فاجعه پشت فاجعه (از بنگلادش تا کامبوج)

با شنیدن نام بنگلادش یاد فجیع ترین کشتار کارگران پوشاک می افتیم که در مخروبه ای به نام کارگاه و با دستمزدی ناچیز به زیر یوغ سرمایه داری تنشان خمیده شده است. سه هفته پیش در داکا پایتخت بنگلادش ساختمانیکه چند کارگاه تولید لباس برای شرکت های مُد چند ملیتی را در خود جا داده بود، روی سر کارگران فرو ریخت. بیش از هزار و صد نفر در این حادثه کشته شدند. عدم رعایت موارد ایمنی و شرایط سخت و نا امن کار باعثمرگ و بیماری بسیاری از کارگران میشود. بخش اعظم این کارگران زنان و دختران جوان و کودکانی هستند که برای تامین معیشت خود و خانواده هایشان مجبور به تن دادن به این شرایط برده وار هستند.
این دسته از کارگران از بی حقوق ترین بخش کارگرانند. کارگران ارزان و خاموش. اینجاست که فواید زن ستیزی و تبعیض بر حسب جنسیت برای سرمایه داری و سرمایه داران برملا می شود. میلیونها کارگر محروم در بنگلادش، پاکستان، هند، چین، کامبوج، ویتنام و غیره تحت سخت ترین شرایط، با دستمزدهای بخور و نمیر و ساعات کار طولانی وحشیانه استثمار می شوند.

سه هفته پس از فاجعه بنگلادش، حادثه مشابه ای در کامبوج رخ داد. سقف یک کارگاه تولید کفش برای یک شرکت چند ملیتی بر سر کارگران فرو ریحت و سه کارگر را به کام مرگ کشید. .
این حادثه در زمانی رخ داد که هنوز امدادگران در پایتخت بنگلادش پیکر جانباختگان کارگاه تولیدی لباسهای مارک های مشهور را از زیر آوار بیرون می کشند. در هر سال چندین حادثه این چنینی در گوشه و کنار جهان رخ می دهد. در شش ماه گذشته سه حادثه در بنگلادش، دو آتش سوزی در پاکستان، یک واقعه مسمومیت شدید کارگران در کامبوج در رسانه ها منعکس شده است..

این بار قرعه بنام کدام کشور و کدام کارگران محروم می افتد؟ قرار است در کدام کشور مخروبه های محل تولید سود دچار حریق شوند یا روی سر کارگران و زحمتکشان فرود آیند؟
قرار است چند انسان دیگر در زیر آوار جان خود را از دست بدهند، مجروح و معلول شوند؟ چند خانواده دیگر باید بی سرپرست و بی سرپناه شوند؟ سازمان آزادی زن برای حمایت از کارگران صنعت پوشاک و خاتمه دادنبه این شرایط وحشیانه کمپینی اعلام کرده است و همه سازمان ها، افراد پیشرو، انساندوست و آزادیخواه را به حمایت از آن و پیوستن به این کمپین فرا می خواند. کمپین ما بر ایمنی محیط کار، تأمین یک حداقل دستمزدمناسب و شایسته، حق سازماندهی و تشکل، روز کار کوتاه تر و تحت فشار گذاشتن شرکتهای چند ملیتی برای رعایت این شرایط متمرکز خواهد بود. سازمان آزادی زن با اعلام این کمپین در روز اول ماه مه، فراخوان به یک دقیقه سکوت بیاد این انسانهای قربانی سرمایه داری، اول ماه مه ۲۰۱۳ را روز دفاع از کارگران صنعت پوشاک نامید. بیایید همه ما به صفوف این کمپین بپیوندیم و به این شرایط وحشیانه و اسف بار پایان دهیم.