روز شنبه ۷ سپتامبر روز “استقلال برزیل” است. در حالی که سرمایه داری با پرچم ناسیونالیسم جشن روز “استقلال” راه انداخته است، مردم کارگر و زحمتکش معترض به فقر و فساد وسیع دولتی برای یک جامعه بهتر فریاد میزنند. بطور کلی، این دو افق تماما متفاوت دو طبقه اصلی جامعه برزیل است. بورژوازی برزیل که تازه به میدان رقابت جهانی آمده و میخواهد الگوی رشد کشورهای آمریکای لاتین باشد، و طبقه کارگر و مردم محرومی که از رفاه و رشد اقتصادی چیزی عایدش نشده و ساختن یک جامعه بهتر را ضروری و ممکن میداند.
برزیل کشوری نیست که مانند اسلافش در بحران و ورشکستگی اقتصادی غرق باشد و پیامدهای بحران اقتصادی کمر مردم را شکسته باشد. برزیل کشوری است که اتفاقا روی دوش تحمیل فقر و تبعیض و استثمار شدید توانسته است رشد اقتصادی جهشی داشته باشد و به یکی از کشورهای قدرتمند و نوظهور اقتصادی تبدیل شود. مردم کارگر و زحمتکش که بخش عظیمی از جمعیت برزیل را بخود اختصاص میدهند، بسادگی سهمشان را از رفاه و آزادی میخواهند و از فقر و تبعیض و سرکوب پلیسی به تنگ آمده اند. برزیل و ترکیه از این نظر به هم شبیه اند. در این کشورها اعتراض علیه سرمایه داری و مشخصا تفاوتهای طبقاتی یک المنت قوی است.
در روز “استقلال برزیل” و بموازات جشن و کارناوال دولتی، مردم ناراضی و نسل جوان در دهها شهر برزیل علیه فساد دولتی، علیه تبعیض آشکار میان شهروندان در برخورداری از حقوق پایه ای مانند؛ حق آموزش، حق سلامتی، برخورداری از امنیت اجتماعی، مسئله ترانسپورت، و خواست رفاه اجتماعی دست به اعتراض و تظاهرات زدند. این تظاهراتها و اعتراضات با سرکوب خشن پلیس روبرو شد. نیروهای سرکوب که بدلیل مراسم روز استقلال سراسر کشور را پلیسی کرده بودند و در جاهای حساس مستقر بودند، مانع شدند که تظاهراتهای مخالفین بهم بپیوندد. پلیس بدون وقفه و وحشیانه با گاز اشک آور، گلوله، باتوم، ماشین آب پاش و سگ به صف مخالفین یورش برد و به این ترتیب همه جا درگیری تظاهرکنندگان با نیروهای دولتی آغاز شد.
تمام روز شنبه تا پاسی از نیمه شب درگیریها در شهرهای مختلف ادامه داشت. در سائوپولو و ریودوژانیرو ابعاد درگیری ها گسترده تر و طولانی تر شد. پلیس صدها نفر را دستگیر کرد، دهها نفر را زخمی کرد و یکنفر را بقتل رساند.
پلیس اعتراض ۷ سپتامبر در برزیل را وحشیانه سرکوب کرد اما نفرت مردم از وضع موجود را عمیق تر کرد. اعتراض در برزیل مجددا شعله ور میشود. جنگ برسر آزادی و رفاه و یک دنیای بهتر تازه آغاز شده است. *