مقدمه:
امریکا، یازدهین روز “بسته شدن دولت ” را امروز شروع کرد.دو جناح حاکمیت امریکا هنوز نتوانسته اند بر بحران سیاسی و مالی خود فائق بیایند. بحرانی که در ظاهر سر “کسر بودجه” یا “سیاستهای کاهش بدهی سر سام آور دولت به خزانه داری” است و طرفین “دموکرات و جمهوریخواه” مرتب اعلام می کنند که منافع مردم را در نظر دارند ، اما در لایه های عمیقتر، کشاکش دو جناح تئوکان برای پایان دادن بحران سرمایه داریست به خرج جامعه. یکی از این دو جناح، یعنی اوبامائیستها، اعلام می کنند که “کاهش خدمات دولتی” باید آرامتر انجام شود و دیگری یعنی جمهوریخوهان و حناح تازه شکل گرفته شان یعنی “حزب چائی” می خواهد عمل جراحی قطع حمایتهای دولتی را سریعتر انجام دهد. لذا در پشت دعوا بر سر باز کردن یا بستن دولت امریکا این روزها، حاکمان سخت به تکاپو هستند تا مگر حکومت در حال ورشکسته شدن را با منقبض کردنش و با تنگ تر کردن کمربندها بدور کمر و حلق مردم ، نجات دهند و مثل همیشه در تبلیغاتشان “سنگ مردم را به سینه می زنند”! دموکراسی اساسا کارش همینست! بنام مردم اما بکام خواص صاحب سرمایه!
در این مقاله به بهانه تداوم بحران درون حاکمیت امریکا ، نگاهی دیگر می اندازم به معضل حکومت امریکا:
(۱)معضل افزایش نجومی بدهی دولت
چندین دهه است که دولت امریکا مشغول چاپ اسکناس بدون پشتوانه است. این دیگر از اسرار هم نیست! دولت امریکا در طی این چند دهه مرتب از “اعتیارات” خود ، منابعی که اساسا تحقق مادی ندارد ، “برداشت” کرده و خرج کرده. از بدهکارترین دولتهای دنیاست. “سقف بدهی هایش” از سال ۱۹۷۸ را ۵۳ بار با تصویب قوانین بالا برده البته با چاپ اسکناس بی پشتوانه. آخرین باری که حکومت امریکا مجبور شد “سقف بدهی هایش را بالا ببرد ، ماه مارس ۲۰۱۳ ، بدستور اوباما بود که این رقم به حد ۱۶ بیلیون و ۶۹۹ ملیون دلار افزایش یافت.
دولت امریکا اساسا معتاد شده به بالا بردن سقف بدهی هایش و اساسا رسیدن به یک بودجه متعادل ، تبدیل شده به یک آرزوی دست نیافتنی! اینکه جمهوریخواه یا دموکرات بیاید سر کار هم دیگر راه حلش نیست! هردوی این جناح ها بی ربط هستند به اکثریت جامعه و تنها گرایشهای کمی متفاوتی هستند برای ادامه تنها سیاست ممکن بورژوازی که تئوکانیزم باشد.نتئوکانیزم سیاست استراتژیک سرمایه داری معاصر است در دوران جهانی شدن بحرانهایش. تئوکانیزم یعنی قطع سریع یا تدریجی کمکها و حمایتهای اجتماعی، دخالتگری نظامی و سیاسی برای حفظ حوزه های حیاتی ژئوپولیتیک به هدف حفظ نظام جهانی سرمایه.
بخشی از دعواهای جناح های حکومتی امریکا سر چگونکی برخورد به کسر بودجه و بدهی های دولتی است.اما توافق بین این دو اینست که بالاخره یک منبع اصلی برای کاهش کسر بودجه ، زدن از حمایتهای دولتی به مردم است.دعوا ؟ اینست که چگونه و با چه متدهائی!
(۲)افق بازگشائی دولت و “توافقهای مقطعی”:
در خبرها آمده(۲):
“ روز ۵ شنبه ۱۰ اکتبر بعد از ۱۰ روز بسته شدن رسمی دولت امریکا بخاطر عدم توافق کنگره با اوباما سر موضوع تصویب بودجه، سر انجام طرفین دعوا اعلام کردند که اولین جلسه “موفقیت آمیز” پشت درهای بسته انجام شد. در این جلسه ۹۰ دقیقه ای اوباما و هوادارانش در کنگره در مقابل سخنگوی نمایندگان جمهوریخواه قرار گرفتند. از سوی جمهوریخوهان یک طرح کوتاه مدت ۶ هفته ای برای بالا بردن موقت سقف بدهیها ارائه شد به شرطی که اوباما “قول بدهد مسئله کاهش بدهی ها از طریق کاهش حمایتهای دولتی را بطور جدی دنبال کند”. این در حالیست که خزانه داری امریکا اعلام خطر کرده که اگر تا روز سه شنبه ۱۷اکتبر توافق سر بالا بردن سقف بدهی ها انجام نشود ، دولت امریکا برای اولین بار در خطر ورشکستگی قرار خواهد گرفت.
اوباما بعد از پایان این جلسه اعلام امیدواری کرد که دولت امریکا از روز دوشنبه هفته دیگر(۱۶ اکتبر) بدنبال رسمی شدن توافق بین کنگره و او ، مجدد باز خواهد شد.”
همانطور که خواننده مشاهده می کند، دو جناح اصلی حکومت امریکا سر بازگشائی موقت دولت دارند به توافق می رسند.هر چند که توافقهای بلند مدت تر دارد برایش بیشتر پر هزینه می شود! هر دو جناح اصلی حاکمیت در دوران اخیر زیر فشار جامعه قرار داشتند.امارها نشان می دهد که جمهوریخواهان حمایتهای بیشتری را در جریان نبرد با اوباما از دست داده اند اما اوباما و همسنگرانش هم از جهت حمایت اجتماعی دچار سقوط هستند.جامعه امریکا این صحنه های زدو خورد حاکمیت را از فاصله دورتری نگاه می کند و خود را با دعواهای اینها کمتر و کمتر تداعی می کند.
(۳)نتایح دعواهای داخل حکومتی امریکا در قطب بندی های احراب حاکم:
اوباما و همسنگرانش در شروع دعوای اخیر ، مرتب اعلام کردند که حاضر به مصالحه نیستند.اوباما مکرر از سخنگوی جمهوریخواه کنگره (بینر) خواست که با گشودن رای گیری در مجلس اجازه دهد که دولت باز بماند. موضوع کمپ جموریخواه و حزب چائی روی قانون بهداشت اوباما متمرکز بود و انها تاکیید داشتند که نخواهند گذاشت این قانون بودجه لازمه را بگیرد.هر دوی این جناح ها دست به یک سری مانورها و کمپین های سیاسی تبلیغاتی زدند و قیافه “مردم دوست” گرفتند.مثل همیشه از تاتر دموکراسی استفاده بردند تا ثابت کنند که دارند بنام مردم و برای مردم حرف می زنند!
همانطور که گفتم، نتیجه امارگیریها نشان داد که بازنده ، هردوی این جناح ها بودند.هر دوی این جناح ها حمایت های مردم را از دست دادند اما جناح جمهوریخواه بیشتر شکست خورد چرا؟
جمهوریخواهان عموما در ایالتهای جنوبی تر امریکا و مراکز کم جمعیت تر نفوذ بیشتری دارند.مشکلشان اینبار این بود که در همین مناطق مردم به خدمات دولتی نیاز بیشتری دارند و بسته شدن دولت فشار زیادی روی اون مردم که ریشه های سنتی جمهوریخواهان بودند وارد آورد و لذا؟ سقوط حمایت اجتماعی جمهوریخوهان در پایگاههای خود را بدنبال داشت!
این دور از نبردهای دو جناح امریکا بطور موقت قرار است پایان یابد.هیچکدام برنده واقعی این دعواها نبودند هر قدر دارند با هیاهو خود را پیروز جلوه می دهند! تفرقه بین جناح جمهوریخواه و قدرت گیری راست تندروتری بنام حزب چائی ، عرصه سیاست امریکا را دچار دور جدیدی از بحران حاکمیت کرده است.بحران سرمایه داری که در سالهای اخیر از مناطق پیرامونی تر مثل یونان و اسپانیا شروع شد و بخشی از اروپا را در برگرفت اکنون در خانه مرکز سرمایه داری به شکل بحران مزمن کسر بودجه و بدهکاری دولتی خانه کرده و امکان پایان دادن به آن هم نیست!
دولت امریکا را احتمال زیاد در دو شنبه این هفته بازگشائی خواهند کرد، مجبورند سقف بالاتری برای بدهی ها انتخاب کنند و دولتشانرا بیشتر در باتلاق بدهی فرو ببرند.سرمایه داری دچار استیصالی حل نشدنی است.نه می تواند بدهی هایش را کم کند و نه منابع تولید بیشتری در اختیار دارد که بطور معجزه اسا به “پرداخت” بدهی ها بینجامد!
حلقه های بحران سرمایه داری دور گردن حاکمیت امریکا تنگتر می شود!
منابع دیگر:
(۱)سعید صالحی نیا: تعطیل شدن موقت دولت امریکا” نتیجه جدید بحران حاکمیت در امریکا
(۲)اخبار و تحلیلهای تازه در مورد شروع مذاکرات اوباما با رهبران کنگره امریکا برای پایان دادن به تعطیلی دولت:
http://www.cbsnews.com/8301-250_162-57606999/
(۳)سقف بدهی دولت امریکا:
http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_debt_ceiling