فرهنگ کی ها در چه حزب کمونیست کارگری؟
نقدی به مقاله اصغر کریمی در معرفی فرهنگ “ما” در حزب کمونیست کارگری
از: سعید صالحی تیا
۱۵ آگوست ۲۰۱۳
مقدمه:
مقاله اخیر اصغر کریمی (۱) برای معرفی فرهنگ حزب کمونیست کارگری را من بسیار معتنم می شمارم چون فرصتی ایجاد کرد ما گوشه ای دیگر از متودولوژی حاکم بر یکی از احزاب کمونیست کارگری را از نزدیک ارزیابی کنیم. نفس اینگه اصغر کریمی بعد از نزدیک ۳۰ سال از تشکیل این حزب و بیش از یک دهه بعد از مرگ منصور حکمت دارد تلاش می کند “فرهنگ حزبیش” را معرفی کند قابل تامل است.قابل تامل تر اینست که او هیچ چیزی بیشتر از یک مقاله از منصور حکمت ندارد ارائه بدهد! تاییدی بر اینکه تفکر و نو اندیشی ظاهرا با منصور حکمت از دید اینان تمام شده و جمله هم اضافه ندارند ارائه بدهند! همین از علل بحرانیست که امروزه این احزاب را از جلو بردن همان سیاستهای منصور حکمت هم باز داشته و به فکر رسیدن به “نقطه سر خط” افتاده اند!
در این مقاله کوتاه بعنوان فردی که بیش از ۸ سال کادر و بعد عضو این حزب کمونیست کارگری بودم و صدها مقاله کتبی در موضوعات این جنبش کارگری نوشته ام و زندگی سیاسیم به جنبش کمونیزم کارگری پیوند خورده ، تلاش می کنم نشان دهم تا چه حد اصغر کریمی و همفکران او در مقوله ای که ازش حرف می زنند عقب افتاده اند:
(۱)حوزه بحث اصغر کریمی چیست؟ منظورش از “فرهنگ ما” و حزب کمونیست کارگری چیست؟
از ضعفهای درک قشری و ضد علمی اینست که مفاهیم را خارج از ظرف مشخص زمانی و مکانی تعریف می کند. وقتی اصغر کریمی می گوید ما منظورش چیست؟ آیا منظورش اینست که اعضا و کادرهای فعلی حزب کمونیست کارگری و رهبریش ، “فرهنگی “دارند مشخص؟ آیا منظورش اینست که مثلا احزاب دیگر کمونیست کارگری (مقلا حکمتیستهای نزدیک به حزب کریمی) ندارند؟ این چند صد نفر عضو کنونی حزب کمونیست کارگری “فرهنگ ما” دارند؟ طبعا اینها را اصغر کریمی نمی گوید!بحثش موضوعیت مشخص ندارد. یک معبدی ساخته اسمش حزب کمونیست کارگریست و “فرهنگ ما” را معرفی می کند که بعدا بهش بیشتر می پردازیم!
(۲)پراتیک فرهنگ و ادعاهای روی کاغذ
وجه دیگری که یک خواننده هشیار انتظار دارد اینست که اصغر کریمی نشان دهد که اون چیزهائی که اسمش “فرهنگ کمونیست کارگریست” دارد عملا توسط “ما” که البته معلوم نیست کی ها هستند عملا پراتیک می شود. در طی چند سالی گذشته که من نقدهایم به لنینیزم و برخی از سیاستهای این حزب را اجتماعی ارائه دادم کادرها و بخشی از رهبری “حزب اصغر کریمی” از فحاشی و اتهام زنی کوتاهی نکرده اند. از اسنگران بگیرید تا منرا خاله خرسه خواند تا مسطفی صابر که مدعی شد من آزادی را نمی شناسم تا ..مهران محبوبی و جمال صابری که در فیسبوک مدعی شدند من “روانپریش” هستم تا روزبه اسماعیلی که مدرک دکتری منرا مثل احمدی نژاد دانست تا …که طبعا نشان ندادند که این کادرهای اصغر کریمی دارند “فرهنگ ما” را همان پراتیک می کنند که اصغر کریمی مدعی است.
من مدعی هستم که این نمونه ها اتفاقی نیستند.بخشی هستند از همان “فرهنگ ما” که اتفاقا درون اون حزب اصغر کریمی هم بسیار سخت جانست.من اشاره نمی کنم به فرهنگ حزبهای همسایه ایشان که مثلا از زبان اذر ماجدیها و علی جوادیها و محمود احمدیها مدعی شدند که سعید صالحی نیا پاسدار و ادم فروش است و رفته اند اسنادش را بیاورند! کاری ندارم به انواع بی پرنسسبیها بین این احزاب که خودش مثنوی هزار خروار است. لذا اجازه بدهید خلاصه بگویم پراتیک فرهنگی که اصغر کریمی ازش حرف می زند همان فرهنگ عقب افتاده قرون وسطائی است که هم در شرق هست و هم در غرب.فرهنگ سانسور مخالف و شیوه های پیچیده تر بایکوت را هم کنارش بگذارید چهره بهتری از وضع و حال واقعی پراتیک واقعی فرهنگ “ما” را خواهید یافت!
(۳) داستان “فرهنگ غربی ” و کمونیزم کارگری منصور حکمت
از وجه پراتیک فرهنگ می گذریم و می رسیم به اصل ادعای اصغر کریمی ببینیم وافعا اون “فرهنگ غربی” چیست که اینها بهش چسبیده اند و عملا چه ازش فهمیده اند. اصغر کریمی می فرماید:
” ریشه های حزب کمونیست کارگری در اندیشه و فرهنگ و مدنیت اروپای غربی است، نقطه مقابل فرهنگ و اندیشه ملی اسلامی و ناسیونالیسم و چپ بومی و شرقزده. نقطه مقابل آنچه سرمایه داری دولتی به اسم کمونیسم در چین و روسیه بر سر مردم آورد. برای دوستانی که مایلند با حزب کمونیست کارگری و فرهنگ حاکم بر آن آشنائی بیشتری پیدا کنند “
اولا: ریشه های فرهنگی یک حزب یک قرار داد بین ادمها نیست! ادمها از همان فرهنگی می ایند که درش بزرگ شده اند.دقیقا از همین روست که توان پراتیک فرهنگ غربی در کادرها و رهبری و اعضای حزب کمونیست کارگری وجود ندارد! هیچ رفتار شناسی نمی پذیرد که حزبی از ادمهای شرقی بیایند قرار بگذارند “فرهنگ غربی ” را پراتیک کنند! همین شترگاو پلنگی است که عملا دیده ایم! پراتیک یک فرهنگ نیاز به یم دوران طولانی نقد فرهنگ خودی و آزمایش و خطا دارد.انچه من شاهدش بودم اصلا فرهنگ غربی و مدرنیته نبوده.تلاشهائی بوده اما شکستها بیشتر است!
دوما: راستی فرهنگ “غربی و مدنیت” چیست؟ خود غربیها در اینکه بتوانند دقیقا فرهنگ مدرنیته را از میان انبوهی از مهملات موجود در غرب جدا کنند دچار اشکال هستند! در غرب و چامعه غربی هزاران زیر فرهنگ وجود دارد.غرب یک کنگلومرای فرهنگی است.زمان در این ترکیب تغییرات رو به جلو و رو به عقب ایجاد می کند. اگر منظور اصغر کریمی فرهنگ ارائه شده در دوران رنسانس است که اونهم الان تغییرات جدی یافته. لذا در تعریف اینکه فرهنگ غربی دقیقا چیست هم اصغر کریمی کاری انجام نداده.
مثلا: آیا فرهنگ غرب عبارتست از فرهنگ مولتی کالچر یا فرهنگ واحد ادغام شده؟ خود این سوال را جامعه شناسان و متفکرین غرب دهها پاسخ می دهد.اصغر کریمی یک دو قطبی ساده شده منصور حکمت را ظاهرا حکم نهائی گرفته که در آن یکطرق فرهنگ غرب است یکطرف فرهنگ اسلامی!
سوما:اگر ادعای اصغر کریمی اینست که فرهنگ غرب یعنی فرهنگ مدرنیته خوب اون فرهنگ فرهنگ پلورال است.فرهنگ نقد و ازادی نقد است.فرهنگ علم گراست.فرهنگ فرد گرا نیست! چگونه است که اصغر کریمی “فرهنگ غربگرای حزبش” را هنوز از چند جمله منصور حکمت استخراج می کند؟ آیا این متد فرهنگ و اندیشه غربیست؟! آیا اینکه این احزاب هنوز جرات بازنگری برنامه خودشانرا بعد از نزدیک ۲۸ سال ندارند علامت “فرهنگ غربی” بودنست؟! شوخی می کند اصغر کریمی شاید!
چهارم:اگر فرهنگ مدرنیته را با فرهنگ غرب بطور عموم یکی بگیریم دچار یک اشتباه بزرگ دیگر هم می شویم! فرهنگ غرب علاوه بر عناصر بسیار ارتجاعی که دارد و بسیاری از عناصرش با درک مدرنیته و انسانگرائی و علم گرائی در تناقض است، مشکل این می شود که مثل اصغر کریمی و منصور حکمت سنگرمان را می گذاریم مقابل “شرق گرائی”! حالا ایرادش چیست؟
(۴) فرهنگ “ضد شرقی” یا فرهنگ جهانگرا، علم گرا ، انسان گراو منطق گرا؟
اصغر کریمی و احزاب کمونیست کارگری عموما افتاده اند توی چاله ای که منصور حکمت با درک “ضد شرقی” درش افتاده بود!درک ضد فرهنگ شرقی در دیدن عقب افتادگیهای فرهنگ غربی کم می آورد.نگاهی به تمامی ادبیات این احزاب کمونیست کارگری از منصور حکمت تا همین اصغر کریمی و همفکرانش بیندازید! هیچکدامشان نقدی جدی به فرهنگ عقب افتاده در غرب ندارند! شدیدا سوبسید می دهند به عقب افتادگیهای فرهنگ غربی! بتصمیم گرفته اند بجای شرق زده غرب زده باشند!
راه چیست؟ راه اینست که کمونیزم کارگری سکوی فرهنگیش را سکوی جهانی و علمی و انسانگرا بگذاردو به فرهنگهای شرق و غرب به یکسان به دید انتقادی نگاه کند.نظام سرمایه در شرق و غرب اشکال مختلف فرهنگ ارتجاعی را بازتولید می کند.فرهنگ مذهبی تنها یک شکل فرهنگ ارتجاعی است.اته ایزم دست راستی داریم نیهیلیزم و فراهنگ لذت جوئی عقب افتاده غربی را هم داریم که انسانرا در حد پائین تنه و بدن و خوردن و مصرف پائین کشیده و اسمش را هم “مدرن بودن” گذاشته.زن را همچنان ملعبه برهنگی و سکس می کند تا زن و مرد را به یکسان توی کیسه خودش نگه دارد.
پروژه های “تئوریزه شده” مثل مبارزه با اخلاقیات ، نسیبی گرائی و ….هزاران مهملی که اتفاقا توسط مدیای غرب دارد توی مغز جوامع شرقی می شود تا باز انقلابهایشانرا ملاخور کنند !
اینها مرزی است که بین یک درک علمی با قشریگری که هنوز بالای مزار منصور حکمت دارد نسخه زندگی می جوید فاصله ها بیشتر و بیشتر می کند!
خلاصه کنم:
بعنوان یک فعال مونیست کارگری مدعی هستم و بوده ام که احزاب کنونی کمونیزم کارگری دارند از حوزه زنده و فعال تفکر اجتماعی دور می شوند و انقدر دور مزار منصور حکمت چرخیده اند که سرگیجه گرفته اند و حتی دیگر توان تفکر مستقل را هم در خودشان نمی بینند. ادعای اصغر کریمی مبنی بر مدرن بودن و غربی بودن فرهنگ “ما” در حزب کمونیست کارگری دقیقا به این دلیل که در حد یک نوشته بسیار ضعیف از منصور حکمت محدود شده، از منصور حکمت هم بسیار عقبتر است.چه بسا اگر او امروز زنده بود این کپی برداریهای نخ نما شده را خودش زیر سوال می برد و کار منتقدینی مثل منرا اسانتر می کرد!
منابع دیگر:
(۱)اصغر کریمی: فرهنگ ما در حزب کمونیست کارگری
http://www.azadi-b.com/J/2013/08/post_245.html
(۲)سعید صالحی نیا:در باره نیهلیزم و سکیزم در غرب(با شاهین نجفی)
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=36058
(۳)رابطه سکولاریزم و انتگراسیون(سعید صالحی نیا)
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=41064
(۴)سعید صالحی نیا: کمونیزم کارگری، سکولاریزم و عرصه قانون
http://rowzane.com/more-articles/80-saeed-salehi/13123-1392-02-02-17-18-14.html
(۵)سعید صالحی نیا:نگاهی چند جانبه گرا به تعصب و قشریگری