مقدمه
سرمایه داری طی سالهای دراز دستگاههای ویژه سرکوب و پلیس خود را برای جنگ با کمونیسم ایجاد کرده و در کار خود تخصص یافته و شیوه های بسیار پیشرفته ای را برای نابودی کمونیسم تحزب یافته بکار می گیرد.
کم بها دادن به امنیت و فن مبارزه با پلیس مخفی و عدم توجه به مبارزه سیاسی توده ای طبقه کارگر که دفاع از حزب و امنیت آن را در درجه اول تضمین می کند ناشی از توهم به بورژوازی و عدم اعتقاد به اینکه دولت بورژوایی ابزار سرکوب و خشونت طبقاتی علیه طبقه کارگر و کمونیسم است، می باشد.
در شرایطی که سرویسهای پلیسی و اطلاعاتی بورژوازی کمونیستها را منظما مورد بررسی و مطالعه قرار می دهند تا روشهای موثرتری برای نابودی آنها بیابند ما توجهی به شناخت روشهای آنها و تامین امنیت خود نمی کنیم. سرویسهای اطلاعاتی دشمن در حال حاضر از زیرکانه ترین و خبیثانه ترین روشها و نقشه های حساب شده بر علیه کمونیستها استفاده می کنند. ما باید بتوانیم نقشه های دشمن را کشف کرده، خود را حفظ کنیم و ضربات ارتجاع سرمایه داری را خنثی نمائیم.
تامین امنیت فعالیت کمونیستی دارای دو وجه اساسی است. اول اتحاذ سبک کار کمونیستی است که امنیت فعالیت کمونیستی را از پایه و اساس تضمین می کند و بدون آن ادامه کاری فعالیت کمونیستی از هر لحاظ و بویژه به لحاظ امنیتی غیرممکن است. دوم، آشنایی با فنون مبارزه با پلیس و بکار بردن این فنون و روشها در مبارزه و خنثی کردن تاکتیکهای پلیسی بورژوازی است.
سبک کار کمونیستی و امنیت
اساسی ترین مبنای تامین امنیت یک سازمان کمونیستی، سبک کار آن است. اصل اساسی فعالیت کمونیستی زیر اختناق بورژوازی این اصل طلایی است که کمونیستها خود را از طبقه خود یعنی طبقه کارگر پنهان نمی کنند برعکس برای پنهان کردن خود از دشمنان طبقاتی باید فشرده ترین و واقعی ترین رابطه را با کارگران برقرار کرد. مخفی کاری فی النفسه وجود ندارد و در یک حزب کمونیستی قوی بدون داشتن وسیع ترین ارتباط با کارگران پنهان کاری معنایی ندارد. یک حزب مخفی قوی حزبی است که عمیق ترین رابطه را در میان کارگران دارد و در سطوح مختلف بین آنان ریشه دوانده است و خصوصیتی کاملا توده گیر دارد. با همه تفاوتها و تمایزات و شرایط ویژه حزب کمونیستی مخفی هیچگاه صورت خود را از کارگران پنهان نمی کند و در نشریاتش با آنها بزبان صریح کمونیستی صحبت کرده و در میان کارگران فعالیت خود را شدت می بخشد.
در سبک کار کمونیستی روابط طبیعى، دوستانه و اجتماعی در میان کارگران و چفت شدن با آنها یک ضرورت محوری است که بنوبه خود امنیت تشکیلات کمونیستی را نیر تامین می کند. براى ما روابط طبیعى، دوستى و آشنانى ها و رفت و آمدهاى طبیعى میان کارگران، چیزى بسیار فراتر ازمحمل سازی تشکیلاتی است. اینها مکانیسم هاى واقعى فعل و انفعال درونى طبقه است، و به این معنى بخشى از مکانیسم هاى عملى فعالیت خود ما کمونیستها بعنوان بخشى از طبقه نیز هست. این روابط را باید کاملا جدى گرفت. محافل خانوادگى، دوستى ها، تماس هاى شغلى، آشنائى هاى محلى و غیره یکى از ظرف هاى واقعى فعالیت خود ماست. بدرجه اى که فعالین حزب این روابط خود را گسترش داده باشند، در این روابط جاى گرفته باشند و خود به کارگرانى “اجتماعى” با تماس هاى وسیع با هم طبقه هاى خود بدل شده باشند، کار سازماندهى فعالیت مخفى و علنى هر دو، با سهولت بیشترى پیش میرود. بسیارى از تماس ها، آموزش ها، گزارش گیرى ها و رهنمودها را میتوان در دل همین “روابط طبیعى” به پیش برد.
فعالیت کمونیستى در درون طبقه کارگر و تماس متقابل کمونیستهاى حزبى در درون طبقه باید بر مکانیسمهاى خود مبارزه کارگرى متکى باشد. کارگر مبارز و کمونیستى که، مستقل از عضو بودن یا نبودنش در کمیته کمونیستی و حزبی، پیش خود مجاب باشد که از موقعیت عینى یک کارگر معترض برخوردار است و کسى نمیتواند چیزى بیشتر از این را به اونسبت بدهد، از نظر امنیتى در موقعیت بسیار محکمترى قرار گرفته است. ممکن است خیلى‌ها، چه در درون شبکه‌هاى محفلى و چه در خارج آن، حدس بزنند که شاید فلان رفقا تماس نزدیکترى با کمیته کمونیستی و حزبی دارند. اما اینگونه حدسیات که امروز درباره بسیارى از کارگران مبارز وجود دارد که عضو کمیته های کمونیستی و سازمان حزبی هم نیستند، مادام که از حد حس و گمان خارج نشود و قابل اثبات نباشد هنوز تهدید امنیتى تعیین کننده‌اى بشمار نمیایند.
تلفیق کار علنی و مخفی
تلفیق کار علنی و مخفی یک بحث سبک کارى است. رابطه سازمان کمونیستی مخفی با عناصر علنى کار چیست؟ این عناصر چگونه به سازمان کمونیستی در محل کار و زندگی خود مربوطند و چگونه از آن خط میگیرند و توسط این سازمان هدایت میشوند؟ اطلاعات این عناصر مخفى کار از کمیته کمونیستی مخفى و روابط آن چقدر است؟ چگونه میتوان کارى کرد که فعالیت علنى رفیق حزبى ما امنیت و ادامه‌کارى این سازمان مخفی را به خطر نیاندازد؟ خود مُبلغ علنى را چگونه میتوان حفظ کرد و امنیتش را تضمین کرد؟ مُبلغ و فعال علنى ما چگونه میتواند بى آنکه الزاما هویت و تعلق حزبى خود را فاش نماید – که تا وقتى اختناق تا این حد شدید است عمدتا ناگزیر از مخفى نگاه داشتن هویت خود است – مواضع و سیاست‌ها و شعارهاى کمونیستی را بطور علنی به کرسى بنشاند؟
سازمان کمونیستی بنا به تعریف سازمانی مخفى است. این لازمه فعالیت حزبى است که در دل اختناق بورژوائى و در برابر توحش بورژوازى فعالیت میکند. کمونیستها همواره، مگر در شرایط استثنائى، در چنین شرایطى فعالیت میکنند.
درعین حال این کمیته ها محل سازمانیابی رهبران پرشور جنبش کارگرى، سخنوران کارگرى و کارگران صاحب نفوذ ، با حفظ نقش علنى آنهاست، یعنى نقش مُبلغ توده‌اى و نقش رهبر در مبارزات جاری کارگران. این مستلزم برقرارى رابطه‌اى ظریف و فکر‌شده میان تشکیلات مخفى حزب با عناصر علنى است. محل کار “روتین” کمیته های کمونیستی یا جلسات نسبتا وسیع کارگرى، مجامع عمومى، سازمان های توده ای در محل کار و زندگی و یا جلسات مخفی محدود به افراد معین و با حفظ همه ضوابط امنیتی است. نقش مبلغ توده ای در این فعالیت ها و شرکت یا عدم شرکت این رفقا در هر یک از این عرصه های فعالیت نقطه حساس اصلی در درک معنی تلفیق کار علنی و مخفی است. بدیهى است که چنین رفقایى بنا به تعریف بطور اخص زیر ذره بین پلیس سیاسى قرار میگیرند. هر حرکت آنها با حساسیت از طرف نیروهاى جاسوسى و سرکوب پلیس تحت نظر خواهد بود. انجام این فعالیت مستلزم نهایت درجه آمادگى، هوشیارى دائمى و قبل از هر چیز یک سبک کار اصولى و جا افتاده کار کمونیستى است که امینت این رفقا بطور اخص و امنیت کمیته و سازمان کمونیستی بطور اعم را تامین کند. اینجاست که پای تلفیق کار محفی و علنی به میان می آید. آن وقت مسائلی هست که باید مطلقا از چشم پلیس و جاسوس و کارفرمایان مخفی بماند و دیگر کارگران و همکاران نیز نباید از آنها آگاه باشند.
تلفیق کار علنی و مخفی یعنی نفس وجود سازمان و تشکل کمونیستی باید از کارفرما و پلیس، جاسوسان و همه افراد یا نیروهای سیاسی دولتی و غیر دولتی مطلقا مخفی باشد، مگر اینکه این سازمان یا کمیته کمونیستی خود راسا تصمیم میگیرد که کجا و به چه دلیل باید برای این یا آن فرد، یا این یا آن جمع و تا چه درجه ای وجود خود را علنی کند. این شامل فعالیت این سازمانهای کمونیستی در همه فعالیت اجتماعی اش میشود، در کارخانه، محله، دانشگاه و یا محل کاراما فعالین کمونیست متشکل در این سازمان بعنوان رهبر مبارزات کارگری و مبلغین کارگری دارای وسیعترین ارتباط با کارگران هستند و به کار آگاهگری و سازمانگری کمونیستی در میان کارگران مشغولند بدون اینکه این کارگران از وجود کمیته کمونیستی و سازمان حزبی در محط کار و زندگی باخبر باشند. این رهبران کارگری کمونیست وسیعترین ارتباط را با محافل کارگری دارند اما مطلقا از کمیته کمونیستی سخنی به زبان نمی آورند.
رابطه کارگران کمونیست و کمیته های و حوزه های کمونیستی با حزب کاملا مخفی است و کسی نباید از آن باخبر باشد. این یک جنبه جدی از فعالیت کمونیستی در شرایط مخفی و توزان قوای موجود است. ممکن است سایر کارگران در مورد اعضای کمیته کمونیستی حدسهایی بزنند اما اعضای کمیته کمونیستی به هیچ وجه هویت خود را اذعان نکرده و بطریق اولی حزبی بودن و رابطه شان با حزب را مطلقا مخفی نگاه می دارند. مهم این نیست که چه کسی چه چیزی را حدس میزند! مهم این است که ما این حدسیات را تایید نمیکنیم!
کمیته های کمونیستی حلقه تعیین کننده ای در سیستم رهبری تشکیلات مخفی و اهرم نفوذ و رهبری سیاستهای کمونیستی در میان طبقه کارگر، محل زندگی، دانشگاه ها و همه عرصه های زندگی اجتماعی هستند. تصمیمات کمیته کمونیستی مخفی است. هر تصمیمی که این کمیته برای پیشروی و ارتقا مبارزات در هر عرصه ای چه در مورد بهبود وضعیت کار و زندگی کارگران ویا شرایط زندگی مردم محل، علیه شرایط پلیسی محل کار ویا فعالیت کمونیستی در دانشگاه ها، می گیرد راسا به کسی یا جایی اعلام نمی شود بلکه تلاش میشود تا در جریان مبارزه بعنوان تصمیم مجمع عمومی و یا تشکل کارگری، ویا تصمیم جمعی مردم محله و یا محل کار و تجمع دانشجویان دانشگاهها مردم را به آن اقناع کرده و آن تصمیمات را به تصویب مخاطبین برسانیم. در این صورت است که تصمیمات یک سازمان کمونیستی با کمک مبلغین علنی و توده ای متصل به تشکیلات کمونیستی تبدییل به رای و تصمیم بخش بزرگی از مردم موضوع کارمان تبدیل میشود.
اصل تمرکز و انفصال حلقه دیگری از تلفیق کار علنی و مخفی است که در زیر به آن می پردازیم.
تمرکز و انفصال
سازماندهی منفصل یکی از پایه های تلفیق کار علنی و مخفی است. ثبات و قدرت تشکیلات کمونیستی مخفی در هر محل بیش از هر چیز به یک تشکیلات قوی کمونیستی که با مخاطبین و موضوع کار چفت شده و از آن جداناپذیر نیست گره خورده است. تشکیلات کمونیستی در کارخانه و مراکز تولیدی با کارگران محل خود، تشکیلات کمونیستی فعال در محلات با مردم محل خود، تشکیلات کمونیستی در دانشگاه ها با دانشجویان و غیره. کمیته های کمونیستی خود به معنی ایجاد درجه ای از تمرکز در فعالیت کمونیستی هستند، تمرکزی که خود لازمه ادامه حیات و گسترش کارشان است. این تمرکز اما در عین حال باید از سایر کمیته ها و حوزه های کمونیستی و سازمانهای حزبی دیگر هم مخفی بماند. تنها آنجا که گسترش فعالیت کمونیستی و تواز قوای میان این مبارزه و دیکتاتوری حاکم ایجاب میکند، میتوان درباره تمرکز بیشتر فعالیت کمونیستی فکر کرد، تصمیمی که قطعا از طرف رهبری حزب باید اتخاذ شود، تا آن زمان اما کمیته های کمونیستی براى کار با سایر رفقاى کمونیست خود در درون جنبش کارگرى، در محلات یا دانشگاه و غیره نیاز به دانستن چند و چون رابطه تشکیلاتى آن رفقا با حزب ندارند. اصل انفصال کمیته ها و حوزه های کمونیستی از یکدیگر و خودداری از اتصال افقی یا عمودی با سایر کمیته ها بدلیل توازن قوای سیاسی و اجتماعی و پلیستی امری حیاتی است.
فنون مبارزه با پلیس
رفقای کمونیست، حوزه و کمیته های کمونیستی حزب همواره باید از خود سوال کنند که پلیس سیاسی در هر مقطع چه خطراتی برای فعالیت متشکل آنها ایجاد میکند. به مهمترین موارد این خطرات اشاره میکنیم:
اصل حداقل اطلاعات
پلیس به وسیله کسب اطلاعات و سنتز کردن آنها سرنخ های فعالیت متشکل و چند و چون سازمان حزب را میتواند در یابد. کسب اطلاعات بوسیله دستگاه های پلیس سیاسی از فعالیت متشکل ما، معمولا از بیدقتی، سهل انگاری و دست کم گرفتن دستگاه سرکوب بورژوازی بر علیه فعالیت کارگران و کمونیستها است که بوسیله خود ما ممکن میشود. از طریق دادن اطلاعات از فعالیت متشکل خودمان به “خودی” ها و “دوستان” و “همفکران” و…. دسترسی پلیس را به اطلاعات فعالیت متشکل خود فراهم کرده ایم. معمولا این کارها خودبخودی و از زاویه تبلیغ بیشتر برای فعالیت و یا تشویق کردن دیگران به فعالیت متشکل است اما همین درز اخبار که وقتی پخش میشود کنترلی بر آن نخواهیم داشت موجب دسترسی پلیس و عواملش به فعالیت ما میشود. معمولا همه این اطلاعات از سر دوستی و همکاری است که همه خودی ها و دوستان به هم میدهند. اصل حداقل اطلاعات مهمترین و حیاتی ترین روش برای مقابل با خطرات پلیس سیاسی است. کمیته های کمونیستی و حوزه های حزبی موفق آنهایی هستند که توانسته اند با توانایی بالای خود در مقابله با پلیس اطلاعاتشان را حفظ کرده اند، چه در فعالیت روتین و چه احیانا در زمان بازجویی و زندان. حفظ جان رفقایمان و حفظ و گسترش فعالیت متشکل ما تماما به رعایت این اصل و داشتن انظباط آهنین برای اجرای آن بستگی دارد.
این اصل باید اکیدا رعایت شود. به هر کس باید تنها آن درجه از اطلاعات داده شود که براى انجام درست وظایف خود به آن نیاز دارد. آشکار کردن تعلق حزبى فعالین ومعرفى مبلغین و مروجین سازمان حزبی به رفقاى جدید، دعوت این رفقا به محافل ترویجى و یا شناساندن اماکن تشکیل جلسات به آنها باید با نهایت دقت و بر مبناى ارزیابى نیازهاى حزب و ظرفیت و نوع وظیفه هر رفیق جدید انجام گیرد.
هر عضو و کادر حوزه و کمیته های کمونیستی حزب موظف است هر اتفاق مشکوک و غیر منتظره و هر اطلاعات امنیتى جدید را فورا به حوزه و کمیته ای که به آن تعلق دارد اطلاع دهد.
حوزه و کمیته های حزب موظفند تا در برابر هر خطر امنیتی راه حل مناسب و درخور برای کوتاه کردن دست پلیس و گمراه کردن آن اتخاذ کنند. تمرکز اطلاعات در باره فعالیت رفقای حزبی ، این امکان را به مسئولین مرکزى می دهد که بسیارى خطرات پلیسى را با دقت نظر و احاطه بیشترى تشخیص دهند و به موقع فعالین را از خطرات احتمالى و روابط آلوده با خبر سازند.
گزارش همه موارد امنیتی به کمیته سازمانده حزب این امکان را فراهم میکند که این کمیته منظما فعالیت پلیس را بررسی کرده و کل سازمان حزب را بموقع از هر خطری مطلع کند.
توضیح : این نوشته بخشی از یک کتاب در این مورد است که قبلا منتشر شده است و در سایت سازمانده کمونیست قابل دسترس است