حسن روحانی در مصاحبه تلویزیونی موسوم به گزارش صد روزه همانند اسلافش ضمن آنکه دولت های پیش از خود را مسبب بحران های جمهوری اسلامی معرفی کرده بود در عین حال با نیشخندی مزورانه وعده داد که در روزهای پایانی سال جاری دو بسته کالا را تهیه می کنند و به اقشارکم درآمد به اصطلاح تقدیم میکند. چند نکته را در این رابطه قابل مشاهده است .
اول اینکه شدت تحمیل بار فشار بحران اقتصادی جمهوری اسلامی از سوی رژیم به زندگی میلیونها کارگر و توده کارکن جامعه ایران به چنان حدی افزایش یافته که خود کار بدستان رژیم جنایت کار اسلامی و از جمله حسن روحانی نیز قادر به پنهان کردن آن نیست. نسبت دادن علت مشکلات مردم به بد عمل کردن مدیران و روئسای دولت های قبل به سنت چندین ساله عناصر جمهوری اسلامی تبدیل شده است. اما اینکه اعتراف به وجود بحران در رژیم اسلامی و موجد آن را دولت قبل اعلام کردن ؛ خود بیانی از موقعیت جمهوری اسلامی از منظر خود است . از منظر طبقه کارگر ایران رژیم اسلامی خود بحران است. آمریکا و دولتهای غربی ۳۵ سال است که این رژیم را به جامعه ایران تحمیل کرده اند دوم اینکه با توجه به واقعیت های فلاکت بار اقتصادی جامعه ایران ناشی از حکومت سرمایه داران اسلامی ؛ شورش گرسنگان و اوج گیری اعتراضات کارگری و توده های کارکن جامعه ؛ کابوس همیشگی خامنه ای وتمام جناح های رنگارنگ آن و اکنون دولت اعتدال حسن روحانی را شکل داده است . وعده های اینچنینی و اخیرا اعلام اختصاص دو سبد کالا به اقشار کم درآمد ؛ به واقع نوعی تلاش برای جلوگیری از شورش گرسنگان درجامعه است
سوم به روز های پایانی سال نزدیک می شویم مطالبه افزایش دستمزد ها به میزان تا دو میلیون تومان و همچنین خواست پرداخت دستمزد های معوقه کارگران در صدر مطالبات بر حق کارگران و بازنشستگان قرار گرفته و کارفرمایان و دولت اسلامی آنها را به چالشی جدی کشانده است . کارگران هر روز محوطه کارخانه ها را با تجمعات اعتراضی خود به اشغال در می آورند . دامنه تجمعات اعتراضی از سوی کارگران به مقابل مراکز اداری و استانداری ها؛ بیوت نمایندگان خامنه ای جنایت کار کشیده شده است .در تازه ترین خبر اعتراض کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتور سازی در تبریز را داریم که مقابل دفتر آخوند مجتهد شبستری نماینده خامنه ای در تبریز تجمع کردند . کارگران کارخانه ماشین آلات ترکتور سازی تبریز بیش از ۹ ماه است که دستمزدی نگرفته اند. ویا اینکه بیش از هزار نفر از کارگران کارخانه پتروشیمی رازی در اعتراض به تبعیض و سطح پائین دستمزد هایشان چندین روز است که تجمعات اعتراضی شان را ادامه داده اند. در خبر دیگر داریم که تعداد ۶۰ نفر از کارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز از روز قبل از ورود حسن روحانی به اهواز ؛ تجمع اعراضیشان را برگزار کرده و در مسیر ورود روحانی نیز پلاکاردهای اعتراضشان را بلند کرده اند . کارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز مدت ۳۸ ماه است که بلاتکیف مانده اند و۳۸ ماه است که حقوقشان معوق مانده است . در چنین شرایطی است که رژیم اسلامی از یک سو با سیاست تشدید اعدام وسرکوب در جامعه و از سوی دیگر با چنین اقدامات پوپولیستی ؛ قصد کم رنگ کردن و به حاشیه بردن اعتراضات برای خواست و مطالبه افزایش دستمزدها و در عین حال جدا کردن بخشی از مردم جامعه از همراهی اعترضات کارگران و توده های کارکرن جامعه را در دستور قرار داده است. چهارم همسو با این تلاش رژیم اسلامی ؛ تکاپوی پادو های سرمایه داران در تشکل های دولت ساخته آنان است . اولیا علی بیگی رئیس کانون شوراهای اسلامی نام سه نفر از اعضاء اصلی گروه به اصطلاح کارگری جهت شرکت در جلسات تعیین دستمزد سال ۹۳ را اعلام کرد. احمد رضا معینی ؛ محمد رضا بقائیان و هوشنگ درویشی سه نفر شرکت کننده در جلسات تعیین دستمزد شورای عالی کار هستند . راستش من تعمدا واژه کار را از این تشکل های دست ساز سرمایه داران و دولت اسلامی آنها حذف می کنم تا جایگاه واقعی آنها و بی ارتباطی این افراد و تشکل های آنها به منافع کارگران و توده های کارکن جامعه را با وضوح بیشتری نشان دهم . یکی از افراد شرکت کننده در جلسات شورای عالی کار تعیین دستمزد ؛ هوشنگ درویشی است . هوشنگ درویشی قبلا در مصاحبه خود با خبر گزاری فارس رژیم گفته بود که اگر کارگران خواهان افزایش دستمزد های خود باشند ، کارفرمایان اخراج ها را در دستور قرار خواهند داد. این گفته تهدید آمیز هوشنگ درویشی بیانی از خواست کارفرمایان و دولت اسلامی آنها است پنجم پرداخت سبد کالا به بخش محدودی از مردم جامعه به واقع تکه ای از دستمزد های کارگران است و نباید آن را به حساب دست و دل بازی های سرمایه داران و رژیم اسلامی آنها گذاشته شود . قیافه کریمی گرفتن رژیم اسلامی در پرداخت دو سبد کالا به بخش محدودی از مردم گرسنه جامعه در حالی است که دستمزد های میلیونها کارگر و توده کارکن در کارخانه ها و دیگر مراکز ماهها است که به تعویق افتاده است . واقعیت های زندگی مردم جامعه تکان دهنده تر از آمارها و ارقامی است که توسط رسانه های رژیم منعکس می شود . تعداد خودکشی ها بر اثر فقر و بدهی ؛ ازدیاد تن فروشی در جامعه ؛ گسترش اعتیاد و مرگ های بر اثر آن ؛ افزایش پدیده کودکان کار ؛ … سبد کالای دولت بنفش روحانی قرار است پاسخ به کدام پدیده باشد ؟ قرار است کدام درد کارگران و گرسنگان را درمانی باشد ؟
این بخش بسیار ناچیزی از آن ثروت های افسانه ای و عظیمی است که توسط خود کارگران تولید شده است و توسط سرمایه داران و دولت اسلامی آنها هرروزه به تارج برده می شود. ششم و علیرغم آنکه میتوان نکات بیشتری را گفت این است که ؛ تلاش های دولت و کارفرمایان و تکاپوی پادوهایشان برای طبقه کارگر و توده های کارکن جامعه ایران شناخته شده است . نظام سرمایه و دولت اسلامی آنها در ایران بنا بر نقشی که بورژوازی جهانی برای آنها تعریف میکند علاوه بر مواد اولیه می باید تامین کننده نیروی کاربه شدت ارزان برای سرمایه داری جهانی باشد . آنچه که کارگران بر آن یقین دارند این حقیقت است که منفعت سرمایه داران و دولت اسلامی آنها در عین همسویی با سرمایه جهانی در تضاد کامل با منفعت کارگران و توده های کارکن جامعه است . این رژیم مانعی برای آزادی و برابری و یک جامعه مرفه و انسانی است .باید آن را بزیر کشید. منبع:نشریه کمونیست هفتگی ٢٠١۵ http://www.hekmatist.org/index.ph