کوروش اعتمادی
هم ًرهبر ًی و هم رئیس جمهور و در برخی موارد ملایان حکومتی مدعی اند اعلام نرخ بالای تورم و بحران اقتصادی در کشور شایعه دشمنان نظام است که قصد دارند از درون و برون این حاکمیت اسلامی را درهم بکوبند. گاه نیز ً آیات عظام ً وابسته به گروه ًحجته ً که دست بالایی هم در دولت محمود احمدی نژاد دارند با اعتراف به نابسامانیهای اجتماعی در کشور تأکید دارند هرآنچه را که بعنوان معضلات معیشتی و اقتصادی مردم محسوب میشوند خشم خداوند نسبت به ًفساد ً بر روی زمین است که در پهنه جهانی روز بروز در حال گسترده تر شدن است.
رئیس جمهور حکومت اسلامی که خود از تبار این تفکرقرون وسطائی است نیز مدعی است گرانی در کشور صرفا ً دروغی بیش نیست که مخالفین دولت او بر سر زبانها جاری کرده اند تا بنیاد دولت او را در هم ریزند. ولی در پس پرده همه ی این فریبکاریها شاهد جدالی سخت مابین رئیس جمهور و وزیر سابق اقتصاد کابینه او، ًداوود دانش جعفری ً، بر سر کاهش نرخ سود بانکی بود یم تا از این طریق بشود تورم عنان گسیخته در کشور را مهار کرد. ًداوود دانش جعفری ً طرح رئیس جمهور را نپذیرفت و ناچار به استعفا شد، در حالیکه این ستیز هم اکنون به درون بانک مرکزی رژیم کشیده شده است و ً طهماسب مظاهری ً رئیس بانک مرکزی هم همان دلایل وزیر سابق اقتصاد را برای رد پیشنهاد رئیس جمهور مطرح میکند.
رئیس جمهور رژیم اسلامی معتقد است با کاهش نرخ سود بانکی سرمایه را از حالت ً ربا خواری ً خارج کرده و به عرصه تولید و سرمایه گذاری در بخش صنعتی خواهد کشاند تا با گسترش تولید و توازن عرضه و تقاضا تورم در کشور را ریشه کن کند. در حقیقت رئیس جمهور کاهش نرخ سود بانکی را تنها راه گریز از تورم بیش از ۲۲ درصدی در مملکت میداند و عدم حل این معضل بزرگ اقتصادی را به گردن مخالفین خود در حکومت انداخته است که قصد دارند با نفوذشان بر انحصارات بانکی مانع کاهش نرخ سود بانکی و بحران اقتصادی درایران شوند. از سویی دیگر محمود احمدی نژاد و یارانش قصد دارند وضعیت نابسامان اقتصادی در کشور را اینگونه توجیه کنند که گویی مشکل اقتصادی و معیشتی امروز در کشور یک معضل داخلی است و عامل اصلی این نابسامانی هم جناح رقیب است که تصاحب ریاست قوه مجریه در دور بعدی انتخابات را مد نظر دارد. البته میبایست اذعان داشت این ادعای آقای احمدی نژاد و یارانش در دولت نهم بگونه ای از همان ترفندهای فریبکارانه ملایان و سران حکومت اسلامی است که میخواهند علت اصلی همه مشکلات اقتصادی و معیشتی که مردم بدان دچار شده اند نه ناشی از بحرانهای بین المللی جمهوری اسلامی با غرب و یا تحریمهای اقتصادی جهان علیه جمهوری اسلامی بحساب آورند، بلکه عامل را خانگی و ناشی از اختلاف سلیقه بر سر تعیین نظام پولی و بانکی در بین جناح های حکومتی نمایش دهند.
جدال رئیس جمهور با وزیر سابق اقتصاد و رئیس کنونی بانک مرکزی بر سر کاهش نرخ سود بانکی بیانگر یک واقعیت دیگر است که هم احمدی نژاد و هم ملایان انحصاگر به معضل نرخ بالای تورم در کشور باور دارند و آنچه را که گاه گداری در اجتماعات عمومی منکر میشوند صرفا ً یک ریاکاری بیش نبوده است. در کوران همین ستیزهای داخلی بر سر مسئله گرانی، وزیر سابق اقتصاد اظهار داشت با توجه به رشد بالای نقدینگی دولت کاهش نرخ سود بانکی در پایین آوردن نرخ تورم در کشور بی نتیجه است چرا که در این بی امنی بازار سرمایه میلی برای سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت ندارد.
و همچنین بر پایه نقطه نظرات بسیاری از کارشناسان امور اقتصادی یکی از دهها علت آشفتگی اقتصادی و رشد تورم در ایران همان افزایش بی رویه نقدینگی صندوق دولت است که بی حساب و کتاب بخش بزرگی از درآمدهای ملی مردم ایران را بخود اختصاص داده است و زمینه برای سرمایه گذاری در بخش تولید را در مقیاس وسیعی محدود کرده است. امروزهمگان به این واقعیتهای دردناک در جمهوری اسلامی واقف هستند که بخش بزرگی از درآمدهای ملی و اقتصادی مردم ایران توسط دولت احمدی نژاد و یا دولتهای پیش از او نه تنها در حوزه تولید بلکه در عرصه هایی هزینه شدند که غیر تولیدی بوده و از سویی دیگرموجب بی اعتباری و بی آبرویی هر چه بیشتر نظام اقتصادی کشور در سطح جهانی شده است. در حقیقت هزینه کردن میلیاردها دلار از در آمدهای ملی مردم ایران در طی سه دهه از حیات این حکومت اسلامی جهت فعالیتهای گروه های تروریستی در منطقه و یا خرید انبوه سلاحهای کشتارجمعی از روس و چین، و یا پرداخت هزینه های گزاف و بی ثمرجهت پیشبرد پروژه های تولید سلاح و نیروگاههای هسته ای ، خرید بانکهای ورشکسته برخی کشورهای آمریکا لاتین جهت ارسال کمکهای نقدی به گروههای تروریست اسلامی در سراسر جهان، پرداخت هزینه های میلیاردی برای بازسازی مساجد و تعزیه خوانی در ایام عزاداری، تأمین بودجه های کلان مراکز آموزشی و تبلیغی اسلامی در سراسر کشور، بازگشائی مدارس و بیمارستان برای گروههای شیعی در برخی مناطق مسلمان نشین کشورهای خاورمیانه، پولشوئی سران حکومت در بانکهای خارجی و فرار بی رویه سرمایه های مالی کشور به بازارهای جهانی همه و همه بخشهایی از آن رشد نقدینگی دولتی است که این چنین وضع آشفته در عرصه تولید و بازار را در مملکت بوجود آورده اند. در کنار این همه در هم ریختگی سیاسی و اقتصادی میبایست به غارتگریهای مالی روحانیت بلندپایه و برخی از باندهای حکومتی اشاره کنیم که با انحصارگری خود بر پروژه های مهم تولید و صنعت، شیرازه اقتصادی در ایران را در هم ریخته اند. از سویی دیگر بحران خاورمیانه و بحران هسته ای رژیم با غرب از جمله معضلات اصلی رژیم اسلامی با جهان است که سبب شده است امروز ایران از هر سو مورد تحریم بین المللی قرار گیرد و تنها یکدهم درصد از سرمایه های خارجی جهت سرمایه گذاری جذب بازار ایران میشوند، آنهم سرمایه گذاری شرکتهای خارجی در پروژه نفت و گاز ایران است که چیزی جز غارتگری منابع طبیعی و ملی مردم توسط همین شرکتهای چندملیتی و دیگر باندهای حکومتی نمیباشد. تهدید حمله احتمالی نظامی آمریکا به کشورمان به