حمید قربانی
تیر ماه ۱۳۸۷
کشته و زخمی شدن کارگران درحین کا، بر اثر نبود وسائل ایمنی وکار طاقت فرسای بیش از حد توان کارگر و اجبار به کاردر محل های ناامن کاری، در جامعه ای مانند ایران به یک مسئله ی روزمره تبدیل شده است . روزی نیست یک یاچند ین نفر کارگر قربانی مطامع و حرص وآز سیری ناپذیر سرمایه داران نگردند وجان شان رااز دست ندهند. پس ازوقوع هر فاجعه هم همیشه در اولین وهله این کارگران هستند که سهل انگاری کرده وموجب کشته شدن خود و همکارانشان، اعلام میگردند.هرگاه نیز کارگران به این وحشیگری و کشتار در محل کار که به قصابخانه تبدیل شده اند، اعتراض کرده و دست به اعتصاب می زنند، خودرامواجه بانیروهای سرکوبگر مجهز به باتوم شوک آور و گاز های گوناگون اشک آور و خفه کننده و سلاح اماده شلیک می بینند. روز دوشنبه ۹ تیر۱۳۸۷ در سه محل کار و یابهتر است که گفته شود سه قصابخانه تعداد ۴۳ نفرکارگر،قربانی سودپرستی سرمایه شدند و جان باختند.
ما در این جا، به یکی ازاین شنیع ترین وجنایت کارترین این فجایع که سود پرستی سرمایه داران، مدیران کارخانه واهمال کاری و نادیده گرفتن مسئولین دولتی بانی ومسئول آن بوده، می پردازیم. در روز یکشنبه ۴خرداد انفجار و آتش سوزی در ۲ کارخانه ساخت مواد شیمیائی درنزدیکی شهرستان شازند در استان مرکزی باعث سوختن و قتل ۲۶ نفرو سوختگی شدید۵۰نفردیگر از کارگران این ۲ کارخانه گردید؛ و نیز این دو کارخانه را همراه تمام ابزارو آلاتش تبدیل به خاگستر نمود. براثر سوختگی شدید مصدومین این فاجعه و نیز استنشاق گاز های کشنده ناشی از انفجار، تا کنون تعداد کشته شدگان به ۳۵ نفر رسیده است. از زمان وقوع کشتار کارگران تا حال مسئولین ومقامات ریز و درشت دولتی دراستان به جز یکنفر از مسئولین جز سعی و کوشش زیادی نموده اند که کارفرمایان و مدیران که عاملین اصلی این فاجعه بوده اند راهر طورشده، بیگناه نشان دهند. مثلا در همان روزهای اول از سوی فرماندار شازند آقای اقازاده سهل انگاری کارگری در حین جوشکاری یکی از مخازن علت فاجعه اعلام شد. سپس فرماندار این گفته خود راتعدیل کرد و گفت که هنوز تحقیقات در باره علت آتش سوزی ادامه دارد. اوکه پست و مقامش را مدیون خدمتگذاری به سرمایه داران می داند،اولین تیر تبرئه سرمایه داران و مدیران زالو صفت و مفتخورامثال خود را شلیک کرد. سپس استانداروارد میدان گردید واو نیز، گفته مسئول پائین تر از خود را تأئید نمود وگفت که سهل انگاری کارگرسوخته شده و به خاکستر تبدیل گردیده عامل انفجاربوده است. با علام این دومقام ارشد در شهرستان واستان، زمینه چینی اصلی برای تبرئه خود این مسئولین و کارفرمایان انجام گرفت. سنگر بندی مستحکمی در برابر خانوادههای فقر زده و از هستی ساقط شده جان باختگان شد. خلنوادههائی که نه امکان مادی برای وکیل گرفتن دارند و نه تشکل کارگری موجود هست که تا با رجوع به آن بتوانند این کارفرمایان غیر انسان و مسئولین مزدورش را به محاکمه بکشند. و از طرف دیگر علت آتش سوزی کسی معرفی می شود که خودش ذغال شده و وجود ندارد که از خود بدفاع برخیزد. بعد از این که علل دیگری ازطرف خانواده ها ویکی از مسئولین اعلام گردید، حالا یکی دیگراز این جیره خوران سرمایه، ان هم در لباس دادستان بی دادگستری استان مرکزی به نام صادق مهدوی راد، با آنکه می گوید: " واحد صنعتی حادثه دیده " «کیمیا گستران سپهر» در حال تعمیرات اساسی دوره ای« اورهال» بوده و در تحقیقات اولیه مخازن از استانداردهای لازم برخوردارنبوده است." ولی او بعنوان مقام ارشد قضائی استان، به نوشتۀخبرنگار روزنامه سرمایه بر "غیرعمدی" بودن "حادثه "انفجار تأکید می کند. همین که فاجعه رابه حادثه تغییر می دهند، بتن ارمه را برای حفاضت از اربابان خود ریخته اند! اما مزدور اولی یعنی فرماندار، همان شخصی که اول از همه سهل انگاری کارگران یعنی قربانیان فاجعه را باعث اتش سوزی اعلام کرده بود، امروزه بعد از روزها از نامشخص بودن علت آتش سوزی حرف میزند ومی گوید که مدت زیادی لازم است تا علت اصلی مشخص شود! یعنی پرونده مشمول مرور زمان گردد، تا مزدران تفنگ بدست با ترساندن خانوادههای سوحته شدکان و مصدومین فاجعه، سر و ته قضیه راهم بیاورند ومثل پرونده فجایع دیگری همچون فاجعه به گلوله بستن کارگران خاتون ایاد و به قتل رساندن ۵ نفر را و زخمی نمودن تعداد زیادی از کارگران، خانوادهها و یاری دهندگانشان مختومه اعلام گردد.
حال به بینیم که علت واقعی که تا کنون اعلام شده ، چه بوده است؟ البته این نکته هم قابل ذکراست که ما فقط به نشریات و سیاست های داخل رجوع کردیم. آتش سوزی زمانی رُخ می دهد که کارگران نباید سرکار می بودند،زیرا که دستگاه ها درحال تعمیرو بازبینی بودند. درچنین مواقعی به گفته ی مهندس حبیبی، مسوِؤل واحد کارشناسی و ایمنی سازمان آتش‌نشانی اراک، کارگران باید از محل کار بیرون می بودند ودستگاهها خاموش می شدند.او که با خبرنگار ایسنا مصاحبه کرده است،این مسئله را چنین توضیح می دهد: " در این حالت تمامی سیستم‌ها، تخلیه و کارکنان نیز از شرکت خارج می‌شوند تا سیستم‌های شرکت، تعمیر و بازبینی شوند. اما با وجود این حالت، کارکنان همچنان در شرکت مشغول فعالیت بودند." به گفته همین مسئول درچنین مواقعی باید مسئولین ایمنی درمحل حضور داشته باشند که در این مورد هیچ مأمور ایمنی وجود نداشته است. و نیز در قسمتی از گزارشی که روز نهم خرداد، گزارشگران روز نامه سرمایه از شازند تهیه کرده و در روز ۱۱ خرداد در همین روزنامه به چاپ رسیده، از زبان خواهر کارگر جوانی که در کنار مخزنی که نشت گاز از ان باعث انفجار و اتش سوزی شد وخود این کارگر را به خاکسترتبدیل نمود، چنین می خوانیم: " در میان همهمه زنان داغداریکی از خواهران محمد جعفری گریه اش را کنترل می کند، با یغضی در گلو روزهای کاری برادرش را که روزی از دهانش شنیده بود، باز گو می کند: « محمد می گفت کارش جوشکاری در قسمتی است که پراز مخزن های الکل و مواد شیمیائی همچون جوهرنمک و سایر اسیدهاست.»
محمدهمیشه با خنده میگفت یک جرقه اتش همه ما را پودر می کند.»
به گفته خواهر محمد، او در کنار مخازن بزرگ اسید ومواد شیمیائی جوشکاری می کرد و چند وقتی می شد که از نشت یکی از مخازن مواد اسیدی خبر داشت و می گفت بارها این نکته را با مسئولان و کارفرمای بخش گوشزد کرده ام، اما مسئولان هر باربی اعتنا یه آن به ما ا