بنا به اخبار منتشر شده طی روزهای گذشته اطلاعات نیروی انتظامی سنندج با احضار مظفر صالح نیا و شیث امانی دو تن از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در این شهر، نسبت به هر گونه اقدامی از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران برای برگزاری مراسم ۸ مارس و یا شرکت و دخالت در مراسم این روز هشدار داده و آنان را از اینکار برحذر داشته است. علاوه بر این تعدادی دیگر از فعالین اجتماعی مدافع جنبش برابری طلبانه زنان و مردان از سوی اطلاعات نیروی انتظامی احضار و در رابطه با هرگونه شرکت یا دخالت آنان در روز جهانی زن در سنندج هشدار داده است.
هراس و وحشت نهادهای رژیم اسلامی در سنندج و دیگر شهرها از حضور مردم برای برگزاری ۸ مارس روز جهانی زن قدمتی به اندازه عمر این رژیم دارد. در نظام سراپا زن ستیز اسلامی زنان و مردان برابری طلب، فعالین و شخصیتهای محبوب مردم هیچگاه به تهدید، احضار و بازداشت نیروهای اطلاعاتی رژیم تمکین نکرده و به آنچه که حق مسلم آنان در گرامیداشت این روز و برافراشتن پرچم خواست و مطالبات برابری طلبانه زنان مربوط است به گونه ای پرشور ۸ مارس را برگزار کرده اند.
سران، کاربدستان و مزدوران رژیم اسلامی باید بدانند که برگزاری مراسم ۸ مارس حق همه مردم است. کارگران و مردم مبارز شهر سنندج هر سال روز ۸ مارس (۱۷ اسفند) را گرامی داشته و صدای اعتراض خود به بی حقوقی زنان را بلند کرده اند. امسال نیز روز جهانی زن با صدایی رساتر از گذشته می تواند در اعتراض به بی حقوقی زنان و در اعتراض به قوانین زن ستیز و آپارتاید جنسیتی حکومت اسلامی به میدان آید. روز جهانی زن حق همگانی مردم است. زنان صدها بار حق دارند و باید به نظام، قوانین و سیستمی که حق و حقوق انسانی آنان را پایمال کرده است اعتراض کنند. ۸ مارس روز جهانی زن را باید با طرح خواستها و مطالبات برابری طلبانه زنان ، به روز اعتراض گسترده علیه بیحقوقی زنان تبدیل کرد. باید با تمام قوا به میدان آمد و روز جهانی زن را گرامی داشت. این مناسب ترین پاسخ به قداره بندان اسلامی است. باید به خیابان آمد و ضمن اعتراض به بیحقوقی زنان، خواهان پایان دادن به احضارها و تهدیدات نهادهای سرکوب حکومت شد.
احضار شدگان، از فعالین کارگری گرفته تا فعالین و سخنگویان جنبش زنان، جرمی مرتکب نشده اند. این حق بی چون و چرای هر انسان آزاده ای است که در دفاع، حرمت، حق و کرامت انسانی زنان که توسط مشتی اوباش از گور برخاسته پایمال شده است صدای رسای زنان باشند. مجرم اصلی جمهوری اسلامی، دستگاه اطلاعاتی و کاربدستان و قوانین ارتجاعی اش هستند که بقدمت عمر سراپا ننگینش این رژیم حق و حقوق انسانی زنان را لگد مال کرده است. با برگزاری یک ۸ مارس اجتماعی، توده ای و گسترده می توان پاسخ دندانشکنی به مقامات حکومت در سنندج و درهر جای دیگری داد.
…………………………………
جمهوری اسلامی بنیانگزار فقر و اعتیاد
ایسکرا(۷۱۷)
عبدل گلپریان
زارع زاده رییس هیات مدیره موسسه محبان کردستان از بیداد کردن فقر در کردستان سخن می گوید و اینکه این موسسه یکی از دغدغه هایش حمایت از معتادانی است که از اعتیاد بهبود یافته اند اما به شغل نیاز دارند.
وی به موردی از ترک اعتیاد در یکی از شهرهای کردستان اشاره می کند و می گوید که خانواده معتاد بهبود یافته از اعتیاد در فقر شدیدی به سر می برند و اینکه اخیرا جوان بهبود یافته نیز فوت کرده است .
……………………….
رئیس هیات مدیره موسسه محبان در کردستان شاید نمی داند و یا اینکه گیج و منگ شده است که یکی از دلایل روی آوری مردم و بویژه جوانان به اعتیاد، فقر و بیکاری فزاینده و غیرقابل علاج در نظام اسلامی است. جوان فوق لیسانس در نبود شغل و نداشتن امید به آینده اش، بناچار به اعتیادی روی می آورد که جمهوری اسلامی در سطح وسیعی آنرا برای تباهی اش گسترانیده است.
تلاش موسسه های ترک اعتیاد که بنوعی به نهادهای نظام اسلامی وصل هستند کارشان آب در هاون کوبیدن است. نهادهای دولتی، معتادی را که بدلیل فقر و بیکاری به اعتیاد کشیده شده است در بهترین حالت تا مرز ترک اعتیاد کمک می کنند اما از آن سو باز هم بدلیل فقر و بیکاری مجددا به اعتیاد کشیده شده و باید به همان نهاد ترک اعتیاد باز گردانده شود و این دور باطل همچنان ادامه دارد.
نظام اسلامی حاکم بر ایران خود با اعتیادی غیرقابل علاج در ایجاد فقر، بیکاری، تحمیل فلاکت به مردم روبرو است. نمی شود و نمی توان از نظام و دم و دستگاهی که در بیش از سه دهه با بحران، بن بست و امراض غیر قابل درمان زاده شده و در آن دست و پا می زند انتظار ایجاد شغل برای ترک اعتیاد معتادان را داشت. بانی اعتیاد، فقر، نداری، بیکاری، تن فروشی و صدها فلاکت دیگر در کردستان و سراسر ایران جمهوری اسلامی است. تنها با بزیر کشیدن این نظام مافیایی است که می توان به این جهنم پایان داد.