این دنیا / ناهید وفائی‏

این دنیا
که مدرسه می نامند ش
به میدان جنگ دزدان دریایی می ماند
نا خدایان مدام در گوش ما فریاد می زنند:
«تند تر پارو بزنید، تند تر
هر کس شاگرد زرنگ تری باشد
صاحب طلا و جواهر بیشتری خواهد شد
هر کس نتواند پارو بزند
باید غذای کوسه های دریایی بشود».
پس همه با سرعت شروع به پارو زدن می کنیم
بعد تند تر
تند تر…
مناظر مثل فیلم های قدیمی
با سرعت از کنارمان می گذرند
در یکی از منظره ها ناخدا
کسانی را که او را ظالم خوانده اند
در آب غرق می کند
در منظره ی دیگری
کسانی که پارو زدن را ول کرده
و به یاری بیماران و گرسنه گان شتافته اند
به دست نگهبانان کشتی
غذای کوسه های دریایی می شوند
و در منظره ی دیگری
کسانی که از جنگیدن سر باز زده اند
در آب غرق می شوند…..
آدم در این مدرسه باید
غرق شدن همنوعان خود را ببیند
اما بی تفاوت پارو بزند
فریاد های کمک همنوعان خود را بشنود
اما بی تفاوت پارو بزند
واقعیت را با چشمان خود ببیند
اما دروغ بگوید و بی تفاوت پارو بزند
پارو بزند
پارو بزند
****
چقدر انسان باید از اصل خود
از انسانیت دور شود
چقدر انسان باید پست باشد
تا بتواند شاگردِ زرنگِ چنین مدرسه ای باشد؟!
ناهید وفائی‏۱۱‏/۰۹‏/۲۰۱۳