علل جنگ داخلی در سوریه ، دوام آوردن بیش از حد رژیم خاندان اسد و بی نتیجە بودن شورش مردم انقلابی چه هست؟ چالش های پیشاروی سوریه کدامها هستند؟ نتیجه جنگ داخلی چه می تواند باشد و دخالت مستقیم نظامی و لشکرکشی خارجیها چه عواقب و پیامدی خواهد داشت؟ 
جنگ داخلی در سوریه منجر به کشتە شدن بیش از ١٠٠هزار نفر و بسیاری دیگر مجروح شده است. بسیاری از این کشتە شدگان و مجروحین کودکان هستند. وضعیت انسانی بحرانی است و بر اساس تخمین بخش امور پناهندەگان سازمان ملل این جنگ و کشتار منجر بە آوارەگی بیش از ۴ میلیون از مردم سوریە بە داخل و خارج کشور شده است.
منافع حاکمان قلدر و سرمایەدار جهان ایجاب میکند کە هر کس و ملت و دولتی بە زیر پرچم آنها نرفت، آنرا یاغی و “محور شرارت” و “تروریسم” معرفی بکنند و سر آخر بە هر شیوە غیرە دمکراتیک “تغییر” متوسل می شوند و حمام خون راە می اندازند و در پایان نوکر و پابوسی را بر تخت می نشانند و اعلام “پیروزی” میکنند. این سیاست پلید سوریە را بیش از پیش ویران و خونین گردادندە است. هر جا جنبش و شورش مردمی بە پا خواست تا تغییری ایجاد کند، فورا این کرکسها و لاشخورهای سودجو و اسلحە فروشان جنگ پرست سر می رسند و با پمپاژ مزدور و اسلحە و پول برای هم منافعان و هم طبقەایهای خود بر روی مردم شورشی کە مبارزە مدنی تودەای را برای برچیدن نظام جور و ستم حاکم راە انداختەاند، خون میپاشند و خانەهایشان را بە دژ و سنگر تروریستهای وارداتی و داخلی کرایە شدەء خود تبدیل می کنند.
مورد سوریە از تازترین این تراژدی تکراری است کە جان و مال میلیونها سوری را نابود کردە است. نتیجە هر دخالت خارجی آنهم کە بە گونە جنگ بین گرگهای انسان نما باشد و دەها قدرت و کیسە بە دست آن کشور را محاصرە کردە باشند، جز کاشتن نفرت، ترور و ویرانی و ناامنی طولانی نبودە و نخواهد بود. اگر بگذارن خود مردم سوریە تکلیف رژیم اسد را روشن کنند، مسلما نتیجە هر چە کە باشد بهتر از آنی است کە در عراق و افغانستان سرهم بندی شدە است.جنگ داخلی در هر کشوری کە اتفاق افتادە همانند خود اروپا و آیالاتهای متحد در آمریکا علارغم هر وحشیگری کە رخ میدهد، حاصل آن از هر نوع دخالت “بشر دوستانە” و شکلهای دیگر آن بهتر خواهد بود. اگر پمپاژ اسلحە و آدمکش و پول در جهت حفظ منافع قدرتهای اقتصادی و نظامی دنیا تعطیل شود، اگر دخالتهای نوکران ونوچەهای امپریالیستی مانند ترکیە و شیخهای عربی سر جای خود نشاندە شوند، اگر دستهای خون آلود رژیم اسلامی ایران از کربلا سازی در سوریە کوتاە شود و اگر بازار اسلحە فروشی، کرایە کردن تروریستهای اسلامی و جهادگران سرمایە و دین و نفرت پراکنیهای مذهبی و میلی و طایفەای برچیدە شود، بیشک مردم سوریە مانند کشورهای اروپایی نظام دلبخواە و جوابگوی نیازها و مورد حمایت خود را خواهند ساخت.
اما این ماشینهای کشتار انسان و طاعون طبیعت و دروگر امید و امنیت انسانهای رنجبر، چنین امکان و اجازەای کە مردم آزادە و عدالتخواە سوریە با ارداە و نیرو خود سرنوشت خود را تعین کنند را بە آنها نخواهند داد. چطور ممکن است ناسیونالیزم و فاشیزم سرمایەدار عرب و تورک و فارس تحمل کند کە کوردهای ستمدیدە، کە تا چند ماە پیش از هر چە هویت و ارزش انسانی بود سلب شدە بودند و اکنون جامعە و منطقە تحت اختیار خود را از همەء آنها بهتر ادارە می کنند، در کنار آنها بە یک زندگی آزاد و صلح با ثبات و مستقل ادامە بدهند؟ از روز آغاز شورشهای مردمی در سوریە تا این لحظە آمریکا، کشورهای اسلام زدە عربی، رژیم اسلامی ایران، ترکیە و تمام جنایتکاران حرفەای جهادی جهان و کردهای آزادی ستیز همپیمان دولتهای جنیات پیشە و تروریستهای اسلامی(بنا بە شواهد عینی بسیاری از سردستەهای وحشی و بربر منش گروە نصرە در سوریە از کوردهای اسلامی کوردستان عراق هستند)علیە کردهای آزادیخواە این بخش کردستان بسیج شدە و از هیچ عمل دور از شئان انسان امروزی از محاصرە اقتصادی کە از سوی خاندان بارزانی از ماەها پیش عملی شدە، گرفتە تا انداختن ارتش”آزاد”سوریە و هزارن خون آشام و درندە خوی دیگر بە جان مردم غیرە نظامی کرد و عرب کردستان پرهیز نکردەاند. اما اکنون سردار سیاە پوش “صلح” بە پاس گرفتن جایزەء “صلح”نوبلش در شهر اسلو در نروژ، می خواهد بە تنهای خواب ویران نمودن و قتل عام مردم عدالتخواە سوریە و بە ویژە کردستان آن بخش را برای رژیم اسلامی اردغان و ترکهای فاشیست و عربهای وهابی وحشی صفت را عملی کند و بە سوریە بە خاطر ” استفادە وسیع بشار اسد از گاز شیمیایی” علیە مردم سوریە، لشکر کشی کندو آنجا را همسان افغانستان کند. این هم از “باراک اوباما”ی ربایندە جایزە “صلح”!
بە نظر من یکی از دلایل عمدەء جنگ افروزی و دست زدن بە کشتار جمعی از سوی آمریکا، بریتانیا، ترکیە و همپیمانان منطقەای و غربی آنها حساسیت و نگرانی آنها نسبت بە حاکمیت مستقل کردها است. آنها می خواهند این نیمچە آزادی و استقلالی کە با مبارزە خونین و قاطع و پر هزینە کسب کردەاند، نابود کنند و احیانا مزدوران و پادوهای خاندان بارزانی و ترکیە را در آنجا بر تخت بنشانند. آزادیخواهان و انسانهای شریف و نیروهای سوسیالیست باسیتی بە تماشاگری و بی عملی پایان دهند و جلو این ماشین طاعون جنگی و نابودی را سد کنند. باید با تمام قوا و امکان از مردم خود رهای کردستان سوریە حمایت کنیم و هر کار و اقدام و کمکی کە کمی از مشقت و فشار و گرسنگی آنها می زداید انجام بدهیم و بە دست آنها در میدانهای نبرد و شورش سختشان برسانیم. چرا نباید ما هم متحد شویم و بنیادهای کمک رسانی و پشتبانی و تقویت کنندە مبارزەء این مردمان ستمدیدە و عدالتخواە و ندامت زدە را سازمان بدهیم؟ این چطور جبهە سوسیالیستی و عدالتخواهانەایست کە فقط اطلاعیە و تئوری می بافیم و در عمل از همە، حتا از مذهبیون اسلامی و کلیسایی هم ماندەام؟ کجا است این انترناسیونالیسم و جهانبینی همبستگی انسانی ما؟ چند آدم قلدر و پولدار و ضد انسان و ضد آزادی قرنها است برای همە خیر و شر، تروریست و لیبرالیست، جنگ و صلح و خلاصە سرنوشت تعیین میکنند، اما “٩٩%” یا گوشت دم توپهایشان می شوند، یا بردە و سرباز و جیرەخوار یا پاسیو و بە قول معروف “منتقد” این “١%”می شوند!؟
هر تغییر ولو کوچک هم باشد، با عمل و ارادە می توان ایجاد کرد نە با حرافیت و تئوری سازی و حزبهای بی تائثیر و بی رمق. در ٢٠ سال اخیر نزدیک بە بیست جنگ کوچک و بزرگ را برافروختن و میلیونها انسان بی خطا و زحمتکش و بی نوا را کشتن و صدهای دیگر را قطع عضو و آوارە نمودن و هزارن میلیارد دلار خسارات مالی بر دوش این ٩٩% گذاشتند، اما ما هنوز در خم یک “اتحاد”یم! شرم نیست؟
آریز زارعی
٣٠.٨.٢٠١٣