کومەله و ارتجاع کنگره ملی کُرد

“کنگره ملی کرد”  دیر یا زود قرار است تشکیل شود و در برگیرنده همه سازمانها و احزاب  علنی ناسیونالیست در بخشهای مختلف کردستان در کشورهای ایران عراق ترکیه و سوریه است. اطلاعیه شماره یک کمیته مرکزی کومه له (حزب کمونیست ایران) اعلام کرده است که آنها به عنوان یک جریان کمونیستی و انترناسیونالیست در این کنگره عضویت دارند. کومه له اعلام کرده است که “مسئله کرد به عنوان یک مسئله ملی حل نشده، یکی از مسائل گرهی خاورمیانه است. چهار دولت سرکوبگر منطقه در ایران، عراق، سوریه و ترکیه مستقیماً در این مسئله درگیر هستند و با تمام قوا در برابر حل دمکراتیک و عادلانه آن ایستاده اند”

 این مساله و بسیاری دلایل دیگر ظاهرا عضویت این جریان به اصطلاح کمونیست را در کنگره ملی ناسیونالیستها و مرتجعین توجیه کرده است، این سازمان در این مجمع ملی کرد عضویت فعالی هم بعهده گرفته است.

دراین کنگره ۳۹ سازمان و حزب عضویت دارند که بر خلاف “پنهان کاری” کومه له و کارگر فریبی این جریان، دو جریان اصلی این کنگره که حزب دمکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی کردستان عراق باشند از جمله احزاب عضو و سهیم در حاکمیت و دولت عراق و حاکم مطلق در کردستان عراق هم هستند. این دو جریان حکومتی که از مبتکرین اصلی این کنگره هستند سالهاست که از دست ستم ملی رها شده اند و تقریبا به تمام اهداف جنبش ناسیونالیستی که عبارت باشد از تشکیل حاکمیت سرمایه دارن کرد رسیده اند. بقیه جریانات عضو این کنگره ملی اپوزیسیون کرد  سه دولت دیگر منطقه هستند و هر کدام به شکلی در پی فعالیت در جنبش کردایتی هستند.  غیر از کومه له که در اطلاعیه اش تاکید میکند که بعنوان یک نیروی کمونیست و انترناسیونالیست در این کنگره شرکت دارد دیگر اعضا از جریانات متنوع جنبش ناسیونالیستی در این چهار منطقه هستند و رنگین کمان سیاسی مختلفی را در بر میگیرند. ماهیت سراپا ارتجاعی همه این جریانات جنبش ناسیونالیستی بر کمونیستها و برای طبقه کارگر در همه این کشورها تا حدود نسبتا زیادی  آشکار است. این جریانات یا تبدیل به احزاب حاکم در کردستان عراق گشته اند و مستقیما در استثمار  و سرکوب کارگران و مردم زحمتکش کردستان عراق شرکت دارند و یا بعنوان جریانات ارتجاعی و ابزاری در رکاب دولتها و یا سیاستهای ارتجاعی غرب و آمریکا در سیاستهای منطقه ای و جهانی بوده اند. همه جا رفع ستم ملی مجوزی برای ایفای نقش تاکنونی این جریانات بوده است.

بدون هیچ تردیدی باید گفت که مبارزه برای رفع ستم ملی به هیچ عنوانی در دستور کار این جریانات نبوده است. آنچه تماما دنبال میشود و اساس و شالوده این سازمانها را تشکیل میدهد مبارزه برای حاکم کردن جنبش ناسیونالیستی بر مبارزه برای رفع ستم ملی و دست یابی این جنبش بورژوازی کرد برای در قدرت بودن به اشکال مختلف بوده است. در بهترین حالت اینها، مدافعان طرح های خودمختاری ، خودگردانی و فدرالیسم قومی هستند که مهر ابدی و اذلی ناسیونالیستی شهروند درجه دومی را میخواهند بر پیشانی شهروندان هر کدام از این جوامع بکوبند. اینها میخواهند تحت نام ملت به قدرت برسند و طبقه سرمایه دار در این مناطق را بر گرده اکثریت مردم کارگر و زحمتکش سوار کرده و از قبل استثمار به مراتب وحشیانه تر و عقب مانده تر روز بروز طبقه سرمایه دار و خرده بورژوای این جامعه را با افتخار کردایتی به حلقه ای از حلایق سرمایه داری در دنیا تبدیل کنند، دقیقا آنچه در کردستان عراق اتفاق افتاده است و جنبش ناسیونالیستی را بر این  تاج و تخت نهاده است. “کنگره ملی کرد” ابزار دیگری در خدمت سیاستهای اصلی این جریانات جنبش ناسیونالیستی و همزمان سیاستهای ارتجاعی دولتهای غربی و آمریکا است.

کومه له به این ترتیب به یک کارگر فریبی آشکار دست زده است. این جریان که مانند دیگر سازمانهای عضو در این کنگره خود را نماینده ملت کرد میداند و برای تحقق خواستهای این “مردم” که شامل همه طبقات بورژوا تا کارگر است پیگیرانه و برای به سرانجام رساندن جنبش انقلابی این مردم! امروز سر از “کنگره ملی کرد” در اورده است و اهداف ناسیونالیستی اش را بسته بندی کرده و تحت نام کمونیسم و انترناسیونالیسم قرار است به آنها بفروشد.

یک جریان کمونیست و انترناسیونالیست حل مساله ملی و رفع ستم ملی را در اتکا به اصول ازادیخواهانه و مارکسیستی و در اتکا به نیروی متحد کارگران و برای استقرار حکومت سوسیالیستی میتواند دنبال کند. کومه له بر علیه کارگران و برای متوهم کردن آنها به “کنگره ملی کرد” و جریانات تشکیل دهنده اش تکیه دارد و به سرعت در جهت اهداف ضد کارگری و ضد آزادیخواهانه و کمونیستی این جریانات گام مینهد. حل مساله ملی و مبارزه برای رفع ستمگری ملی و هر تبعیضی نه تنها از طریق مبارزه با  دولت و ملت ستمگر، بلکه دقیقا و تماما از طریق مبارزه به همان اندازه پر حرارت بر علیه ناسیونالیسم ملت ستم دیده  ممکن و عملی میشود. هر چیزی غیر از این نه ربطی به کمونیسم و نه ربطی به انترناسیونالیسم و ازادیخواهی کمونیستی دارد. کومه له کارگران و کمونیستها را تحت عنوان کمونیست و انترناسیونالیست از مبارزه مارکسیستی و سوسیالیستی تماما میخواهد دور کند. کومه له آگاهانه و در روز روشن به کارگران در عراق و کردستان عراق و کارگران در ایران دارد دروغ میگوید و در حالی که در “کنگره ملی کرد” دست در دست دولت و حاکمان هم جنبشی اش در کردستان عراق دارد، و در حالی که این دولت و حکومت مستقیما استثمار شدید کارگران و سرکوب کمونیستها و کارگران و زنان را در دستور دارد، این خدمت گذاری و در یوزگی به جنبش ناسیونالیستی را انترناسیونالیست کمونیستی نام نهاده است. اعتماد بنفس ناسیونالیستی و نمایندگی رادیکال مردم کردستان (بخوانید بورژازی ملت کرد) ظاهرا انچنان جایگاه ضد کارگری به کومه له داده است که قرائت ناسیونالیستی و فرصت طلبانه ای هم از انترناسیوالیسم کارگری را برای این جریان ازاد اعلام کرده است! یک جریان کمونیست و انترناسیونالیست و یک جریان که میداند رفع ستم ملی چگونه در دو جبهه مهم باید کوبیده شود نمیتواند در یک کنگره ناسیونالیستها و خیل مرتجعین اعضا این کنگره شرکت داشته باشد. تقویت صفوف کارگران مبارز و آگاه از هر نوع توهم و تردیدی به این جریان و جریانات شرکت کننده در این ““کنگره ملی کرد”” امر بدیهی هر کمونیست و جریان کمونیستی است.

ادعای کومه له در مورد شرکت در “کنگره ملی کرد” به منظور جلوگیری از هر نوع سازش این جریانات با دولتهای منطقه، بیشتر به یک جوک تلخ از جانب جریانی شبیه است که با دو کلاه ملی و چپ، مشغول تردستی است.  کومه له دیر یا زود بر اثر تناقضات همیشگی بین این دو کلاه یا باید یکی را انتخاب کند و بر سر بگذارد که کاملا دیده شود یا اینکه مانند گذشته لنگان لنگان و در حالی که در یک دست “ملت کرد” و در دست دیگر “کارگر و چپ” را حمل میکند به زندگی خود ادامه بدهد. همچنین این ادعا همان اندازه درست است که مبارزه برای رفع ستم ملی از طریق این خیل مرتجع! کومه له در اوضاع منطقه ای و جهانی سرگردان برای آویزان کردن قبای خود، یک روز ائتلاف چپ ها در سراسر ایران را برای احتمالات بعد از سوریه ای  تدارک میبند و فعال ان میشود و روز دیگر در همین راستا عضو فعال و پیشبرنده سیاستهای مسعود بارزانی رهبر جنبش ناسیونالیسم کرد در کردستان عراق، رئیس حکومت کردی در کردستان عراق و از زمره بزرگترین سرمایه داران عراق و منطقه است. کومه له در رکاب چنین رئیس و کنگره ای دنبال چه چیزی است؟ توجیه گر این سیاستهای کومه له هم چپ های ناسیونالیست ایرانی است که از شرکت و عضویت کومه له در “کنگره ملی کرد” دهنشان  اب افتاده است. کومه له کارگران و ازادیخواهان را اشکارا میخواهد فریب بدهد و ماسک فرصت طلبی و مارکسیستی بر چهره ناسیونالیستی خود گذاشته است. این ماسک را باید کنار زد. کومه له بیش از بیش و آگاهانه امر و وظیفه “جنبش ناسیونالیستی برای تعیین سرنوشت ملل تحت ستم را” بعهده گرفته است، مهم نیست اطلاعیه های کومه له تا چند شماره دیگر در مورد “کنگره ملی کرد” صادر میشود و در کدام شماره خروج خود را از این گنگره اعلام میکند،  این مساله هیچ تغییری در ماهیت این نقش ناسیونالیستی کومه له ندارد. تا چه اندازه اجازه این مانورهای ناسیونالیستی به کومه له داده میشود این تماما به فعالیت کمونیستها و کارگران آگاه و همه آزادیخواهان در ایران و کردستان و منطقه بستگی دارد.

 ستم ملی و رهایی مردم در کردستان آنطور که اطلاعیه کومه له ادعا دارد آن پایه و شالوده ای است که کومه له را ظاهرا آزاد گذاشته است هر نوع راست روی و در غلتیدن بیشتر به سیاستهای ارتجاعی را کمونیستی بخواند.  وجود ستم ملی برای کمونیستها و انترناسیونالیست هابه این معنی است که رفع آن  با نیروی متحد و آگاه کارگران و برای رفع موانع مبارزه طبقاتی و رسیدن به جامعه ای سوسیالیستی باید ممکن شود و به هر نوع ستمگری ملی و جنبش ناسیونالیستی پاسخ کارگری و کمونیستی و آزادیخواهانه داد. از هر گونه الحاق اجباری که از طرف انواع ناسیونالیستها صورت میگیرد دوری کرد و به این ترتیب تلاش برای طوق ملی درست کردن برای شهروندان جامعه دور ریخته میشود و هر نوع نفاق ملی و قومی که محصول وجودی ناسیونالیستها از هر طرف میباشد را تماما و با همه وجود به مقابله و مبارزه غیر قابل سازشی کشاند. راه های دیگری و از جمله راه هایی که به “کنگره ملی کرد” ختم میشود راه حل ناسیونالیستهای درگیر در ماندگار کردن این ستم به قوه قهر و سرکوب و یا به شکل های خومختاری و فدرالیسم قومی و … است. کومه له با اغماض از جنبش ناسیونالیستی و جریانات مرتجع و ضد کارگر در این جبهه خود را به گودی این جنبش انداخته است!

 کومه له تا هم اکنون چهره و اهداف یکسان و موزون تری با دیگر جریانات ناسیونالیست شرکت کننده در این کارزار بورژواهای کرد و نمایندگان آنها پیدا کرده است. این نوع “مبارزه” کومه له برای رفع ستم ملی تما ما راه حل جنبش ناسیونالیستی و راه حل بورژازی کرد برای سهیم شدن در قدرت و سرمایه ملی و کشوری است. کومه له به این ترتیب و بر خلاف ادعای خود هر چه عنصر مارکسیستی در مبارزه برای رفع ستم ملی هست را از خود تکانده است. کومه له بسیار آشکار تر از همیشه این رگه ناسیونالیستی اش را نمایش داده  است.ظاهر شرط و شروط های بی مایه قرار است چهره رادیکال به شرکت این جریان در یک کارزار بشدت ارتجاعی تحت عنوان ادامه مبارزه برای رفع ستم ملی بدهد. شور و شوق کومه له و کادر و اعضاو طرفدارنش برای حمل اگاهانه پرچم “کنگره ملی کرد” و تبدیل به سربازان رادیکال و پیگیر این کنگره، به حق عزای کارگران و کمونیستها است که جریانی تحت نام کمونیسم و انترناسیونالیسم در صفوف خیل مرتجعین “کنگره ملی کرد” را مشاهده میکنند.

 اطلاعیه شماره یک ۳ اوت ۲۰۱۳  کمیته مرکزی کومه له در باره شرکت و شرط و شروط های این جریان در عضویت و فعالیت در “کنگره ملی کرد” هر نوع ادعای مارکسیستی و انترناسیونالیستی این جریان را بطرز مضحکی به نمایش گذاشت. کارگران آگاه و مبارزین و ازادیخواهان کمونیست در ایران و دیگر مناطق باید ماسک ناسیونالیستی کومه له را قادر شوند از صورتش بردارند و آنطور که هست بشناسند.

۵ اوت ۲۰۱۳

agolchini@gmail.com