به آبیدر / م شکیب

به آبیدر
.
یکشنبه شب کوه آبید نماد و سنبل عاشقان و مقاومت و پایداری مردم سنندج توسط عوامل رژیم اسلامی در آنش سوخت و مردم سنندج نظاره گر سوختن ابهت و بلندی آبیدر بودن تا در شهریوری دیگر رخت سیاه بپوشاند.
آبیدر بی دفاع همچون زندانیان بی دفاع توسط مزدوران و نمایندگان خدا بر روی زمین تسلیم شعله های خشم شب پرستان شد.
دریغ و درد که بیشتر اتفاقات در تاریخ حکومت ننگین اسلامی در شهریور ماه اتفاق می افتد و این زنجیر توحش همچنان قربانی می گیرد !
آبیدر عزیز!
کلمات کفایت نمی‌کنند
مهربان …
بی جدال جمله‌ها شعر می‌شوی
و گلویت که بی صدا
بغض هزار اندوه و سرود را ترانه شد
در آغوش تاریخ می سپارید!
کلید بدستان تحمل استقامت و پایداریت را نداشتند
تکرار گریه را در حضور تو
باکی نیست ما پیش از این بارها و بارها با تو سخن گفته‌ایم !
که کودکان فردا خورشید را در قامت تو به تصویر می‌کشند!

م شکیب ۲۰۱۳″۰۹″۱۹
استکهلم