هر ساله در ۸ مارس به مناسب روز جهانی زن در سراسر جهان به جزء ایران مراسمی برگزار می‌‌شود، چون ایران بااین روز و با فعالین این حیطه مخالف است و کسانی که در این حیطه فعالیت می‌کنند را فتنه و مخالف اسلام و امنیت کشور می‌داند و آنها را با حبس‌های طولانی و مجازات قانونی متهم می‌کند و سالیان طولانی است که زنان در ایران به صورت پنهان و آشکارا از حق و حقوق قانونی خود دفاع می‌کنند و به مبارزه می‌پردازند و تاوان‌های زیادی را در این راه متحمل شده‌اند.زنان ایرانی در تمام صحنه‌های مبارزاتی و سیاسی همیشه نقش پررنگی را داشته‌اند و دوش به دوش مردان در راه آزادی به مبارزه پرداخته‌اند و از مشکلات و راههای ناهموار سربلند بیرون آماده‌اند.
امسال در تاریخ ۸ مارس در یکی از کشورهای اروپایی یکی از فعالین حقوق زنان به شیوه‌ی جدا از شیوه‌های دیگر به میدان مبارزه آمد و با حرف‌های خود به نمایندگی از زنان ایرانی با نمادی از پرچم ایران و با پاره کردن نام الله و عریان شد و در مکان عمومی اعتراض خود را نسبت به زن ستیزی در ایران اعلام کرد…
تاریخچه برهنگی از کجا و چگونه پیدایش یافت؟
سالیان پیش گروه فمینستی در اوکراین به‌نام فیمن تشکیل شد فیمن(به اوکراینی (Фемен مشهور به زنان با سینه‌های برهنه‌ام که دارای بیش از ۱۰۰ عضو می‌باشد. این گروه که در سال ۲۰۰۸ تشکیل شده‌است با انجام تظاهرات در اوکراین به آنچه پدر‌سالاری و مردسالاری در اوکراین می‌نامند اعتراض می‌کنند. اعضای این گروه در تظاهرات خود را به صورت برهنه و نیمه برهنه در می‌آورند. این گروه در سال ۲۰۱۱ در حمایت از زنان عربستانی در مقابل سفارت عربستان با پوشیدن برقع و برهنه کردن سینه‌های خود به رفتار حکومت عربستان با زنان اعتراض کردند.این گروه هم‌چنین در سال ۲۰۱۰ در اعتراض به حکم سنسگسار سکینه آشتیانی در جشنی که بخش فرهنگی سفارت ایران در کیف پایتخت اوکراین گرفته بود خود را برهنه کردند که توسط ماموران سفارت ایران به بیرون رانده شدند.در طول تاریخ زنانی زیادی از روش برهنه شدن بعنوان مبارزه سیاسی برای دفاع از حق و حقوق زن استفاده کرده‌‌اند و این روش را روشی صحیح برای مبارزه می‌دادنند.
در ۸ مارس ۲۰۱۴ بار دیگر صحنه‌ی اعتراض به حقوق زنان بصورت عریان توسط مریم نمازی و چند تن دیگه از فعالان حقوق زن در خیابان‌های فرانسه اتفاق افتاد. این اعتراض انعکاس‌های فراوانی در فضای مجازی داشته و مخالفاً و موافقاً فراوانی بر سر این حرکت به مناظره و گفتگو پرداختند. پیش‌تر از مریم نمازی خیلی از زنان فعال حقوق زنان، فعالان حقوق بشر، کمونیست‌ها و… این حرکت را انجان داده بودند اما آیا این نوع مبارزه آخرین و تنهاترین نوع مبارزه می‌باشد که زن ایرانی می‌تواند آن را انجام دهد!؟
اولین خواست زنان که به این صورت به مبارزه می‌پردازند برابری زن و مرد را خواستار هستند.ولی با این کار نه تنها برابری زن و مرد در ایران برقرار نمی‌شود بلکه بیشتر زن را زیر سوال می‌برند.وقتی راههای منطقی و جامع‌تری برای مبارزه وجود دارد چرا عریان شدن!؟ مبارزات سیاسی سالهاست که ادامه دارد و زنان نیز دوش به دوش مردان در حال مبارزه هستند.تابو شکنی مساله نیست که راحت بتوان از آن گذشت من هم موافق هستم که تابو شکنی قدرت و جسارت می‌خواهد ولی نه هر تابو شکنی!!مشکل زنان ایرانی در حال حاضر حجاب و عریان شدن نیست، زن ایرانی دنبال برابری زن و مرد، دنبال حق و حقوق پایمال شده هر زنی، دنبال آزادی افکار نه آزادی بدن، در طول تاریخ زنان زیادی در صحنه‌های مبارزاتی و سیاسی ایران وجود داشته اما با حرف و منطق این حرکت را انجام داده‌اند نه بصورت عریان شدن، حرکتی که خانم مریم نمازی و مریم نمازی‌ها انجام دادن بیشتر زنان مبارز را زیر سوال بردن و عرصه را بر زنان ایرانی تنگ‌تر کردن و با این نه تنها مشکی محکم بر دهان جمهوری فاشیستی اسلامی نزدن بلکه بهانه‌ای بیشتر برای اذیت و آزار زنان در ایران فراهم کردند. از این پس دید مبارزاتی به زن را فقط با عریان شدن می‌دانند.به امید روزی که آزادی زن واقعاً در قالب روش مبارزاتی منطقی قرار بگیرد نه در قالب عریان شدن و…