“ایمان بیاوریم به فردایی دیگر!..”

از: زهره مهرجو

۱۴ آگوست ۲۰۱۳

شهرها

دشتها

جنگلها…

در جای جای زندگی،

رستن شقایقها

قصۀ آرزوها

سرکشی ها…

از تیغ دشمن آزادی

در خون غلتیدنها

و از هیچ سویی

یاری نرسیدن ها،

آه… چه دردناک است

هنگامیکه تنها صدا _

از آنِ توست

و یگانگی _

در اسارتِ نادانی،

و عشق!

تنها گزینه فراموش شده ایست

که در چهار راه زندگی بسادگی گم می شود.

نومیدی و مرگ همسایه اند.

زندگی را باید در کنار یکدیگر جست.

و به توانائی خویش باور داشت

و با صمیمیت و یکپارچگی

نهال آرزوها را در همه جا کاشت.

ایمان بیاوریم _

به فردایی دیگر….

و شقایقها را _

دشتها و جنگلها را

با تابش نور امید آبیاری کنیم.

منابع دیگر:

“داستان ما تا روز سرنوشت”

http://pejvakmag.blogspot.co.uk/2013/08/blog-post.html

“فریاد برآورد باید آزادی را”

http://www.azadi-b.com/J/2013/07/post_80.html

“آرزوهایم را می کارم”

http://www.azadi-b.com/J/2013/07/post_428.html