محمد آسنگران و گزارش استیصال در سازماندهی!
نقدی به گزارش محمد آسنگران از وضعیت “فعالیت کمیته کردستان” حزب کمونیست کارگری ایران
از: سعید صالحی نیا
۲۲ دسامبر ۲۰۱۳
مقدمه:
ماجرای احزاب کمونیست کارگری و بخش کردستانشان یکی از بخشهای کمتر گشوده داستان زار احزاب موجود کمونیست کارگیست.این احزاب نتیجه تلاقی تعدادی فعال کمونیست از تهران بودند با کومله که سازمانی مائوئیستی و چریکی بود که فکر می کرد دارد کردستان ایران را از دست بورژوازی نجات می دهد. بعد از تشکیل حزب کمونیست ایران ، یک بخش کومله ای در این حزب جا خوش کرد و حزب کمونیست ایران و بعدا حزب کمونیست کارگری ایران مجبور شد یک شعبه دائم برای این بخش بزند تا مبادا “اهمیت جنبش کردستان” لکه دار شود. همین بخش کومله ای بعدها در جریانات انشعاب احزاب کمونیست کارگری از موضوعات دعوا و اغتشاش بین “جناحین” بود.
اکثر کادرهای “کرد” ، در جرذیان جدا شدن کوروش مدرسی بدنبال او راه افتادند و داستان کمدی “گارد آزادی” را ساختند که دورانی گزارش “نفقوذ موفق به خاک ایران” و پخش اعلامیه هایش را جار می زد و در رگها و قلبها “هیجان” می آفرید! جناح حمید تقوائی البته این گارد بازی را قبول نداشت به دو دلیل! اولا توان نظامی در کردستان نداشت که گارد بازی کند و دوما مدعی بود که گاردبازی کار درستی نیست و “الان” موقعش نیست! بطور واقعی البته کشمکش بین این “هسته کرد” درون احزاب کمونیست کارگری همیشه ادامه دارد و اینها درون جناح بازیها و باندبازیهای درونی این احزاب ، بعنوان گروه مستقلی عمل می کنند و در انتخابات و تصمیم گیریها ، سایر جنماح ها را زیر فشار قرار می دهند که امیدوارم بعدها انها که از نزدیکتر این بازیها را دنبال کرده اند بیایند و هر انچه لازمست بگویند.
من در بحث نقد برنامه حزب کمونیست کارگری ، این موضوع را باز کردم که اساسا دادن سوبسید به مناطق قومی و زدن تشکیلات درون تشکیلات سراسری حزبی را کاملا نادرست می دانم و هیچ منطقی پشتش نمی بینم جز باج دهی به تعدادی بخاطر کرد بودنشان.(۲). ادعای اینکه “کردستان تافته جدا بافته ای است و باید بهش جدابرخورد کرد یا کمیته برایش درست کرد” از دید من از همان اول نادرست بود و دادن امتیاز بود به تعدادی فعال و کادر که باید کمونیزم را در اشل انسانی پراتیک می کردند اعم از اینکه به چه زبانی حرف می زنند.
تاثیرات منفی وجود این جداسازی کرد و غیر کرد در تشکیلات احزاب کمونیست کارگری را باید در بحثهای جداگانه ای باز کرد.من در این مقاله کوتاه می خواهم “گزارش محمد اسنگران در پلنوم ۴۱ حزب کمونیست کارگری ایران را بررسی و نقد کنم و عملا نشان دهم این “کمیته سازی فعالین کرد واقعا چه دستاوردی داشته اونهم با زبان خود آسنگران:
(۱)گزارش محمد آسنگران به جامعه در مورد دستاوردهای کمیته کردستان حزب، چه بود؟
نزدیک به ۳۰ سال از فعالیت حزب کمونیست کارگری ایران می گذرد. هر ادم علاقه مندی وقتی به یک گزارش نگاه می کند دنبال اینست که ببیند مثلا طی یکسال چقدر کار جلو رفته و چند هسته فعال در منطقه مورد بررسی اضافه شده ، چند مسئله مشخص اجتماعی را هسته ها درگیرش شدند و چقدر توانسته اند جامعه را حول مطالباتشان جلو بکشند و فعال کنند؟ جامعه می خواهد بداند بعد از ۳۰ سال بالاخره چرا این کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری حتی یک نصفه شهر را نتوانسته جلو بکشد؟ چرا اساسا جنبش کردستان هرگز بطور هماهنگ با سایر بخشهای ایران در جنبش انقلابی عمل نکرده؟ ایراد چیست؟ چرا فعال اجتماعی کردستان با سایر فعالین اجتماعی و مطالباتی ایران هماهنگی ندارد؟ چه فعالیتهائی شده که سمینارهائی بین فعالین اجتماعی ایران برقرار شود تا این نقطه ضعف برطرف شود؟
می خواهیم بدانیم چرا اکثر بحثهای اسنگران و سایر فعالین “کمیته کردستان” برمی گردد به کردستان عراق و ..چرا چند ماه پیش اسنگران ناگهان فراخوان جدائی کردستان عراق را در مصاحبه ای اعلام کرد؟ و چرا کسی او را تحویل نگرفت؟! چرا کمیته کردستان جناب اسنگران بیشتر شبیه تعدادی بازنشسته برون مرزی راوی داستانهای کردستان ایران و عراق مانده اند؟ اینها طبعا سوالاتی است که ما می خواستیم جناب اسنگران بهش پاسخ بگوید! حالا ببینیم ایشان چه گزارش داده است؟
اینها خلاصه گزارش جناب آسنگران:(۱)
” شورای کادرهای کردستان اسمش را عوض کرد به کنفرانس کادرهای کردستان چون؟ بین دو کنگره اینها کاری نمی کنند!..تعداد کادرهای فعال در این کمیته بیشتر شده و برنامه تلویزیونی به زبان کردی از سه برنامه در هفته به ۷ برنامه “رشد کرده”!….هنور منبع مالی ثابت برای این کمیته نیست…با اینکه کردستان خیلی زمینه دارد اما “فعالین سوسیالیست”(؟) هنوز امادگی ندارند!…. تشکلهای زنان٬ جوانان٬ دانشجویان و دانش آموزان٬ کانونهای معلمان و …. در کنار تشکلهای کارگری هنوز جایگاه برجسته ای ندارند و بجز مورد محدودی حتی تشکیل نشده اند!..احزاب هنوز مشغول فعالیتهای تاکنونی(؟) خودشانند!… در عین حال باید تاکید کنم این نوع فعالیت و مشورت کردن و هماهنگ و هم تصویر شدن از راه تبلیغات و نشریه و تلویزیون و …. اگر نگویم ممکن نیست با یک درجه تخفیف میگویم کارایی چندانی ندارد…! نکته محوری دیگری که در کنفرانس مورد بحث و بررسی قرار گرفت بحث مبارزه مسلحانه و نیروی نظامی بود…. بحثی که ما در کنفرانس داشتیم هم تاکید بر این نیاز بود و هم تاکید روشنی داشتیم که امروز وقت مسلح شدن نیست… بحث ما این است که باید این پتانسیل را در خود حفظ کنیم و این تحلیل و ارزیابی واقع بینانه را داشته باشیم که در آینده سیاسی کردستان اسلحه نقش مهمی خواهد داشت. کمونیستها هم باید بدانند روزی خواهد رسید که مسلح بشوند و قدرت اسلحه خود را پشتیبان ادامه فعالیت تشکلهای خود و حقوق شهروندان جامعه بکنند…. در یک جمله اگر بخواهم اولویت اصلی کمیته کردستان را در دور آتی توضیح بدهم میگویم ایجاد سازمان و تشکیلات حزبی و توده ای. این دو فاکتور همیشه مهم هستند. اما در این دوره برای ما بسیار حیاتی و تعیین کننده میباشند. کسی که این مهم را متوجه نباشد چیزی از کسب قدرت و بحث حزب و جامعه و حزب و قدرت سیاسی متوجه نشده است. “
(۲)اقرار به استیصال و سردرگمی به این واضحی؟!
باور بفرمائید از این شفاف تر نمی شد سردرگمی و استیصال را از نوعی که مثلا در جلسات بازنشستگان حامی پهلوی می شود شنید، در گزارش جناب آسنگران رد یابی کرد!
بعد از ۳۰ سال زندگی در تبعید و شاید مسافرتهای یواشکی به نزدیک مرز و درون مرز ایران، اینها دارند “دستاوردهاشانرا” اینگونه فرمول بندی می کنند که یک چند تا برنامه تلویزیونی در کانال جدید خودشان بیشتر دارند و بعدش هم معترفند این برنامه های تلویزیونی سنگی را جابجا نکرده همچنانکه در سطح کل این حزب هم اینها با تلویزیونشان بجائی نرسیده اند!
جای دیگر می گویند که تشکلهای اجتماعی را نتوانستند فعال کنند و منتظر “سوسیالیستها” هستند که اونها فعال شوند تا این کمیته بتواند کاری از پیش ببرد!
جای دیگر هم بحث بامزه “مبارزه مسلحانه” را هم باز کرده اند و هم حتما با “جر و بحثهای داغ کنار آتش و لیوانهای قهوه و چائی که ویژگی خارج نشینان دور افتاده است، جناب آسنگران رهنمود داده که فعلا دست به اسلحه نبریم ولی ؟ “پتانسیل” را در خود حفظ کنیم! توجه بفرماید خواننده! ایشان دستور داده “پتانسیل” را حفظ کنند!
یادم نمی رود دوران انقلاب ۸۸ بود که آسنگران در مصاحبه تلویزیونی وقتی ازش پرسیدند چرا کردستان ساکت است گفت: “کردستان الان ساکت است اما وقتی شروع کرد مسلحانه می ایستد”! همان شور حسینی را آسنگران حفظ کرده ! الانهم می گوید که راه کردستان از قیام مسلحانه اتست اما فعلا ایشان به کمیته “کادرهای تخصصی “اش دستور داده غلاف کنند تا بعدها و “پتانسیل نگه دارند”!
سر آخر، آسنگران، عوج حرفش را می زند که :کمیته ایشان باید به “ایجاد” سازمان حزبی و توده ای بپردازد! خوب دقت بفرمائید! بعد از ۳۰ سال ایشان می خواهد ایجاد کند! خسته نباشند این کادرهای تخصصی!
خلاصه؟
این از آن مقالاتی است که فکر می کنم خلاصه اش را خود آسنگران و کمیته تخصصیش بهتر بود می نوشتند! از خود اینها نمی شود خلاصه تر گفت! حال زار این حزب کمونیست کارگری در کمیته کردستانش بسیار واضح خود را نشان می دهد! رهبر این کمیته بعد از ۳۰ سال می گوید کاری نکرده اند ، اسمشان را عوض کرده اند و چند برنامه ای در تلویزیونشان بیشتر به زبان کردی حرف می زنند و “پتانسیل” مبارزه مسلحانه را نگه داشته اند و قرار دارند “ایجاد کنند” سازمانهای توده ای و حزبی را!
من واقعا متاسفم برای حزبی و جنبشی که کارنامه اش را این جناب اسنگران دارد اینگونه یاس اور و کمدی ارائه می دهد! اینهم دلیل دیگریست که کار اینها و تاریخ اینها تمامست! بهتر است قهوه شانرا بخورند و دوران میامسالی و پیری را یاد جنگهای دهه ۶۰ بگذرانند و از خطره ها یاد کنند! این اون کمونیزمی نیست که قرار بود جامعه را تکان دهد!
منابع دیگر:
(۱)مصاحبه ایسکرا با محمد آسنگران در مورد کنفرانس کادرهای تشکیلات کردستان حزب کمونیست کارگری
http://www.rowzane.com/html/notes/5532-mosahebe-ba-mohamad-asangaran.html
(۲)سعید صالحی نیا: درک مغشوش در برنامه حزب کمونیست کارگری ایران نسبت به حل مسئله ملی , بخش اول از سری نقد به برنامه دنیای بهتر
(۳)آرشیو برخی نقدها به محمد آسنگران (آز: سعید صالحی نیا)
(۱)سعید صالحی نیا:چسبیدن به متدهای گذشته سد مهم سازماندهی قطب چپ
http://monazere-siasi.com/مقالات/مقالات-سال-٢٠١٣/۳۶۹-چسبیدن-به-متدهای-گذشته-سد-مهم-سازماندهی-قطب-چپ
(۲)سعید صالحی نیا: پاسخی کوتاه به رفیق آسنگران و پیشنهادش برای شغلهای بهتر
(۳)سعید صالحی نیا: دوستی های خاله خرسه ای و خوردن “میوه ممنوع” ! پاسخ به رفیق محمد آسنگران