آقای اسانلو، بساط توهم پراکنی به رژیم اسلامی را جمع کنید!

منصور اسانلو اخیرا مصاحبه ای با سایت “اخبار روز” انجام داده که با اینکه به گوشه هایی از رفتار زندانبانان با زندانیان سیاسی می پردازد، اما وقتی که نوبت به قوانین زندان درست کن و شخصیتهای قاتل این رژیم می رسد، زبانش نمی گردد که بگوید این حکومت اسلامی با تمام قوانینش آدمکش است و باید کارگران برای سرنگون کردنش به میدان بیایند. او هنوز امیدوار است که از لابلای قوانین این رژیم و شخصیتهای قاتلش روزنه ای بیابد. به این اظهارات ایشان توجه کنید: “مواد ٢۶، ٢٧، ٢٣ و ٣٨ قانون اساسی نیز حق فعالیت را تایید نموده، تفتیش عقاید، شکنجه را ممنوع کرده است.” و “حالا که می گویند آقای روحانی هم آمده تا در حد وعده های حداقلی، یا سانتیمتری، فضا برای فعالیت مردم ایجاد کند، و در فصل سوم قانون اساسی، فعالیتهای مسالمت آمیز مجاز شمرده شده و در برخی مواد قانون کار نیز چنین امکانی وجود دارد، می توان از این فضا برای فعالیتها بهره گرفت. دولت ایران نیز که در زمان آقای خاتمی با امضا قرداد با نماینده سازمان بین المللی کار، مقاوله نامه های ٨٧ و ٩٨ را که مربوط به حق تشکل و پیمان های دسته جمعی می باشد، پذیرفته است.” واقعا باید به ایشان گفت “جمع کن این بساط را!” شما که در همین مصاحبه تان به سرکوبگریهای این رژیم، به سرکوب آزادی‌های سیاسی و سرکوب تشکل‌های کارگری اشاره می کنید، چه شد که یکباره به یاد قوانین و شخصیت‌های این رژیم و امید بستن به آن بساط افتادید؟ جواب مادر افشین اسانلو، ستار بهشتی، محسن دکمه چی، علیرضا کرمی خیرآبادی و هدی صابر را که دست بسته زیر شکنجه و “مسالمت آمیز” کشتند چه می دهید؟ با کدام قانون جمهوری اسلامی کشتند؟ با کدام قانون زندگی را بر یک جامعه تباه کرده اند؟ با کدام قانون کهریزک ساخته اند؟ جنایتکارانی که کهریزک را سازمان دادند و راست راست در جامعه قدم می زنند و قربانیانشان آواره کوه و دشت و این کشور و آن کشور شده اند، در کجای قوانین اسلامی جا می گیرند؟
آقای اسانلو گرامی، آیا جمهوری اسلامی از شما “مسالمت آمیز”تر کسی را پیدا خواهد کرد؟ چه مدت شما را زندانی کرد و تا سر حد مرگ شکنجه و اذیت و آزار داد؟ چرا شما نتوانستید با همان قوانینی که به دیگران توصیه می کنید، بسازید و به خارج از ایران پناه نبرید؟ مخاطب شما حق دارد با طعنه بپرسد “مرگ خوب است برای همسایه”؟
لطفا بروید به اعضای آن سندیکای واحد متلاشی شده توسط همین “فصل سوم، ٢٣، ٢۶، ٢٧، ٣٨ قانون اساسی و برخی مواد قانون کار” بگویید همچنان به این قوانین امید ببندند! حق دارند بگویند که انگار شما هم در سر پا ماندن این بساط سهمی دارید!

لینک مصاحبه منصور اسانلو:
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=54341

٨ مرداد ١٣٩٢
rashid.yousefi@yahoo.com
http://rashidxan.wordpress.com/