کومەلە استراتژی و سیاستهای اصلی خود را بر دو اصل پایەای در کردستان پایەریزی نمودە است، و این برای هر ناظر منصف و آگاە بە جامعە ایران و کردستان روشن و ملموس است.
اول، پیشبرد یک مبارزە قاطع و تودەای جهت رفع ریشەای همە اشکال ستمگری و تبعیض و بی عدالتی در جامعە کردستان،
دوم برقرار نمودن هژمونی طبقە کارگر و زحمتکشان با دخالت آگاهانە و مستقیم تودەای این طبقە و تلاش برای بنیاد نهادن نظام شورای سوسیالیستی بر اساس شعار استرتژیک” از هر کس بە اندازە توانش و بە هر کس بە اندازە نیازش” کە یکی از اصول مهم مارکسیزم می باشد، استوار است.
بر اساس همین اصول و سیاست مسئولانە در قبال مسئلە ملی در کردستان، کومەلە خود را موظف و مسئول میداند کە هر مبارزە و کوششی را کە مشکل و دردی را از بار سنگین بی حقوقی و محرومیت مردم زحمتکش کردستان کم می کند و بە منافع تودە کارگر و رنجبر آسیب نمی رساند، حمایت کند. کومەلە هر جا بر سر سرنوشت ملت کرد بحث و تلاشی در حال صورت گرفتن بودە در آن دخالت نمودە و می کند و از منظر و زاویە سوسیالیستی جهت گیری و برنامە خود را بە اذهان عموم می رساند. این جهتگیری سوسیالیستی زادەء درک و شناخت واقعی کمونیستهای کردستان از تحمیل محرومیتها و بی عدالتی وسیعی در همە زمینهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی است، کە از سوی نظام حاکم بر ایران بر ملت کرد روا داشتە شدە است. البتە این سیاست و برنامە برای حل مشکلات جامعە کردستان و رفع هر گونە ستم و بی عدالتی در این جامعە از سوی کومەلە رویداد و انتخاب تازەای نیست، بلکە از همان روزهای اوایل برافراشتن پرچم سرخ خود پیرو این اصول پایەای مارکسیستی در جهت کاهش رنج و استثمار رنجبران کردستان و خلع ید از بورژوازی کرد و بی رونق کردن استراتژی نیروهای راست و دیکتاتور منش جامعە کردستان بودە و بە آنها پایبند خواهد ماند. اما اینکە بعضی از دوستان و بعضا منتقدین ما آگاهانە یا غیرە آگاهانە شبیە تازە واردها بە عرصە مبارزە طبقاتی و سیاسی در جامعە ایران و منطقە بدون بررسی و مطالعە عملکرد گذشتە این جهتگیریها و متاسفانە دور از انصاف و بعضا بدون رعایت هر گونە پرنسیپ نقد سازندە و مسئولانە، داد سخن از “راست روی” کومەلە و بە “اردوگاە ناسیونالیزم کرد پیوستن” و انواع ادعاها و اتهامات بی اساس و غیرە مسئولانە، دیگر سر میدهند و فکر میکنند کە چیزە تازەای را کشف نموداند، ربطی بە دلسوزی و احساس مسئولیت سوسیالیستی برای کومەلە و طبقە کارگر ندارد.
اگر شما هم باور دارید کە تاریخ بشریت یعنی مبارزە طبقاتی و اصلی ترین جنگ و مبارزە در همە جوامع بشری بین طبقە سرمایەدار و طبقە کارگر است و جامعە کردستان از آن مستثنی نیست، پس نباید هضم و درک این درس ابتدائی مبارزە در کردستان بین نیروها و باورهای چپ و راست بر سر منافع طبقاتی خود برایتان سخت باشد. کومەلە بە عنوان یک جریان تودەای و سوسیالیست مسئول در قبال کل جامعە کردستان هرگز بە خود اجازە نمی دهد کە شانە را از زیر بار مسئولیت و وظایف سوسیالیستی و عدالتخواهانە خود خالی کند و بە خاطر گلایها و انتقادادت گاها مسموم و غیرە دلسوزانە چپهای رمانتیک رادیکال و راستهای شبە فاشیست مبارزە و کار برای رفع ستم ملی بر ملت کرد را بە نیروهای راست و بورژوای محول کند. کوملە هر چند بە یک اندازە از سوی افراد و نیروهای چپ و همچنین راست جامعە مورد نقد و سرزنش و فحاشی قرار می گیرد، اما با اعتماد بە نفس و با اتکا بە نیروی طبقاتی و باورهای انقلابی مارکسیستی خود در راستای این سیاست و استراتژی شورای سوسیالیستی راسخ گام بر میدارد. هر انسان و جریان مارکسیستی کە مسئلە ظلم و بی عدالتی بر ملت کرد، مسئلەاش نباشد و برای ریشە کن کردن آن با جدیت کامل تلاش نکند باید در صداقتش شک کرد. گویا ما نباید در گردهمایها و تلاشهای کە در جهت منافع نیروهای راست و نئولیبرال کرد برسر زندگی و سرنوشت مردم کردستان برنامە ریزی شدە است دخالت کنیم و این درخواست و ادعای پوچ را از آنها قبول کنیم کە گویا ما چپها مسئلە ستم ملی برایمان مهم نیست و بە آن اهمیتی نمی دهیم، و بە همین خاطراین میدان مربوط بە آنها است، تنها بە این دلیل این چون گویا نشستن بر سر یک میز با این جریانات حول بحث و دیالوگ در رابطە با تعین سرنوشت مبارزە مردم کردستان برای یک زندگی بهتر و ستاندارد ما را با سیاستهای راست گرایانە و ناسیونالیستی آنها تداعی میکند!
یک مبارز جدی و صادق مارکسیست هر جا تریبون و فرصتی را کسب کرد، بایستی از آن در خدمت و بە سود رنجبران و محرومان استفادە کند و نظر و راەحلها و برنامەهای خود را در آن رابطە مشخص بە اذهان عموم برساند و نشان بدهد کە هیچ سازش و کاهشی در مطالبات مردم ستمدیدە و استثمار شوندە نمی پذیرد و برنامە و راە حل و استراتژی سوسیالیستی عملی و اصولی برای آن دارد. باید این برنامە و ادعا عنلی و عملی پیش برود و از هیچ نقد، ریسک و اقدام عکس هراس نداشتە باشد و خلاف امواج راە را بپایماید، نە اینکە بە بهانەهای کهنە و بعضا سادەلوحانە و غیرە مستند و بە نفع بورژوازی داخلی و خارجی خود را در این زمینە بیش از پیش منزوی و بی تاثیر بنماید و از خود خلع مسئولیت کند و خود را کنار بکشد.
کومەلە هیچ توهمی بە جهتگریها و اهداف نیروهای راست در” کنگرە ملی کرد” ندارد. بە نظر من درست هم نیست کە اعتمادی هم بە گفتارها و ادعاهای منفعت طلبانە آنها در مورد دلسوزیشان برای مردم زحمتکش کردستان داشت، بە همین خاطر باید در هر جای کە آنها می خواهند از مسئلە ستم ملی سواستفادە کنند یا منافع حزبی و فردی و طبقاتی خود را بر منافع ملت کرد و بە ویژە طبقە کارگر و زحمتکش جامعە کردستان ترجیع دهند، حضور داشتە باشد و صدای رادیکال و راستگو و مسئول بخش اعظم جامعە کردستان باشد. با شعار دادن و تئوری بافی غیرە علمی و انتقادات آبکی و بدون الترناتیو و گزینە عملی و واقعبینانە نمی توان کوچکترین مشکل و اختلاف را حل کرد. نمی توان یک اقدام کوچک را انجام داد. بایستی سازمان یافتە و متحد و محکم حضور بیابید تا بتوانی دخالت موثر و کارساز بە نفع طبقە زحمتکش کردستان داشتە باشید. کومەلە جریان خام و بی تجربەای نیست کە بی جهت و مضر بە حال مردم رنج دیدە کردستان تحت تاثیر آمواج سیاسی منطقە تغییر ریل بدهد و بە زیر نفوذ و هژمونی جریانات راست بورژوازی بغلطت. دخالت نمودن کومەلە و همە مارکسیستها در همە مباحث و نشستهای عمومی و مهمی کە بر سر مسئلە ملی در کردستان ترتیب دادە می شود، بیان نظر سوسیالیستی در مورد حل این معضل و دخالت دادن بیشتر تودەهای مردم عادی کردستان در این پروسە، از همان اهمیتی برخوردار است کە جهت متحد نمودن نیروهای چپ و کومونیست سالها است کوشش نمودایم. این یعنی شرکت و دخالت سر راست و مستقیم طبقاتی کومونیستی در همەء عرصەهای مبارزە سیاسی و طبقاتی جامعە، نە متوهم بودن بە اهداف و تلاش نیروهای راست کردستان در جهت منافع حزبی و بورژوازی خود. مداوم فرمان و فتوا و تئوری صادر کردن با چاشنی افراطگرای راست یا چپ منزوی ماخولیای نشان از بی عملی بودن و همزمان وحشت از بیشتر شدن نفوذ و تاثیر کومەلە در میدانهای اساسی و اصلی مبارزە اجتماعی و سیاسی در جامعە می تواند باشد، نە نشانگر داشتن حس مسئولیت پذیری و دلسوزی در قبال منافع طبقە کارگر و کومەلە! دخالت و شرکت هر جریانی در این کنگرە مانند همەء فرصتها و نشستها و تریبونهای دیگر جهت تعقیب اهداف و منافع سیاسی و طبقاتی خود در کل عرصە و چالشهای جامعە است. کومەلە باید باید با حضور و دخالت فعال در این گردهمای سیاستهای مصلحت طلبانە و مضر بە حال سرنوشت و زندگی ملت کرد را نقد و افشا کند و همەء نقاط قوت و ضعف آنرا بە جامعە نشان بدهد و تمام تلاش خود را بەخرج بدهد تا از بە انحراف کشاندن آن جلوگیری کند، اما اگر نتوانست و همراهانی در این راە نداشت، دروست تر این است از آن استعفا بدهد و از ادامە شرکت در این کنگرە خوداری کند. اما دوستان راست و رفقای چپ! لطفا از فرهنگ سیاسی مبارزاتی، تحلیل اوضاع، ادبیات و روشهای دەهە ۶٠ی خورشیدی فاصلە بگیرید و بە مطالعە و شناخت جامعە امروزی و تببینها و آنالیزهای تازە بر اساس واقعیات مبارزە و شرایط مشخص موجود بپردازید و عینک آفتابی دهەهای گذشتە را کنار بگذارید و بە مبارزە عملی و دخالتگرانە روی آورید. رفقای چپ، اگر “٩٩%”هم باشیم مخالفان این نظام و فرهنگ کالائی نئولیبرالی سرمایەداری، باز هم اگر متشکل، متحد و دخالتگر فعال در بدە و بستانها مبارزە نباشیم و مستقیما و عملا سکان تصمیمات و سرنوشت خود را بدست نگیرم، بازندە هستم. مظلوم نمای در این رابطە و دیگران را مقصر شکست خود و این تشتت و بی سر و سامانی و نامتشکل بودن سوسیالیستها و طبقە زحمتکش دانستن، نشان از پیگیر نبودن در مبارزە عدالت طلبانە، بی ارادەگی و بی عرضەگی چپها است و بس! نقد آری، اما همراە با انصاف، واقعبینی، جایگزین و راە انداختن دیالوگ و بحث مفید و سازندە.
آریس زارعی
٣.آگوست ٢٠١٣