بهرام رحمانی
bamdadpress@ownit.nu

اخیرا وبلاگی به نام «وبلاگ تریبون مارکسیسم» مطلبی تحت عنوان «وضعیت فعلی و گام های ضروری» (نکاتی در مورد جنبش دانشجویی و چپ) منتشر کرده است که نام نویسنده آن «مجهول» است. اصولا در دهه های گذشته، هر نشریه و سایت و وبلاگ مطالبی را منتشر کرده اند نام نویسنده را در خود داشته است. اساسا مطالب بدون امضاء چندان اعتباری ندارند. جدا از درستی و نادرستی مطلب مندرج در وبلاگ تریبون مارکسیسم، آنچه که مورد انتقاد است پاراگرافی از آن درباره مساله امنیتی دانشجویان دربند و یا آزاد شده است. اصولا رعایت موازین امنیتی و فعالیت در شرایط پلیسی و خفقان امری ضروری است. بر این اساس، به خطر انداختن موقعیت امنیتی توسط هر کس و هر جریانی محکوم است.
در مطلب «وبلاگ تریبون مارکسیسم»، گویا جنبش دانشجویی بعد از دستگیری های ۱۳ آذر سال گذشته عقب نشینی کرده است. از سوی دیگر در این مطلب، جایگاهی به حزب حکمتیست ها و نقش آن در جنبش دانشجویی داده شده است که با قد و قامت این حزب خوانایی ندارد.

اما واقعیت این است که حکمتیست ها در جنبش دانشجویی خرابکاری کرده اند؛ افتضاح سیاسی به بار آورده اند و به منجلاب سیاسی سقوط کرده اند. این حزب که تمام تار و پود آن را از آغاز تاسیس اش تاکنون بحران و جنجال فراگرفته است تصور می کند اگر جار و جنجال و هیاهوی هیستریک راه بیاندازد افتضاح سیاسی اش در جنبش دانشجویی پرده پوشی می شود. این افتضاح سیاسی به حدی آشکار است که به هیچ وجه قابل پرده پوشی نیست.
رحمان حسین زاده، از رهبران حکمتیست ها، همواره از هر فرصتی برای حمله به حزب کمونیست ایران و کومه له – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، استفاده می کند و با ناسیونالیست های مخالف حزب کمونیست ایران و گروه زحمتکشان هم آواز می گردد. اکنون نیز با راه انداختن جار و جنجال در تلاش است به خرابکاری خود در جنبش دانشجویی سرپوش بگذارد. 

۱- وبلاگ تریبون مارکسیسم در تحلیل خود از وقایع اخیر جنبش دانشجویی چنین نتیجه گیری می کند: «قاعدتا این نکته مورد توافق عمومی است که مشخصه وضعیت فعلی جنبش دانشجویی این است که در پی اتفاقات آذر ماه گذشته جنبش دانشجویی ضربه خورده و عقب نشینی کرده است…» «ضربه اخیر به مناسبت تظاهرات ۱۳ آذر آغاز شد، اما عقب نشینی ای که پیامد این ضربه در جنبش دانشجویی بود بیش تر محصول آنچه است که در زندان و در بازجویی ها در مورد فعالیت برخی از رهبران «چپ رادیکال» و «دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب» تهران در رابطه با حزب حکمتیست فاش شد… بنابراین از لحاظ تحلیلی علت اصلی عقب نشینی در فاش شدن فعالیت های برخی از دانشجویان دستگیر شده در رابطه با حکمتیست هاست و باید این مقوله را بیش تر بررسی کرد… آنچه در دستگیری های اخیر منشا معضل برای چپ دانشجویی و مایه عقب نشینی برای کلیت جنبش دانشجویی شده است فاش شدن این حقیقت بود که اهداف و شیوه ها و فعالیت های مخفی وابستگان به حزب حکمتیست هیچ ربط و تناسبی با اهداف و شیوه های اعلام شده جنبش دانشجویی نداشته است. حزبی که عامل تعیین کننده در شرایط انقلابی (یا بحرانی) را «گارد» مسلح حزبی می شمارد… علی رغم احساس همدردی نسبت به هر قربانی دستگیری های اخیر، این حقیقت را نباید پنهان کرد که فاش شدن رابطه و فعالیت حزبی افراد وابسته به حزب حکمتیست نشان داد که این فعالان ریاکاری سیاسی می کرده اند؛ به جنبش دانشجویی جاری به عنوان عرصه ای راهگشا برای تغییر جامعه (برای بهبود وضعیت دانشجویان، برای کسب آزادی های دموکراتیک، برای تدارک انقلاب، برای سوسیالیسم، …) باور نداشته اند؛ به فعالیت خود بمنزله یک فعال علنی این جنبش هم بمنزلۀ یک فعالیت سیاسی ارزشمند باور نداشته اند، بلکه نقش علنی آن ها صرفا پوششی بوده برای تسهیل فعالیت مخفی متباینی که مورد باور واقعی شان بوده…»

اولا همان طور که در بالا نیز تاکید شد نباید کاری کرد که به ضرر زندانی سیاسی و فرد تحت تعقیب تمام شود. چنین کاری شدیدا محکوم است. از سوی دیگر چه اشکالی دارد که یک فعال سیاسی در یک جنبشی به فکر سیاست های حزبی خودش هم باشد. اما آن چه که در کار مخفی و علنی باید رعایت شود نه ترویج و تبلیغ باورها و سیاست ها، بلکه تلفیق این دو و اتخاذ سیاست متناسب با شرایط حاکم بر جامعه و رعایت همه قوانین فعالیت در یک جنبش اجتماعی در حاکمیت دیکتاتوری است. هم چنین تلاش برای تبدیل کردن یک جنبش اجتماعی به زایده حزبی، آن هم با استفاده از روش های نادرست و ناسالم کار خطرناک و مخربی است. دیر یا زود مچ چنین جریانی برای جامعه باز می شود و به انزوای سیاسی آن سازمان منجر می گردد.
بعلاوه یک موضع غلط در تحلیل وبلاگ تریبون مارکسیسم، نسبت دادن دانشجویان «آزادی خواه و برابری طلب» به حکمتیست هاست. گویا با دستگیری تعدادی از دانشجویان، جنبش دانشجویی دچار عقب نشینی شده است. آیا واقعا حکمتیست ها که تا خرخره دچار بحران و انشعاب و سیاست های متناقضی دست به گریبان هستند از هم چون جایگاهی برخوردارند؟ قطعا نیستند و وبلاگ نویس تریبون مارکسیسم، دچار توهم شده است. در این طیف از دانشجویان چپ و دیگر بخش های آن گرایشات مختلف سیاسی فعالین و هوادارانی دارند که حکمتیست هم طرفدارانی دارد. بنابراین، این مدالی است که وبلاگ تریبون مارکسیسم، به طور غیرواقعی یه سینه این جریان می آویزد.
هر چند که دستگیری فعالین و رهبران هر جنبشی آن را تضعیف و به عقب نشینی وادار می کند. اما تحولات درون جنبش دانشجویی پس از دستگیری های ۱۳ اذر سال گذشته، خلاف ادعای نویسنده این وبلاگ را نشان می دهد. جنبش دانشجویی پس از این ضربه، نه تنها مرعوب فضای پلیسی و تهدید نشد، بلکه ادامه اعتراضات در دانشگاه ها به ویژه دانشجویان دانشگاه های سهند تبریز و شیراز، و اعلام موجودیت دانشجویان سوسیالیست در بسیاری از دانشگاه های کشور، نه رکود و عقب نشینی، بلکه بر عکس تعرض جنبش دانشجویی را به نمایش می گذارد. احتمالا نویسنده این وبلاگ از سر آکسیونیسم به جنبش دانشجویی می نگرد و به این نتیجه می رسد چون آکسیون های ۱۶ آذر ۸۶، به دلیل دستگیری بیش از ۴۰ نفر از فعالین شناخته شده جنبش دانشجویی و عمدتا تهران، ضعیف برگزار شد پس جنبش دانشجویی عقب نشینی کرده است.
 
همان طور که اشاره کردیم جنبش دانشجویی عقب نشینی نکرده است. برای مثال:
– سه شنبه ۳۱/۲/۸۷ در سومین روز از تجمعات دانشجویان دانشگاه لرستان، ۳۰۰ نفر از دانشجویان این دانشگاه از ساعت ۱۱ صبح با تجمع در ساختمان محل دفتر ریاست دانشگاه خواستار پ
اسخ گویی مسئولین دانشگاه و اعاده خواسته های خود شدند. لحظاتی بعد ۲ تن از معاونین دانشگاه با حضور در جمع دانشجویان و پذیرش تلویحی خواسته های آنان خواستار برگزاری جلسه ای با نمایندگاه دانشجویان شدند که با پذیرش دانشجویان مواجه شد. اما متاسفانه در ساعت ۱۹ اعلام شد که هیئت رئیسه دانشگاه هیچ کدام از خواسته های دانشجویان را نمی پذیرد و حاضر به برگزاری جلسه با نمایندگان دانشجویان نیز نمی باشد. پس از آن دانشجویان حاضر با مراجعه به دانشکده علوم اعلام کردند که شب را در دانشگاه سپری خواهند کرد.
در تجمعات امروز حضور گسترده نیروهای امنیتی کاملا محسوس بود. لازم به یادآوری است در نخستین ساعات بامداد یک شنبه (۲۸/۲/۸۷) یکی از دانشجویان دختر دانشگاه لرستان در پی بروز حادثه برق گرفتگی درگذشت. پروانه خلیلی دانشجوی ترم ششم رشته گیاه پزشکی به علت نبود هرگونه امکانات مددرسانی یا پرسنل آموزش دیده در خوابگاه و هم چنین تاخیر در اعزام به بیمارستان بدرود حیات گفت.
 
– جمعی از دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، در اعتراض به سهمیه بندی جنسیتی و دیگر سیاست های تبعیض آمیز وزارت علوم و سازمان سنجش، تجمع کردند.
دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با حمل پلاکاردهائی سیاست های تبعیض آمیز دولت را محکوم و در بیانیه ای، خواستار پایان دادن به طرح ها و برنامه های غیراصولی دولت و وزارت علوم در رابطه با سهمیه بندی جنسیتی شده و همچنین نسبت به صدور حکم محرومیت از تحصیل برای برخی از دانشجویان در مقطع کارشناسی ارشد اعتراض کردند.
گفتنی است که به دنبال این تجمع جمعی از اساتید این دانشگاه نیز در محل حاضر شده و از دانشجویان حمایت کردند.

– بیش از ۲۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز در اعتراض به احکام کمیته انضباطی این دانشگاه در خصوص ۸ دانشجوی دختر تجمع کردند.
روز چهارشنبه ۸ خرداد ۸۷، ۸ تن از دانشجویان دختر دانشگاه صنعتی شیراز پس از احضار تلفنی به کمیته انضباطی بلافاصله حکم یک ترم محرومیت از تحصیل به آنان ابلاغ شد. از طرف کمیته انضباطی علت صدور این احکام آنچه که آن را «بد حجابی در محیط دانشگاه» خوانده شده است، عنوان شد.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر، دقایقی پس از انتشار این خبر در دانشگاه، دانشجویان به صورت خود جوش مقابل کمیته انضباطی دانشگاه صنعتی شیراز با برگزاری تجمع نسبت به صدور احکام به این شکل اعتراض کردند و خواستار لغو فوری آن شدند. دانشجویان با در دست داشتن پلاکاردهایی خشم خود را از صدور این احکام به نمایش گذاشتند. گفتنی است حضور چند تن از مسئولین دانشگاه در بین دانشجویان به عنوان گفتگو و جهت ایجاد تفرقه در بین دانشجویان بی نتیجه ماند. دانشجویان در پایان این تجمع که تا ساعت ۶ عصر ادامه پیدا کرد عنوان کردند که در صورت عدم لغو این احکام از ابتدای هفته آینده به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
شایان ذکر است دانشگاه صنعتی شیراز بیش از ۱۰۰۰ دانشجو دارد و قریب به ۳ سال از تاسیس آن می گذرد.

– دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، در اعتراض به ادامه فشارهای صنفی و آموزشی مسئولین این دانشگاه دست به تحصن زدند.
وضعیت نابسامان خوابگاه ها، سرویس های ایاب و ذهاب، وضعیت نامطلوب غذایی و هم چنین مشکلات رفاهی دانشجویان در محیط های بیمارستان، مشکلات آموزشی، برخورد نامناسب مسئولین با دانشجویان و عدم پاسخگویی به تخلفات مسئولین دانشگاه از جمله مواردی است که با اعتراض دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان روبرو شده است.
گفته می شود تحصن دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در حالی برگزار شد که اعضای بسیج این دانشگاه اقدام به تهدید و ارعاب دانشجویان کرده بودند.

– به گزارش خبرنامه امیرکبیر: دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران در اعتراض به مشکلات صنفی و کیفیت بد غذای سلف دانشجویان، در پردیس کرج تجمع اعتراضی برگزار کردند. این اعتراض ها که از پنج شنبه شب آغاز شده است، روز یک شنبه ۱۲ خرداد ۸۷ ساعت ۱۱:۳۰ با تجمع دانشجویان در مقابل سلف سرویس و پلمپ کردن درب سلف ادامه پیدا کرد.
دانشجویان با برگزاری تریبون آزاد به اعتراضات خود ادامه داده و شعارهایی هم چون «دانجشو می میرد، ذلت نمی پذیرد» و «توپ، تانک، حراست دیگر اثر ندارد» سر دادند. هم چنین دانشجویان پلاکاردهایی با نوشته های «عزل معاونت آموزشی و عزل مدیر فوق برنامه»، «تفکیک جنسیتی در اردوها و برنامه های دانشجویی توهین به شان دانشجوست»، «وعده های دروغین دیگر اثر ندارد»، «تا کی مسئولان می خواهند برخوردهای گزینشی را با تشکل های دانشجویی ادامه دهند؟» در دست داشتند.
در مقابل سلف سرویس نیز، به دلیل زدن قفل به درب های سلف سرویس، درگیری هایی با مامورین حراست و نگهبانان دانشگاه بوجود آمد که درها با مقاومت دانشجویان تا پایان رسیدن تریبون آزاد سلف بسته نگه داشته شد. در ساعت ۱۳:۳۰ دانشجویان درهای سلف سرویس را باز کرده و سینی های غذا را از محل سلف تا جلوی دفتر ریاست دانشگاه چیدند.
دانشجویان اعلام کرده اند تا رسیدن به خواسته هایشان به تحصن ادامه خواهند داد و اعلام کرده اند که خواسته آنان نه دیدن رئیس دانشگاه، نه هیچ مقام مسئول دیگری است، بلکه فقط در صورت اجرای خواسته هایشان در عمل، به تحصن خود پایان خواهند داد.

* بیانیه اعلام موجودیت دانشجویان سوسیالیست دانشگاه های سراسر ایران
ما دانشجویان سوس