صدها میلیون کودک در سراسر جهان را به ذهن انسان مدافع حقوق کودک متبادر می کند.
روز جهانی کودک من را یاد کودکان افغان که از شناسنامه و تحصیل محروم هستند و در خیابان های تهران دنبال یک لقمه نان در زباله ها می گردند، می اندازد.
روز جهانی کودک برای من یاداور کودکان کوره پز خانه هاست.
روز جهانی کودک برای من تداعی کننده ی مردن از گرسنگی کودکان سومالیایی، سودانی،اتیوپیایی، هندی، بنگلادشی و دیگر کشورهای افریقایی و اسیایی در انتظار یک لقمه نان است.
روز
جهانی کودک برای من تداعی کننده ی انگشتان سوخته ی دختران و پسران دانش اموز در مدرسه ی ابتدایی در پیرانشهر است که به خاطر انفجار بخاری نفتی انگشتانش را از دست دادند و دچار سوختگی شدید شدند.
روز جهانی کودک برای من یاد اور کفش پلاستیکی، توپ پلاستیکی و نیمکت های سفت و کهنه ی مدارس مناطق محروم ،یاد اور بخاری نفتی و برخوردهای وحشیانه ی معلمین کودن به کودکان دانش اموز است.
روز جهانی کودک برای من خاطره انگیز محرومیت های شخص خود از پایه یی ترین حقوق در دوران کودکی است. خاطره انگیز محرومیت از مدرسه ی مناسب و کیف و کفش و مداد است.
من هم در کودکی به مانند صدها میلیون کودک در سراسر جهان مشقات دنیای وراونه ی سرمایه داری را با گوشت و پوست و استخوان لمس کرده
و از مناسبات لعنتی و ضد انسانی موجود منتفر بودم و تاکنون هم هستم.
روز جهانی کودک من را به یاد تلاش های انسان دوستانه ی رفقای فعال در انجمن ” جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان “در تهران و مازندران و برخوردهای ارازل و اوباش اطلاعاتی با شریف ترین انسان ها و تعطیلی دفتر دفاع از کودکان کار و خیابان می اندازد.
روز جهانی کودک همچنین من را یاد خاطرات تلخ دورانی که از دیدن یانی عزیزم محروم بودم و شب ها تا صبح به یادش نمی خوابیدم می اندازد.
احزاب سیاسی، سازمان های مدافع حقوق انسان و نه مدافعین ریاکار حقوق “بشر”، فعالین چپ و کمونیست و همه ی ازادی خواهان سراسر جهان، به جای کلی گویی و بحث های تکراری و خسته کننده ، باید راهکار انقلابی و رادیکال معرفی
کنند و برای دفاع از حقوق کودکان در سراسر جهان و ریشه کن کردن استثمار کودکان، باید در سطح وسیع متحد شده و مبارزات عملی را علیه وضع فلاکتبار موجود در پیش گیرند.
هیچ کودکی از قبل آرزو نکرده است که دیده به این جهان لعنتی گشاید، بلکه بر حسب اتفاق یا اگاهانه و در نتیجه ی روابط جنسی دو انسان وارد این دنیا و مناسبات لعنتی شده اند، روابطی که به قول مارکس خود نقشی در انتخاب ان نداشته اند. روابطی که برای
انان تحمیلی بوده و انها از پیش هیچ اطلاعی از ان نداشته اند.
کودکان نقشی در انتخاب طبقه ی اجتماعی خود، مکان تولد، تاریخ تولد و … ی خود نداشته، پس ما بزرگترها باید باید در مقابل کودکان پاسخگو و مسئول باشیم. ما باید جلو استمثار انان را بگیرم. کودکان از هر کشوری که باشند، هر رنگ پوستی که داشته باشند، هر جنسیتی که داشته باشند، به حکم کودک بودنشان نباید استثمار شوند و گرسنه بمانند.
مناسبات کثیف و نابرابر موجود به سرمایه داران انگل و مفت خور اجازه می دهد، سالانه میلیون ها دلار و یورو را از طریق به شیشه کردن خون طبقه ی کارگر و خون کودکان کار به جیب بزنند، ولی همین مناسبات منفور و لعنتی به جز گرسنگی و فقر برای بیش از نیمی از جمعیت کره ی خاکی که بخش زیادی از ان کودکان هستند، چیز دیگری را در پی نداشته است.
در شرایطی که نه تنها امکان و تولیدات سالانه ی جهان از هر لحاظ برای بیش از هفت میلیارد نفر بر روی کره ی خاکی کافی است، بلکه مازاد تولیدات سرمایه داری یا توسط ارازل و اوباش سرمایه دار و دولت های جنایتکار بورژوایی نابود می شود یا در انبارها می گندد، تا قیمت ها ثابت نگه داشته شود و از درصد سود سرمایه داران کاسته نشود!
انقلاب سوسیالیستی به
مثابه ی انقلابی برای در هم کوبیدن دستگاه مافیایی دولت های بورژوایی و سوسیالیسم به مثابه ی نظامی برای رفع نابرابری های طبقاتی در دوره ی دیکتاتوری پرولتاریا و کمونیسم به مثابه ی یک جامعه ی بی طبقه که در ان برابری واقعی شکل می گیرد، مراحلی هستند که از هر لحاظ پاسخگوی وضع موجود هستند و تنها الترناتیو برای خاتمه دادن به نابرای موجود هستند.
ما کمونیست ها و مدافعین حقوق کودک در سراسر جهان، علیرغم
مبارزه ی هر روزه برای سوسیالیسم و کمونیسم، هر میزان از بهبود وضعیت زندگی کودکان در چارچوب موجود را گامی به پیش دانسته و به امید سوسیالیسم و کمونیسم کارگران و مدافعین حقوق کودک را از مبارزه برای دستیابی به حقوق مقطعی و رفرم های جزئی محروم نمی کنیم.
نابود باد سرمایه داری
زنده باد کمونیسم
حسن معارفی پور
۰۸٫۱۰٫۱۳
هایدلبرگ آلمان