با بیرون آمدن روحانی از صندوق، ملی – اسلامی ها یک کمپین تبلیغاتی در دفاع از او براه انداختند. در باب اعتدال روحانی سخن ها گفتند و داستانها سرائیدند. نامه های سرگشاده “کنشگران ملی – اسلامی حوزه زنان” به این باصطلاح “رئیس جمهور منتخب” و یادآوری “قول و قرارهای” نداده و وعده های نسپرده بخش سازمانیافته ای از این کمپین است. این کنشگران تا آنجا رفته اند که اعلام کرده اند حاضرند سپر بلای او شوند. گفته اند که موقعیت “دشوار” او را درک می کنند. بیانیه های هم اندیشی تدوین کردند و کوشیدند تصویر یک مدافع آزادی زن از این آخوند همرزم و همپالگی خمینی و از سردمداران حکومت اسلامی ارائه دهند. در پاسخ به اینهمه جانفشانی و نعلین بوسی، روحانی اعلام کرد که زنان خودشان عفاف و حجاب را رعایت خواهند کرد و در برخورد به مساله حجاب و “بدحجابی” قانون رعایت خواهد شد! 

روحانی “معتدل” به زنان قول “رعایت قانون اسلامی” را داد. اما طولی نکشید که زنانی که دائما در حال به مصاف طلبیدن رژیم اسلامی اند و با ایجاد هر روزنه ای حتی خیالی تهاجم خویش را به این رژیم سرکوب و زن ستیز چند برابر می کنند، با مدهای جدید “حجاب” به خیابان ها آمدند. آنچه بر سر می اندازند به هر چیز شبیه است بجز حجاب اسلامی. مدهای جدید لباس و “حجاب”، لباس های رنگارنگ و “ساپورت”های مد روز زنان مستقیما “بیضه” اسلام و حکومت اسلامی را هدف گرفته است.

اوباش بسیج و امر به معروف طبق “قانون” زنان “بدحجاب” را مورد تعرض قرار می دهند. اما زنان “بدحجاب” نه تنها به امر به معروف وقعی نمی گذارند، بلکه به خواهران زینب و بسیجی حمله ور می شوند. درگیری با نیروی بسیج، خواهران زینب و آمرین به معروف آنچنان گسترده شده است که اخبار آن به سایتهای رژیمی هم راه یافته است. “علمای” اسلام نیز از گزند کتک محفوظ نمانده اند. اگر پیش از این هجوم مردم در دفاع از یک دختر “بد حجاب” در بهترین حالت به نجات دختر مزبور از دست ارازل و اوباش اسلامی می انجامید، اکنون نیروی بسیج باید احضار شود تا ارازل و اوباش را از دست مردم خلاص کند. شرایط تغییر کرده است.

اما این تغییر محصول “اعتدال و منطق” روحانی و ارازل و اوباش اسلامی نیست، برعکس قسم خوردن های یک روز در میان روحانی به اعتدال و “قانونگرایی” محصول تغییر شرایط سیاسی و روانشناسی توده ای است. دو سه روز پیش روحانی مجبور شد که یکبار دیگر بر “قانونگرایی” در برخورد به زنان “بدحجاب” تاکید کند. در همین رابطه ….مقدم، فرمانده نیروی انتظامی، اعلام کرد که برخورد “سلبی” به بدحجابی درست نیست اما باید توجه داشت که “ویروس بدحجابی در صورت عدم برخورد به کلیه هنجار شکنان سرایت خواهد کرد.”

شاهد از غیب رسید! ما بارها و بارها در طول حیات این رژیم جنایتکار اعلام کرده ایم که موقعیت زنان و حجاب حکم بارومتر سیاسی جامعه را دارد. هرگاه رژیم میخواهد جامعه را عقب بنشاند و حجاب اختناق را بر سر جامعه محکم و تاریکتر سازد، به زنان هجوم می آورد. حجاب و آپارتاید جنسی دو ستون محکم رژیم اسلامی و جنبش اسلامی اند. یک رابطه مستقیم و محکم میان حجاب اختناق و حجاب اسلامی موجود است. یک دلیل مهم جایگاه مهم و برجسته جنبش آزادی زن در جنبش سرنگونی همین رابطه است. و اکنون فرمانده کل نیروی ارازل و اوباش صریح و روشن به این مساله اعتراف می کند.

حجاب فقط معضل زنان نیست. حجاب معضل رژیم اسلامی است. حجاب بیرق این رژیم و جنبش سیاه اسلامی است. حجاب اسلامی و آپارتاید جنسی یک سنگر مهم نبرد مردم با رژیم اسلامی طی سی و چند سال اخیر بوده است. جنبش آزادی زن، خلاصی فرهنگی، سکولار و ضد مذهب ارکان مهم جنبش سرنگونی رژیم اسلامی اند. باید از هر نقطه ضعف این نظام استفاده کرد. تهاجم به اسلام، مظاهر اسلامی، سنن و قوانین اسلامی را باید با قدرت و بشکل سازمانیافته ادامه داد. جنبش سیاه اسلامی در کل منطقه زیر تهاجم توده ای و آزادیخواهانه قرار گرفته است. این جنبش در سراشیبی سقوط قرار دارد. جنبش آزادی زن در ایران می تواند و باید یک تهاجم قدرتمند علیه این جنبش و یکی از رهبران اصلی آن، رژیم اسلامی، سازمان دهد. *