مقدمه:
متعافب انتشار خبر حمله شیمیائی در سوریه که به فاجعه کشته شدن نزدیک به ۱۵۰۰ نفر منجمله ۴۰۰ کودک انجامید افکار عمومی جهان یکبار دیگر متوجه فاجعه انسانی در سوریه جلب شد. ابتدا سوال این بود که مفصر ماجرا کیست؟ برخی گفتند بشار اسد مفصر است چون سلاح شیمیائی دارد.مشکل این بود که انفجار شیمیائی در منطفه کنترل خود نیروهای اسد انجام شد.خود این حکومت بشار اسد مدتی طول کشید پذیرفت که حمله شیمیائی اتفاق افتاده و بعد شریکش یعنی حکومت روسیه دخالت “شورشیان” ضد اسد را اعلام نمود. بارزسان سازمان ملل را ابتدا حکومت سوریه سر دواند و …همانطور که همه دیدند ماجرای یافتن پرتغال فروش همچنان ماجرائی مضحک و دردناک است.
این صحنه ها ، لایه های دیگری هم داشت و دارد.بازیگران دیگری که در گوشه این سناریوی سیاه و ضد انسانی می لولند . ار عوامل القاعده بگیرید تا جاسوسهای اسرائیل و حکومت امریکا و عوامل رژیم اسلامی ایران تا …دهها عامل ریز و درشت که همه انها می توانند حلقه مفقوده ای باشند که معمای منطفه ای سناریوی سیاه را بهتر قابل فهم کنند.
سوریه امروز تبدیل به نقطه اصلی نبرد سیاسی در منطفه خاورمیانه شده است. سرنوشت انقلاب از سوئی و سرنوشت قدرت سیاسی ضد انقلاب از سوی دیگر.نبرد نیروهای منطقه ای و جهانی که ژئوپولیتیک منطقه خاورمیانه و دنیا را بعد از امواج انفلابهای اخیر قرار است تعیین کند.
مسئله سوریه یک مسئله کلیدی است برای جناح بندی قدرت در سطح جهان. جناح انگلوساکسون امپریالیستی که “غرب” را رهبری می کند تعیین تکلیفش را در مقابل جناح روس-چین امپریالیزم در سوریه باید انجام دهد. برای اینکار لازم است که بعد ساختن سناریوی سیاه، وارد مرحله میوه چینی نهائی بشوند و انتقال قدرت به ضد انقلاب را رهبری کنند.اما در این میان معضلات اینها کدامست؟
(۱)مرحله میوه چینی سناریوی سیاه
سناریوی سیاه در سوریه مختصاتش اینست که جناح های ارتجاعی در پوزسیون و اپوزسیون در مقابل هم قرار بگیرند و شیرازه جامعه متمدن را زیر سوال ببرند.جنگی ضد انسانی زندگی روزمره را غیر ممکن کند. اهداف انقلاب مردم در این هیاهو گم شود و جامعه را این قطبهای ارتجاعی به یک خود کشی اجتماعی وادار کنند. این روند هم اکنون کامل شده و سول اینست که قدم بعدی طراحان این سناریو چیست؟
مرحله میوه چینی را می شود با بررسی سایر نمونه های مشابه حدس زد.در عراق بعد از ساختن سناریوی سیاه قرار شد خکومت دست نشانده ملی اسلامی جایگرین شود که یک حکومت غیر مقتدر است که توسط نهادهای کنترل شده مزدور شریان تولید و فروش نفت را تحت کنترل کامل امپریالیزم امریکا قرار می دهد.در ظاهر دولتی در قدرت است که هم “قدرن منطقه ای” رژیم اسلامی را راضی نگه می دارد و هم کنترل حکومت امریکا را تضمین می کند.
در سوریه ، سناریوی سیاه را فبل از فروپاشی حکومت مرکزی پیش برده اند. این طرح از دید من قرار است در ایران هم پیش برده شود. شروع مرحله نهائی انقلاب ضد رژیم اسلامی با موج درگیریهای ملی و قومی منطقه ای دنبال شود.فضای سیاسی ایران، شدت فطب بندی نیروهای موجود و ریشه های فرهنگی و تاریخی و طولانی بودن تاریخ دیکتاتوری در ایران عواملی هستند که وقوع سناریوی سیاه را در کشورهای با مدل دیکتاتوری ایدئولوژیک بیشتر محتمل می کنند.
دیر یا زود باید شاهد مرحله میوه چینی بود.سناریوی سیاه یک ابزار است برای زدن انقلاب توسط خود مردم. تحلیل بردن انگیزه ها و حافظه تاریخی انقلاب و درگیر کردن جامعه با چنان معضلاتی که نتیج بگیرند بین بد و بدتر دوباره بد را انتخاب کنند و برای گذران زندگی هم شده خیر یک دیکتاتور مصلح یا “دموکراسی” زیر بیرق نظامی امپریالیستی .
میوه چینی سناریوی سیاه در سوریه حتما باید با یک فاز حمله محدود نظامی توسط غرب همراه باشد.دوباره باید “منجی” از آسمان ظاهر شود و مردم نابود شده و بی امید را به بردگان شاکر نظم نوین تنزل دهد.
(۲)معضل حکومت امریکا برای شروع حمله محدود
بطور ظاهری حکومت امریکا الان دچار مشکل جمع کردن کانسنسوس است.فعلا نزدیکترین متحد حکومت امریکا یعنی حکومت انگلیس نتوانسته بطور قانونی پارلمانش را کنار خودش قرار دهد و رای به شروع عملیات متحد بگیرد.حکومت اوباما هنوز این پا و اون پا می کند. “متحدینش” چه در فرانسه و المان و چه کانادا و…هنوز مشکل داخلی دارند. “کمپ متحد خکومتهای غربی” هنوز شکل نگرفته.
این معضل را باید در مشکلی پایه ای تر توجیه کرد.نیروهای “امپراتوری منطقه ای اسلام سیاسی” در سوریه بسیار شکل گرفته تر هستند.لشکرهای قدس سپاه پاسداران اسلامی تا نیروهای القاعده مدتهاست در سوریه جاسازی شده اند.سوریه لیبی نیست! بلوک امپریالیزم روس – چین هم سازمانیافته تر هستند و قرار ندارند رو دست بخورند.اینست که “متحد کردن” غرب برای حکومت امریکا معضلی است. اینرا ضرب کنید در معضل بزرگتر:
(۳)مسئله “حمله محدود” چیست؟
خود حمله محدود تنافضی به همراه دارد:مسئله اینست که حمله محدود را بعنوان یک روند برای حمله برای سرنگونی محسوب کرد. یعنی حمله محدود اگر بدنبالش حمله برای سرنگونی نیاید، نه تنها ناکام خواهد بود بلکه ممکنست به بک فایر بزرگتر بینجامد چون سوریه جبهه اول است در مقابل اسرائیل و تمامی سرزمین اسرائیل ممکنست اولین قربانی این حمله محدود شود!
لذا از یک سو حکومت امریکا فراخوان حمله محدود می دهد و از سوئی نزدیکترین متحدینش در شروع آن تردید می کنند.سوریه از این نظر هم لیبی نیست.اینست که حتی حکوکت اسرائیل که در سرنگونی بشار اسد سود می برد ممکنست باخاطر خطرات حمله محدود به اهرمی بر ضد آن تبدیل گردد!
مسئله حمله محدود اینست که شاید چنان متناقض باشد که عملا شروع حمله نهائی و سرنگونی باشد.فاز اول حمله سرنگونی. مشکل اینجاست که حکومتهای غربی امادگی حمله برای سرنگونی را ندارند! لذا بطور عجیبی نه تنها اوباما تنهاست در میان حکومتهای غربی بلکه تنهاست در میان حکومت خودش! جمهوریخواهان اینبار دارند او را ترمز می کنند و خودش هم بدجوری گیر کرده که روی حرف قبلیش بایستد یا ؟ بهانه آورده و با بهانه “نمی گذارند” مثل همیشه کاری نکند!
خلاصه:
به زغم ظاهر بحرانی و نگرانی که حس می شود که حکومت امریکا حمله محدود را شروع کند از دید من این تناقضات ذکر شده موانعی می سازند که اوباما یا نظاره گر بماند یا به ماجراچوئی بسیار پرقیمتی تن دهد.
باز هم گره مشکل موجود را جنبش جهانی اعتراضی می تواند حل کند.به خیابانها امدن در حد اشل جهانی یا نظاره گر یک مسیر دردناک ماندن
منابع دیگر:
تهدید حکومت امریکا به حمله “محدود به سوریه”
http://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-23906227
http://online.wsj.com/article/SB10001424127887324463604579042913385135196.html
حکومت انگلیس نتوانسته در حمایت از حمله به سوریه به توافق برسد
http://online.wsj.com/article/SB10001424127887323324904579044982727322744.html
چه کسانی مسئول کشتار مردم سوریه با گازهای شیمیائی هستند؟در حاشیه کشتاروسیع مردم سوریه توسط حملات موشکی(سعید صالحی نیا)
سعید صالحی نیا: چه سیاستی در سوریه انقلابی و انسانی است؟
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=42540
حمید تقوائی در موضوع جنگ در سوریه:
https://www.youtube.com/watch?v=yQNpSvi5Sx0&list=PL9jY4j6MHVzv9Rka2RmZlSzvKiN_Cve-_&index=1
تحولات سوریه و احتمال حمله نظامی غرب
http://www.rowzane.com/html/select-editor/2303-syria.html