مضحکه ای به نام شورای شهر و روستا

هم زمان با نمایش کمدی انتخابات در روز ۲۴ خرداد، انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز در سراسر ایران برگزار می شود. سابقه تشکیل اولین دوره شوراها به سال ۱۳۷۷ ودوره دولت خاتمی و اصلاحات کذایی او برمی گردد. البته فرمان تشکیل این نوع شوراها، پیشتر توسط خمینی جنایتکار صادر شده بود که تا سال ۱۳۷۷ مسکوت مانده بود.

به طور کلی وظیفه و دلیل وجودی شوراهای شهر و روستا که در کشورهای مختلف نیز وجود دارد، بر طرف کردن مشکلات و معضلاتی است که در بخش های مختلف عمرانی، اجرایی، اجتماعی یک شهر و یا چند روستا وجود دارد. البته وظایفی بیشتر از این بر عهده چنین شوراهایی می باشد. خلاصه اینکه این شوراها در جهت منافع و راحتی و آسایش هر چه بیشتر مردم فعالیت می کنند. تا اینجای کار هیچ ایرادی ندارد و خیلی هم خوب است. اما ایراد کار در آنجاست که چنین شوراهایی در دل قوانین و فرامین حکومتی مانند جمهوری اسلامی تشکیل می شود.
حکومتی فاسد وجنایتکار،حکومتی که دستش به خون هزاران هزار انسان در ایران آغشته است، حکومتی که یک لحظه هم به فکر منافع مردم و آسایش آنها نبوده و نیست. در چنین حکومتی نمی توان شورای شهری داشت که بخواهد حتی کوچکترین مشکلات مردم را رفع کند، بلکه خود باری می شود بر دوش مردمی که امروز و در نتیجه ۳۴ سال حکومت مشتی جنایتکار جوانانش با بیکاری، اعتیاد و مشکلات عدیده دیگر دست به گریبان هستند. همین امروز که بیشتر شهرهای ایران با مشکل کمبود نان مواجه است این شورا چه اقدامی برای برطرف کردن این مشکل انجام داده؟

با مرور اخبار روزانه، شهر های مختلف ایران، این واقعیت بیشتر عیان می شود که مردم با کوهی از مشکلات دست وپنجه نرم می کنند که جمهوری جنایتکار اسلامی عامل اصلی این وضعیت می باشد. استفاده از ساختار شورایی و واژه شورا در قاموس حکومتی بغایت عقب مانده و ارتجاعی نه تنها پوچ و واهی است بلکه حتی در بالاترین ارگان این رژیم یعنی شورای نگهبان که ربطی به مردم ندارد و ویژه مرتجعین و آیت اله های میلیاردر است فلاکت، دیکتاتوری، قتل و جنایت، اعتیاد و تن فروشی را در قبل آن بیش از سه دهه است که می بینیم. شورا و ساختار شورایی در حکومت اسلامی تنها عوامفریبی نیست بلکه ساختاری است که مردم را دنبال نخود سیاه می فرستد. اگر قرار بود شوراهای واقعی مردم وجود داشته باشند اکنون از جانوری به اسم حکومت اسلامی خبری نبود. شورا در حکومت اسلامی یعنی منتخبین خدا در میان مرتجعین و از گور برخاستگانی چون سران حکومت اسلامی بر روی زمین.

در حکومتی که مجلس و نمایندگان آن گوش به فرمان خامنه ای هستند و هیچ اختیاری از خود ندارند و نمی توانند کوچکترین قدمی برای رفع مشکلات مردم بردارند،چه انگیزه ای برای کاندید شدن ونمایندگی چنین شورایی می تواند در کار باشد جز اینکه این افراد مشتی انسانهای سودجو و از مهره های حکومت هستند و در تمامی جنایت های آن سهیم می باشند و در فردای سرنگونی این رژیم و برقراری آزادی و عدالت باید تمامی سران ریز و درشت آن در دادگاههای علنی محاکمه شوند.