عبدل گلپریان
١۰ ژوئن ۲۰۰۸
اعتصاب کارگران آجرپزی در اواسط نیمه دوم اردیبهشت و برای افزایش دستمزدها با اعتصاب صدها کارگر در ۳۰ کوره آجرپزی در قرچک شروع شد. خواست ۸۰۰ کارگر در ۳۰کوره برای افزایش دستمزدها از ١۲ هزار تومان به ١۵ هزار تومان در هر تن آجر بود. مسئولان اداره کار در همراهی با کارفرمایان تلاش کردند اعتصاب را خنثی کنند اما خشم کارگران برای رسیدن به خواست این افزایش ناچیز توانست در مقابل هرگونه ترفندی از جانب اداره کار و کارفرمایان اعتصاب را تا رسیدن به خواست افزایش دستمزدها ادامه دهند. بدنبال این اعتصاب، حدود سه هزار نفر از کارگران کارخانه های آجر پزی ارومیه در اعتراض به سطح پایین دستمزدها از صبح روز ششم خرداد ماه دست به اعتصاب زدند و خواهان افزایش دستمزدهای خود شده اند. کارگران کارخانه های آجرپزی ارومیه نیز در حال حاضر به ازای هر هزار عدد آجر ۹۵۰۰ تومان دستمزد دریافت میکنند و یک کارگر از ساعت ۴ صبح تا ۷ بعد از ظهر در یک شیفت کاری ١۵ ساعته بطور مداوم، حدود دو هزار آجر در روز تولید میکند. با توجه به تورم افسار گسیخته حاکم بر جامعه و بویژه بر زندگی کارگران کوره های اجرپزی تورمی مضاعف بشمار می رود، کارگران نسبت به پایین بودن دستمزدها اعتراض کرده و خواهان دریافت ١۵ هزار تومان دستمزد به ازای هر هزار آجر شدند.
شروع اعتصاب کارگران ۹۰ کوره آجرپزی ارومیه با ملحق شدن کارگران ۳۰ کوره باقیمانده، به اعتصاب همکارانشان پیوستند. در روزهای اول اعتصاب، هیچ مسئولی از اداره کار و یا کارفرمایان، کوچکترین توجهی نسبت به خواست کارگران نشان ندادند. همین عدم توجه به خواست کارگران سبب شد که تعدادی از کارگران نازلو که حدود ۳۰ کوره می باشد در مقابل دفتر کارفرما دست به تجمع بزنند که پلیس در محل حاضر شده و کارگران را تهدید به بازداشت کرد. روز بعد و با پیوستن کارگران ۳۰ کوره به اعتصاب، کارفرمایان این کارخانه ها طی جلسه مشترکی با نماینده های کارگران در یکی از کوره های آجر پزی قطلو، اعلام کردند حاضرند فقط ۵۰۰ تومان به دستمزد کارگران اضافه کنند اما کارگران آنرا قبول نکردند و بر خواست خود مبنی بر افزایش دستمزد تولید برای هر هزار عدد آجر از ۹۵۰۰ تومان به ١۵ هزار تومان پافشاری کردند.
در ادامه اعتصاب مصمم کارگران برای افزایش دستمزدها، روز دوازدهم خرداد ماه تمامی کارگران قسمتهای دیگر کارخانه به اعتصاب پیوسته و به این ترتیب تمامی کارخانه های آجر پزی ارومیه از کار افتادند.
۴ هزار کارگر کوره پزخانه های ورامین پس از یک اعتصاب یک ماهه توانستند دستمزد خود را تاسقف ۱۴ هزار تومان افزایش دهنده و این موفقیت عاملی در تداوم اعتصاب در کوره پزخانه های ارومیه شد و هم اکنون اعتصاب در کوره پزخانه های ارومیه همچنان ادامه دارد.
کارگران کوره های آجر پزی، از آن بخش از کارگرانی هستند که بجز در مقطع اعتراض و اعتصاب، کمترین نگاه بسوی آنها انداخته نشده است. علت این امر را می توان بطور مفصل و جداگانه بررسی کرد اما همین اندازه در اینجا باید گفت که موقعیت و شرایط کاری این کارگران با سایر کارگران دیگر مراکز تولیدی بسار متفاوت است. عموما کارگران آجرپزی کارگرانی فصلی هستند، از هیچگونه مزایا، امکانات و امنیت شغلی برای فردای کاریشان برخوردار نیستند. عدم وجود بهداشت، نبود امکانات ابتدایی زندگی و دهها مشکل دیگر، شرایط بشدت برده واری را در کوره های آجرپزی بر کارگران و خانواده هایشان حاکم کرده است. مهمترین مسئله کلیدی برای آنها افزایش دستمزد است اما بدلیل شرایط دشوار کاری کارگران که محل کار و زندگی با هم درآمیخته است، از ابتدایی ترین امکانات زندگی بهره مند نیستند و ترجیح می دهند که با بهبود اندکی در تامین شرایط زندگی خود و خانواده هایشان، با درصدی که کارفرما برای افزایش دستمزد تعیین می کند تن دهند. تن دادن به کار کنتراتی یا اضافه کاری خارج از حد معمول با ١۶ ساعت کار در روزبرای کار در آجرپزی غیر قابل تصور است اما کارگران علیرغم قبول تامین شرایط زندگی در مقابل افزایش ۲۰ درصدی دستمزدها، این را هم دریافته اند که این وعده های سرخرمن، دروغی بیش نیست و در شرایطی که کارگران در اعتصاب بسر می برند، آن بخش از امکانات ناچیز زندگی را که فعلا موجود است به گروگان گرفته اند و از سویی وعده تامین آنرا به کارگران می دهند، از جمله خاموش کردن حمامهای این کارخانه ها که می تواند مشکلات شدید بهداشتی را برای این کارگران و خانواده هایشان ببار آورد. اداره کار و کارفرمایان با این ترفندها و وعده های پوچ می خواهند کارگران را از ادامه اعتصاب برای بدست آوردن ١۵ هزار تومان در ازای هر هزار آجر بازدارند.
از سوی دیگر کارفرمایان و صاحبان کوره ها از هم اکنون خود را آماده می کنند که در صورت گردن نهادن به خواست کارگران اعتصابی و برای جبران سودهای از دست رفته ناشی از اعتصاب، قیمت فروش آجر را در بازار افزایش دهند. کارگران کوره های آجرپزی بخوبی دریافته اند که صاحبان و کارفرمایان کوره پزخانه ها حتی با افزایش دستمزد کارگران در صدد تامین سودهای کلان تری بعد از پایان اعتصاب کارگران هستند.
اما تا همین جا که اعتصاب هنوز ادامه دارد، کارگران کوره های آجر پزی توانسته اند اتحاد و همبستگی خود را در مقابل فضای تهدیددات پلیسی و ایجاد تفرقه در میان صفوفشان را حفظ کنند. با آنگه این اعتصاب فشارهای بمراتب بیشتری نظیر تورم سرسام آور، بر کارگران آجرپزی اعمال می کند اما کارگران مصمم و یکدست برای تحقق و رسیدن به خواست افزایش دستمزد ١۵ هزار برای هر هزار عدد آجر ایستاده اند.
چسبیدن کارگران به مجمع عمومی، شور و مشورت و تصمیم گیری برای ادامه اعتصاب و اتحاد و همبستگی آنان تا رسیدن به خواستهایشان سبب شده است که نمایندگان اداره کار و کارفرمایان نتوانند به راحتی اعتصاب آنان را دچار خلل و شکست سازند.
این تنها رمز موفقیت اعتصاب کارگران کوره های آجر پزی و دیگر اعتصابات کارگری برای دست یابی به خواست و مطالباتشان است.
این همبستگی و اتحاد را باید محکم چسبید و از آن برای کسب پیروزی حفاظت کرد و تقویت شود. انتخاب نمایندگان کارگران برای مذاکره با کارفرما باید منعکس کننده خواست کارگران اعتصابی باشد. در مواردی که نمایندگان کارگران نتوانسته اند پروسه مذاکره را بخوبی به سرانجام برسانند، همه کارگران بطور دسته جمعی و بدرست خواهان حضور نمایندگان دولت و کارفرمایان در جمع کارگران شده اند.
کارگران اعتصابی کوره پزخانه ها نیازمند پشتیبانی و حمایت کارگران رشته های تولیدی دیگر در سراسر کشور هستند. باید بطور گسترده از اعتصاب کارگران کوره پزخانه ها پشتیبانی بعمل آورد. عظم راسخ و قاطع ک