جنبش اعتراض به سطح نازل دستمزد امروز به سطحی رسیده است که نه تنها نظر تمامی فعالین جنبش کارگری و سازمانها و تشکل های موجود را به خود جلب کرده است بلکه اعتراض به دستمزد مصوب سال نود و سه به گفتمانی همه گیر در میان کارگران تبدیل شده و دولت و دستگاههای مرتبط با تعیین مزد نیز، امسال بیشتر از هر زمان دیگر حساسیت این امر را مد نظر داشتند به طوری که تا قبل از اعلام تصمیم شان برای میزان افزایش دستمزد در سال نود و سه ده ها مناظره و مصاحبه و برنامه ی تلویزیونی تهیه کردند تا با این عمل هم محکی از میزان اعتراض کارگران بزنند و هم فضای اجتماعی را آماده کنند برای تعرضی دیگر به سفره ی کارگران.
دستمزد مصوب جدید بالاخره اعلام شد اما کارگران در مقابل این تعرض چه اقدامی میبایست انجام دهند!
نمود بارز خواست کارگران برای دفاع از زندگی شان و اعتراض به میزان دستمزد را در اعتراض بزرگ کارگران ماهشهر و تبریز و کارگران سندیکای شرکت واحد تهران و همچنین هم یاری کارگران زندانی و اقدامات چشم گیر هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران میتوان دید. اکنون جنبشی سازمان یافته و پیگیر در میان کارگران برای اعتراض به سطح دستمزد ها در جریان است و بایستی با ایجاد اتحاد و همدلی بیشتر در میان کارگران و فعالین هر چه قدرتمند تر ادامه یابد.
امسال بیشتر از سالهای گذشته فعالین جنبش کارگری روی مسئله ی دستمزد خم شده و با جدیت بیشتری بر این امر تاکید گذاشته اند و این نقطه قدرت برای ما کارگران است. به هر میزان که کارگران بیشتر حول اعتراض به این موضوع متحد شوند و دست به اقدامات عملی بزنند اعمال فشار بیشتر به نهاد های تصمیم گیرنده وارد میشود و احتمال تجدیدنظر از سوی وزارت کار برای تغییر در مصوبه دستمزد وجود دارد.
باید در نظر گرفت که چنین نوع برخوردی از سوی دولت و بدون در نظر گرفتن ماده ۴۱ قانون کار که صراحتا به در نظر گرفتن تامین معیشت یک خانواده چهار نفری تاکید دارد خود نمونه قانون گریزی و عمل خلف قانون از جانب دستگاه تعیین دستمزد است. اینکه کل مناسبات تعیین مزد چه اندازه ضد کارگری است برای همه عیان است اما در بستری واقع بینانه اگر قصد تنها به چالش کشاندن مناسبات نیست و هدف واقعی تغییر مثبت در معیشت خانواده های کارگران است بایستی با تاکید بر همین عمل خلف قانون و به هیچ انگاشتن خواست کارگران برای داشتن یک زندگی معمول از جانب دولت اعتراض نمود و با قدرت اعتراضی دستگاه های ذی ربط را مجاب به تجدید نظر در مزد مصوب نمود.
ما کارگران به هیچ عنوان زیر بار افزایش درصدی میزان مزد نخواهیم رفت. بایستی با در نظر داشت سبد هزینه خانوار، تعیین مزد صورت بگیرد.
اینکه فعالین کارگری و تشکل های موجود با جدیت بیشتر نسبت به هر زمان دیگر در این عرصه اقدام میکنند بسیار مفید است و در اتحاد طبقاتی کارگران حول مطالبه دستمزد متناسب با زندگی خانوار کارگری تاثیری جهشی میتواند داشته باشد اما چیزی که تا کنون شاهد بوده ایم بیشتر اعلام اعتراض در قالب بیانیه و نوشتار و ابراز مبلغ دستمزد دو میلیون تومانی به صورتی نظری بوده است. این امر خود مسلما تاثیراتی در تعمیق اعتراض کارگران دارد اما کافی نیست. باید دانست که اعتراض به سطح دستمزد از این سطح بسیار فراتر رفته و قدمهای بیشتری به جلو گذاشته است. اینکه کارگران در ماهشهر با تجمع و اعتراض کارفرما را وادار به افزایش دستمزد میکنند نمونه ای بسیار برجسته است و یا اینکه چهل هزار کارگر از مراکز تولیدی و کارگری امضا میدهند و اعتراض خود را اعلام میدارند و این پشتوانه ای واقعی و مادی میشود برای هماهنگ کنندگان این طومار که تاکنون چند مورد تجمع و اعتراض را در جلوی مجلس و وزارت کار سازمان دهند، بسیار قدم مهمی است. این نوع اعتراض سازمان یافته ی کارگری موجب شده است که در مجلس، نمایندگانی به پاسخگویی به کارگران ناچار به اظهار نظر شوند و یا اینکه وزارت کار تاکنون جلساتی را با حضور هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی داشته باشد و جوابیه هایی کتبی نیز ارائه دهد. هرچند تاکنون شاهد تغییری واقعی برای افزایش دستمزد بعد از اینگونه اعتراضات نبوده ایم اما این واضح است که اینگونه اقدامات مانند طومار اعتراضی چهل هزار کارگر و تجمعات و پیگیری های هماهنگ کنندگان و اعتراض کارگران سندیکای واحد و کارگران در ماهشهر و تبریز موجب گشته است که نه تنها در میان کارگران تحرکاتی برای اعتراض به دستمزد ها بیشتر شود بلکه در میان دولتیان نیز به یک دغدغه اصلی تبدیل شده است و هراس اعتراضات گسترده ی کارگری همواره بالای سر آنان است.
پس با در نظرداشت و شناخت از سطح این جنبش اعتراضی در امروز، باید توجه کرد که برای ارتقای عملی و عطف به نتیجه اعمال از طرف فعالین کارگری، چه کارهایی باید در دستور قرار گیرد. اگر تنها صرف بیانیه های اعتراضی و نظری در دستور فعالین باشد این نوعی سطحی نگری به مقوله دستمزد است و تنها این اعتراض را، نوعی نظر اعتراضی عادی و کم اهمیت جلوه می دهد که چیزی جز تنزل این جنبش را در دورنما ندارد. اما برای ارتقای عملی این مسئله بایستی کارگران و فعالین این عرصه دست در دست هم گذاشته و هر چه بیشتر نیرو حول این مطالبه حیاتی گرد آورند. بایستی با ارتباط با کارگران مراکز مختلف هزاران امضای دیگر به طومار چهل امضایی کارگران افزود و با درس آموختن از کارگران ماهشهر ده ها مرکز کارگری دیگر دست به اعتراض علیه سطح دستمزد ها بزنند. در نامه ی اخیر هماهنگ کنندگان طومار خطاب به وزارت کار اعلام شده است که اگر تا پایان فروردین ماه تجدیدنظر در میزان دستمزد مصوب اتفاق نیافتد کارگران دست به اعتراض خواهند زد. بایستی به این حرکت پیوست و اعتراضات را به هر شکلی دامن زد. ما کارگران بیشتر از این تاب این همه فقر و فلاکت و خفت را نداریم. تنها راه ارتقای جنبش اعتراضی علیه سطح دستمزدها پیوستن عملی به اقدامات تاکنونی کارگران در ماهشهر و تبریز و چهل هزار کارگر امضاکننده طومار و اقدامات کارگران سندیکای شرکت واحد در جمع آوری امضا و تجمع درمقابل وزارت کار و …. است. از این رو فعالین جنبش کارگری بایستی از این منظر اقدامات آتی را در دستور کار قرار دهند.
فایق کیخسروی