آیا جمهوری اسلامی توان صلح با جامعه جهانی را دارد؟

بال پر پر روی شمعی چون بدیدم حال دل آمد بیاد
مخمل دریا چو پهن دیده ام شد چشم تر آمد بیاد
روی باغ دل چو پرواز کبوتر ها و قمری ها نشست
دار مذهب جامهء سالوس دین در شهر خون آمد بیاد
جوجکان پر بسته در کنج قفس بی نان و آب و سرپناه
در خیابان کودکان فقر و بدبختی همان آوره گان آمد بیاد
لاشخور ها روی اجساد هزاران نیمه جان پر میزنند
حال انبوه زنان کشورم در زیر چتر صیغه، دین آمد بیاد
هر کمک بر ظلمت لبنان و سوریه حماسش کرده ای
تیر و باروت و تفنگ و موشک و بمب اتم آمد بیاد
کشتن آزاد و آزادی میان بند و زندان همین اسلام تو
صلح با بیگانه و پسخند یک ملت چنین آمد بیاد
هان دروغی تو اگر در بند صلحی و صفا با این و آن
صلح با ایرانیان زندانیان تبعیدیان با این زنان با کودکان آمد بیاد
اخگر شاعر نمی بخشد سلاحش را به اعضای دروغ
آه آری از ضمیر این سلاحم نعرهء فرهنگ من آید بیاد

نوید اخگر
استکهلم ۳۰ سپتامبر سال ۲۰۱۳ میلادی