تمام امید و وعده و چشم انداز دولت روحانی و جمهوری اسلامی در این دوره این بود که قرار است صلح و سازش با دولت آمریکا برقرار شود و تحریمهای اقتصادی که فشار کمرشکنی را بر مردم اعمال میکند و خشم گسترده مردم را علیه سیاستهای جمهوری اسلامی باعث شده، پایان یابد. اما همانگونه که پیش بینی میشد و برخلاف تبلیغات رسانه های نوکر، مساله به این سادگیها نیست. هم دولتهای آمریکا و غرب با موانع بسیاری برای سازش با حکومتی مثل جمهوری اسلامی مواجه هستند، و هم جمهوری اسلامی معضلات جدی ای در این زمینه دارد. آنچه امروز شاهدیم یک بلبشوی کامل است. سران آمریکا و اروپا تلاش میکنند خوش بینی ایجاد کنند اما راست و ریس کردن آنچه روی زمین خاکی روی میدهد کار ساده ای نیست. در این زمینه بگذارید یکی دو مورد را مرور کنیم:
بنا به گزارشها مجلس سنای آمریکا از ماه پیش طرحی را برای تشدید تحریمهای های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی در دستور گذاشته است که با تقاضای دولت اوباما قرار شد بررسی این طرح به بعد از دور اول مذاکرات گروه ١+۵ با نمایندگان جمهوری اسلامی موکول شود. اکنون که دور اول مذاکرات به نتیجه فوری ای که انتظار میرفت نرسیده، سنای آمریکا میخواهد این طرح را مجددا روی میز بگذارد و در اسرع وقت آنرا تصویب کند. نمایندگان موافق این طرح معتقدند که اگر فشارها روی حکومت اسلامی تشدید نشود امکان سوء استفاده این حکومت از فرجه مذاکرات وجود دارد. اما کاخ سفید باز هم با خواهش و تمنا تلاش دارد آنرا عقب بیندازد. بنا به گزارشها مشاوران کاخ سفید با دعوت از گروهی از دستیاران ارشد روسای کمیته های مجلس سنا خواهان دست نگه داشتن کنگره از تصویب تحریم های تازه علیه ایران شده اند. اما گفته میشود که نمایندگان جمهوریخواه سنا که اکثریت را در مجلس این کشور دارند با تعویق مجدد این طرح مخالفند. بنظر میرسد که طرح مذکور تحریمهای اقتصادی و بانکی و تجاری علیه ایران را به نحو بی سابقه ای تشدید میکند و مجازاتهای سنگین تری را به کشورها و شرکتهایی که با ایران رابطه تجاری برقرار کنند اعمال میکند.
این نوع تلاشها برای تشدید فشار بر جمهوری اسلامی در واقع مشتی نمونه خروار است و بیشتر در آمریکا و بدرجه ای در اروپا و کشورهای دیگر نیروهای متعددی وجود دارند که تلاش میکنند فشار بر جمهوری اسلامی تشدید شود و این حکومت کاملا به زانو در آید.
حقیقت اینست که فشار تحریمها و انزوای بین المللی جمهوری اسلامی درسطح بین المللی بجایی رسیده است که حکومت اسلامی را به تنگناهای جدی انداخته است. گزارش احمد شهید در مورد نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی و انتشار آمار اعدامهای گسترده در ایران نیز باعث فشار بیشتری بر حکومت اسلامی شده است.
اگر کوتاه بیاییم
در سطوح بالای جمهوری اسلامی نیز جنگ و کشاکش بر سر رابطه با آمریکا بسیار بالا گرفته است. درست در شرایطی که خامنه ای از “نرمش قهرمانانه” صحبت کرده بود، صداهایی از همه سو در صفوف جمهوری اسلامی بلند شده است که بر گسترش ضدیت با آمریکا تاکید میکند. احمد خاتمی امام جمعه تهران و عضو نهاد کذایی “جامعه مدرسین حوزه علمیه قم” که کرگدنهای رده بالای حکومت را در خود جای داده است، معضل و مشکل جمهوری اسلامی را بسیار گویا بیان کرده است. او این هفته در جهرم گفت “اگر از مساله اتمی هم کوتاه بیائیم بهانه های دیگری را بدست میگیرند. میگویند چون در ایران مردها میتوانند چهار زن داشته باشند زنان هم باید بتوانند چهار شوهر داشته باشند”. این دایناسور حکومت اسلامی حتی وقتی بحث از مساله اتمی است نمی تواند عمق زن ستیزی و تعفن فکری خود را پنهان کند، اما روشن است که احمد خاتمی و دیگر آخوندهای حکومت میدانند که دولت آمریکا مشکلی با قوانین کپک زده اسلامی از جمله چند همسری ندارد و براحتی با همه نوع آنها در دنیا کنار آمده است. خاتمی در واقع دارد فضای جامعه و وحشت خود و سران حکومت کثیف و منحوسش را از گسترش موج اعتراضات مردم به قوانین اسلامی در صورت عقب نشینی و تضعیف جمهوری اسلامی بیان میکند. اما احمد خاتمی در این زمینه که باید ضدیت با آمریکا تشدید شود تنها نیست. بنا به گزارش بی بی سی در خیابانهای تهران پوسترهای بزرگی در مخالفت با مذاکره با آمریکا نصب شده است. این پوسترها توسط نهادی بنام “خانه طراحان انقلاب اسلامی” که آن نیز یکی از نهادهای وابسته به جناحهای بالای حکومت است، تهیه شده است. بعلاوه طی یکی دو هفته اخیر موج حمله به رفسنجانی بخاطر نقل خاطره ای از خمینی که گویا با سازش با آمریکا موافق بوده است به جریان افتاده است.
هردو طرف معضل دارند
همانگونه که در نوشته های دیگری نیز تاکید کرده ایم معضل صلح و سازش جمهوری اسلامی و دولتهای غربی یک معضل استراتژیک و اساسی است. این کشاکش ربطی به مسئله حقوق بشر ندارد. غرب و در راس آن دولت آمریکا بدون تسلیم کامل جمهوری اسلامی خودرا بازنده میداند. و در نتیجه به صرف حتی عقب نشینی کامل جمهوری اسلامی بر سر مساله اتمی کوتاه نخواهد آمد. اینها حکومت اسلامی را به سه کنج رانده اند و میخواهند حداکثر استفاده را از این موقعیت ضعیف حکومت بکنند. جمهوری اسلامی باید از بلندپروازیهای اتمیش کاملا کوتاه بیاید، باید از دخالتگری در عراق و افغانستان و امثال اینها دست بکشد، تبلیغ نابودی اسرائیل را رسما کنار بگذارد، و دست از حمایت جریانات تروریست ضد غربی بردارد. اینها بنظر میرسد که حداقلهایی برای رسیدن به سازش است. از طرف دیگر جمهوری اسلامی هم دردرون صفوف خود نیروها و جریانات متعددی دارد که از فضای کشاکش با غرب و تحریم و فضای جنگی و امثال اینها سودهای کلان میبرند و به نان و نوا و موقعیتهای محکمی رسیده اند. در عین حال جناحها و سران حکومت میدانند که مردم ایران جان به لبشان رسیده و خشم و نفرت عظیم و پایان ناپذیری علیه حکومت دارند و با اولین بارقه های ضعف و عقب نشینی حکومت اسلامی، این خشم میتواند فوران کند و بنیان حکومت اسلامی را نابود کند. اینجاست که با هر زمزمه سازش با غرب نعره های مخالفت با مذاکره به شدت به گوش میرسد.
در این وسط دولت روحانی و رفسنجانی که ظاهرا صحنه گردان این دولت است زیر بیشترین ضربات قرار دارند و خامنه ای هم این وسط مانده است که با این اوضاع در هم ریخته چه خاکی بسرش بریزد. اکنون دیگر نوشیدن جام زهر هم مشکل او را حل نمیکند.
آنچه باید توجه جدی کرد و ما همیشه تاکید کرده ایم اینست که وضعیت کنونی یک بن بست کامل است. این در واقع نه فقط بن بست جمهوری اسلامی بلکه بن بست کل حاکمیت بورژوازی در ایران است. نه غرب و نه جمهوری اسلامی راه حلی برای آن ندارند. و در نتیجه این اوضاع و این کشاکشها میتواند سالهای سال ادامه یابد. و فشار فقر و گرانی و بیکاری و خطر جنگ و حمله نظامی بیشتر و بیشتر بر زندگی کارگران و مردم سنگینی کند. حتی اگر به فرض محال کشاکش اتمی هم به نحوی به پایانی برسد بقول احمد خاتمی کشاکشهای دیگری شروع خواهد شد که برخلاف آنچه این آخوند جمهوری اسلامی میگوید بر سر تبعیض علیه زنان نخواهد بود و مستقیما دودش به چشم مردم خواهد رفت. راه حل این اوضاع بطور واقعی در دست کارگران و مردم است که با انقلاب خویش شر جمهوری اسلامی و تمام معضلاتش را از سر جامعه کم کنند. منطقا و تحلیلا این تنها راه حل واقعی و قابل دسترس است. *