به یاد رفیق پیکارگر اسما عیل حسنوند که در تیر ماه سال ۱۳۶۰ به دست جلادان رژیم سرمایه (جمهو ری ا سلامی در بهار زندگی
خویش به خون نشست
شکو همند باد یاد تو
در درونم غو غایی است
بی تاب و بی قرار
در این روزهای گرم ا نسان کش
روز های ماه تیر
تیر ماه
ما ه خون بر بستر گرم
زمین زادگا هت را می گویم
زمین داغ و تشنه بی باران
ولی در سوگ تو
باران ا شکها مان زمین داغ و شوریده
را بارور کرد
و جو انه زدند دانه های نو
پر شکو ه ا ینده
در او ج شکو فایی
نها لی که به سر عت
در ختی می شد
با میو ه های شیرین
سو سیا لیزم را می گو یم
همیشه در حر کت
هر جا جو شی . خروشی بود
تو ا نجا بودی
من ا نجا بودم
ما همه ا نجا بو دیم
ما فر زندان کار گران نفت
که از روز شروع
هستی امان با تضاد کار و سر ما یه
با بهر ه کشی ا نسان از ا نسان
در زندگی رو ز مره خو یش ا شنا گردیدیم
با دیدن هر روزه پد را نمان
با د ستهای پینه بسته تو ا نمند شان
با چهر های سو خته در ا فتاب جنو ب
و تو بیشتر از همه استثمار را هر روز
در چهر ه و د ستان پد رت دیدی
و هر گز ا شتی نکردی
با تنی خرد شده در زیر شکنجه
ا ستو ارو با صلا بت به خو یش
به طبقه خو یش طبقه سر نو شت ساز کار گر
و فا داری ماندی
و جلادان جمهوری سیاه
جمهوری ننگ جمهوری و حشت
جمهوری شب جمهوری جنا یت
جمهو ری شکنجه جمهو ری گلو له
جمهوری سر مایه
جمهوری ا ستثمار
جمهو ری ا سلامی
قلب پر شور ترا
چه بی ر حما نه چه و حشیا نه
هد ف گر فتند
ننگ بر ا نا
یا د تو یاد با شکو ه تو
در ذ هن تا ریخ
در ذ هن ا ینده همیشه ما ند نی است
در تا ریخ مبا رزه طبقا تی
اینده از ان ما ست
ا ینده از ان تو ا ست
اینده از ان سو سیا لیسم است
نیلو فر ۲ تیر ۱۳۸۷