فقط تایفون هایان کم بود برای بشریت مظلوم و درد کشیده
در حاشیه کشتار و قتل عام انسانها متعاقب بزرگترین توفان قبت شده تاریخ بشر
چشمهای ملیاردها انسان به صفحه های تلویزیونها و مانیتورهای کامپیوتر اینروزها خشک شده . اخبار تاسفبار بزرگترین توفان تاریخ بشر و کشتار و نابودی زندگی متعاقب ان در منطقه شرق آسیا(خصوصا جزایر فیلیپین). نام این توفان را ، “تایفون هایان” نهاده اند. وسعت این توفان هاره ای نزدیک به ۱۵۰۰ کیلومتر، سرعتی تا حد ۳۱۵ کیلومتر در ساعت، که پوست درختها را می کند، کشتیهای بزرگ را در هوا چرخانده و صدها هزار خانه را با خاک یکسان کرده است.
انسانها، انسانهای بی دفاع، قربانی این توفان، جنازه ها در خیابانها، زیر آوار، شناور در آبره ها، مردم آواره و سرگردان، گرسنه با قلبهائی شکسته، چشمهائی اشکبار و سوالهائی بی جواب مثل همیشه: چرا اینطور شد؟ چرا هنوز انسان اینچنین مقهور و مظلوم قهر طبیعت می شود؟ چرا ارتشهائی که برای سرکوب همه جا حاضرند ، نیستند تا این فاجعه انسانی را کمتر کنند؟ جامعه جهانی چکار می کند؟ آنطرف “مرزها” چرا نشسته و مسئله را مشکل خود و درد را درد خود نمی داند؟
تایفون چیست؟
تایفون (از ریشه فارسی توفان) بنا به تعریف ، یک گردباد وسیع است در منطقه حاره واقع در غرب اقیانوس آرام (جزایر فیلیپین،شرق چین و ویتنام ).مرگبارترین تایفون ثبت شده قرن بیستم در سال ۱۹۷۵ در چین اتفاق افتاد ، بنام تایفون نینا که نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر را کشت. در طی قرن گذشته در منطقه غرب اقیانوس آرام دهها تایفون زندگی ملیونها انسانرا سالانه در هم می ریزند.
بزرگ تر شدن و تشدید تایفونها احتمال دارد با تغییران آب و هوائی کره زمین مربوط باشد که احتمالا بخشی از آن حداقل نتیجه تشدید آلودگی هوا توسط انسان، اثر گلخانه ای و گرم شدن عمومی هوای زمین است. توفانهای مشابه در قاره امریکا هم در حال تشدید بوده اند و این نگرانی را تشدید می کنند که همه این تحولات شدید آب و هوائی نتیجه یک فرایند گلوبال تغییر آب و هواست که شاید طی سالهای آینده به قتل و کشتار ملیونها ملیون انسان بینجامد.
تـایفون هایان
تایفون هایان در هفته اخیر با وسعت تقریبی ۱۵۰۰ کیلومتر، سرعت بین ۲۳۰ تا ۳۱۵ کیلومتر در ساعت، هزاران جزیره فلیپین را در نوردید و بنا به گزارشات ناکامل موجود ، دهها هزار کشته، بیش از ۶۶۰۰۰۰ بیخانمان و صدها هزار خانه ویران بجای گذاشت. هنوز صدها هزار انسان، بی پناه در میان آورهای خانه ها و شهرهای قبلیپین می چرخند تا عزیزان خود را بیابند، جنازه های کشته شده ها در معابر و خیابانها پراکنده شده و حتی دسترسی نیروهای کمکی از سراسر دنیا به مناطق توفان زده هنوز تحقق نیتاده.
صدها هزار نفر آواره در کمبود غذا، آب و سرپناه بسر می برند.اجساد کشته شده ها زیر آوارها، شناور در آبراه ها و گوشه های معبرها ، همه جا به چشم می خورند. هزاران نفر هنوز مفقود گزارش شده اند.جاده ها و معابر در سطح وسیعی نابود شده اند و انتقال مردم و کمکها از طریق زمین بسیار مشکل است. سیستمهای انتقال انرزی ، آب و ارتباطات در بسیاری نقاط فیلیپین کاملا قطع شده و نجات رسانی را بسیار مشکلتر کرده است.
مردم می گویند که حکومت فیلیپین تدارکات لازم برای انتقال بموقع مردم از مناطق تحت خطر را فراهم نکرده و عامل تشدید کشتار مردم بوده است.
بنا به گزارشات موجود این تیافون بزرگ توفان تاریخ ثبت شده جامعه انسانی است و از جهت سرعت، دومین توفان تاریخ است بعد از تایفون آدا در سال.تایفون هایان به شرق ویتنام و چین هم خساراتی وارد کرده و گزارشات این مناطق از انتقال صدها هزار نفر مردم به مناطق دیگر حکایت می کند.
فقط تایفون هایان کم بود؟
ظاهرا اینهمه بدبختی، کشتار، جنایتهای بشری بر علیه خودش، کشتارهای ناشی از زلزله ها و سونامیها کم بود! کشتار تایفون هایان هم اضافه شد. طبیعت هم با انسان سر آشتی ندارد.لازم نیست اینچنین انسان مقهور طبیعت بماند.لازم نیست اینهمه طبیعت از انسان کشته بگیرد.با قدرت گرفتن امکانات انسان، بسیاری از این وثابع می توانست بهتر پیش بینی شود، از شدتش کاسته شود و با سازماندهی بهتر، انسانهای بیگناه تلف نشوند. اما در دنیائی که همه چیز شده سود و انسان ابزار نظام سرمایه داریست.در جامعه ای که زندگی انسان امری ثانویه است و دور انداختنی.انسانها همچنان مقهور جنگها خشونتها زلزله ها سیلها و توفانها مانده اند.
دنیائی که انسان محور فعالیتها و تلاشها نیست، طبیعت هم اینچنین قهار و ظالم ظاهر می شود.انسان ، مظلوم چشمها را به اسمان می دوزد و ظلم را “عارفانه” می پذیرد. این طبیعت هم قهار بودنش و ظلمش را مثل شلاقی به پشت و گرده انسانهای بی پناه ، خانه های چوبی و گلی و مقوائی، می کوبد.قربانی را از میان انسانهای فقیر و به حاشیه کشیده انتخاب می کند.
سهم انسانها از زندگی نابرابر، توفانهای خشمگین، زلزله های از جا کن، دیدن داغ عزیزان و فرزندان و گنگ و دربدر در میان خرابه ها به جستجوی زندگی گشتن شده است.
کاشکی این صحنه ها، چشمهائی را بگشاید، قلبهای بیشتری را بدرد آورد، آدمهای بیشتری را مصمم کند ، دنیای بهتری را باید ساخت! توفانها و زلزله ها هم دارند هشدار می دهند که بس است اینطور زندگی! نباید انسان مقهور طبیعت بماند.راهش پایان ستم انسان به انسانست و ازاد کردن انرژی انسان برای دهنه زدن به قهر طبیعت! این را گفتیم و شنیدیم و چشمهامان هنوز تاب دیدن اینهمه درد را دارد چرا؟
منابع بیشتر:
گزارشات بزرگترین توفان تاریخ در فیلیپین
http://www.reuters.com/article/2013/11/11/us-philippines-typhoon-idUSBRE9A603Q20131111
http://www.nytimes.com/2013/11/11/world/asia/philippines-typhoon.html?hpw&rref=world&_r=0
عکس ماهواره ای از توفان فیلیپین
توفان فیلیپین-ویکیپدیا