پیام دبیر کمیته کردستان حزب حکمتیست
به کارگران و مردم آزادیخواه کردستان!
عکس العمل تاکنونی و اعلام نگرانیهای شما نسبت به انتشار اسامی و پوستر دوازده نفر از مبارزین شناخته شده اپوزیسیون ایران و همرزمان آشنای سه دهه مبارزه رادیکال شما علیه جمهوری اسلامی، در سایت پلیس بین الملل (انترپول) بسیار طبیعی و قابل انتظار بود. ما واقفیم بر اینکه تحت حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی و به ویژه در شرایط تشدید سرکوبگریهای کنونی بسیاری از شما مردم که علاقمندید، ارتباط بگیرید، اعلام حمایت کنید و جویای اقدامات ما بشوید، این امکان را ندارید. اما تا این لحظه تماسهای برقرار شده با ما منعکس کننده نگرانیهای بر حق شما نسبت به عواقب این توطئه تروریستی جمهوری اسلامی و انترپول علیه ما است و همزمان عمق دلسوزی، حق شناسی و همبستگی شما مردم مبارز را نسبت به سرنوشت همسنگران و مبارزین شناخته شده سه دهه مبارزه قاطع خود علیه جمهوری اسلامی و هرنوع ستم و تبعیض و نابرابری، کسانی چون علی عبدالی، عبدالله دارابی، سلام زیجی، اسد گلچینی، کورش مدرسی، خالد حاج محمدی، رحمت فاتحی، صالح سرداری، مظفر محمدی،توفیق پیرخضری،رحمان حسین زاده و رسول بناوند، را نشان میدهد. همین اقدام شما مایه دلگرمی ما و قوت قلب ما در تداوم مبارزه ای است که بردوش داریم.
در میان نگرانیها و سئوالات و پیشنهادات دوستانی که ارتباط گرفته اند، دو مورد برجسته تر و مشترک است. مایلم همین جا به این دو مورد اشاره کنم.
می پرسید ، آیا مسئله را به اندازه کافی جدی گرفته اید؟ و چه اقداماتی در دستور گذاشته اید؟
ما مسئله را بسیار جدی گرفته ایم. به نظرم چون اولین بار است در خاورمیانه و شاید به اعتباری در سطح دنیا یک دولت شناخته شده مستبد و تروریستی، رژیمی که افکار عمومی دنیا، سازمانها مدافع حقوق انسان، جریانات مترقی و حتی اکثریت همین دولتهای بزرگ و کوچک دنیا که در نهادی مثل سازمان ملل جمع شده اند، و همه کم و بیش به عنوان اولین حامی “تروریسم بین المللی” به آن نگاه میکنند، توانسته باشد فراتر از مرزهای خود، در سطح بین المللی چهره های شناخته شده اپوزیسیون سیاسی خود را به عنوان “تروریست” معرفی کند. درهمین نیم قرن اخیر و در جریان مبارزات آزادیخواهانه، حتی رژیمهای کمتر از جمهوری اسلامی تروریست و حتی بیشتر مورد حمایت غرب که قاعدتا میبایست نفوذ کلامشان نزد نهادهای بین المللی ذیربط بیشتر باشد، علیرغم تلاشهایشان نتوانستند، اپوزیسیون خود و فعالین آن را به عنوان “تروریست” معرفی کنند. تنها به عنوان چند مثال، رژیم تبعیض نژادی آفریقای جنوبی طی چند دهه کشمکش نتوانست نلسون ماندلا و کنگره آفریقای جنوبی را به عنوان “تروریست” به افکار عمومی دنیا معرفی کند. همین طور رژیم سرکوبگر باتیستا درکوبا نتوانست چه گوارا و کاسترو و جنبش مسلحانه آنها را با این نام در جایی به ثبت برساند. همانطور که رژیم شاه ایران هم با وجود تلاشهایش نتوانست وقت خودش اپوزیسیون خود و جریان مسلح “سازمان چریکهای فدایی خلق ایران” را با این نام در یک نهاد به اصطلاح بین المللی ثبت کند.
حال این اتفاق در بطن حکمرانی از هر زمان گستاخانه تر ضد حقیقت بر دنیا، در دنیای وارونه تر از هر زمان همین نظم ضد انسانی سرمایه داری و استانداردهای آن، و در فضای چراغ سبزنشان دادنهای جناب اوباما و کشورهای غربی برای جمهوری اسلامی وسازش با آن و به احتمال قوی به دلیل بند و بستهای فیمابین پلیس جمهوری اسلامی و انترپول ما دوازده نفر از مبارزین پیگیرو شناخته شده حقوق کارگران، مردم تحت ستم، جنبش رهایی و برابری زنان ، مدافعین حقوق جوانان و کودکان و آزادیهای بی قید و شرط سیاسی و حقوق انسان، چهره های شناخته شده مبارزات سیاسی و اجتماعی رادیکال که همدوش و همگام خود شما مردم بوده ایم، در لیست مشترک جمهوری اسلامی و انترپول قرار گرفته ایم. آیا این واقعه هم بار دیگر ضدیت دولتها و پلیس بین الملل آنها را با ما مردم و صف حقیقت نشان نمیدهد؟
به یمن فضای مورد اشاره بالا و دست بالا پیدا کردن تروریسم دولتها به نظرم جمهوری اسلامی موفق شده است عرصه جدیدی را نه تنها علیه ما، بلکه علیه کل اپوزیسیون ایران وفعالین آن بگشاید. در نتیجه نمیتوان مسئله را جدی نگرفت. به نظر ما با جدیت و با مبارزه ای قاطع باید دست جمهوری اسلامی را علیه اپوزیسیون کوتاه کرد و بار دیگر جمهوری اسلامی را بر صندلی اول تروریسم جهانی نشاند و خواستار محاکمه سران آن شد. در این رابطه یک فشار سیاسی و اعتراضی جدی علیه بند و بست انتر پول و جمهوری اسلامی لازم است. باید کاری کرد در کوتاه مدت انترپول را وادار به عقب نشینی کرد و اسامی و پوسترها ی این دوازده نفر را از روی مدیا و سایت خود بردارد. درسی به انترپول داد که به آسانی نتواند اسامی فعالین شناخته شده اپوزیسیون را از دولتها بگیرد و به عنوان متهم به “تروریسم و مجرم جنایی” در سایت خود معرفی کند. اتفاقا در این رابطه جمهوری اسلامی مرتکب جرم جدیدی شده و اپوزیسیون سی سال مبارزه کرده خود را به “تروریسم و مجرم جنایی” متهم کرده و به آسانی انترپول را شریک جرم خود کرده است. هم جمهوری اسلامی و هم شریک جرم آن باید تاوان این جرم جدید خود را بپردازند.
در این رابطه ما اقدامات جدی را شروع کرده ایم و هنوز در آغاز کاریم . بیانیه ها و مصاحبه ها و کمپینهای اعلام شده ابعاد مختلف این اقدامات را نشان میدهد. تا همین جا قضیه به ضرر جمهوری اسلامی و حتی انترپول در رسانه های مشهور جهانی در آمریکا و اروپا منعکس شده است.برخی نهادها و احزاب چپ و مدافع حقوق انسان در اروپا حمایت خود را از ما اعلام کرده اند. با ارسال نامه های اعتراضی به امنستی و سازمان ملل هشدار خود را نسبت به عواقب همکاری انترپول و جمهوری اسلامی اعلام کرده ایم . نامه ها و پیامهای اعتراضی فراوان توسط انسانها و نهادهای متعهد و مبارز و خود ما به انترپول ارسال شده تا به این همکاری زشت با جمهوری اسلامی پایان دهد. کانالهای اقدامات قانونی علیه انترپول و جمهوری اسلامی را پیگیری کرده و وکلای مترقی و متعهد را به همکاری در این زمینه فراخوانده ایم. همین اقدامات تاکنونی در قدم اول مانع هر توطئه گری مخفیانه پلیس بین الملل و جمهوری اسلامی علیه این افراد میشود.
همه احزاب و شخصیتهای اپوزیسیون ایران را طی نامه های رسمی ارسال شده به اعلام موضع و دخالت فعال علیه توطئه ای که به گمان ما علیه کل اپوزیسیون است فراخوانده ایم. بعضی احزاب و جریانات و شخصیتها تاکنون موضع مثبت گرفته اند و اما هنوز بخشی تاکنون اعلام موضع نکرده اند. ما امیدواریم کل اپوزیسیون و آن بخش که هنوز اعلام موضع نکرده اند، درست مثل شما مردم مبارز مسئله را جدی بگیرند و در خنثی کردن توطئه ای که دم در اپوزیسیون خوابیده است، سهم خود را ایفا کنند. طومارهای اعتراضی با امضای وسیع معترضین به این اقدام انترپول تهیه شده و به موقع به انترپول ارسال میشود. بیانیه حمایتی کمونیستها و آزادیخواهان کردستان که به ناچار در خارج کشور زندگی میکنند تاکنون به امضای نزدیک به هزار نفر سهم مهمی درتقابل با این توطئه به عهده گرفته است.
اینها خلاصه اقدامات ما در آغاز کار است. اما هنوز بسیاری اقدامات دیگر پیش روی ما است و اطمینان میدهیم آنها را پیگیری میکنیم.
سئوال مشترک دومی که توسط عزیزانی که ارتباط گرفته و مطرح میشود، اینست که در داخل و با وجود محدودیتهایی که وجود دارد چکار باید کرد؟
قبل از هر چیز ما نیز متوجه محدودیتهای موجود در داخل هستیم و از شما عزیزان و دلسوزان و فعالین و مبارزین سیاسی داخل به ویژه نسل پرشور جوان میخواهیم با توجه به این محدودیتها اقدامات ممکن را در جهت خنثی کردن این توطئه طرح ریزی کنند.
همه میدانیم و عزیزانی هم که ارتباط گرفته اند، این را تاکید کرده اند که یک هدف اصلی جمهوری اسلامی ایجاد نگرانی و ترساندن و مرعوب کردن جامعه و کانونهای گرم مبارزه است. اولین اقدام ما باید خنثی کردن همین هدف شوم جمهوری اسلامی باشد. بین ایجاد نگرانی و ایجاد رعب وترس باید فرق گذاشت. همه شما و ما محقیم نگران عواقب این توطئه مشترک جمهوری اسلامی و انترپول باشیم. نگرانیها خود انگیزه ایجاد میکند که مبتکر جنب و جوش و ابتکارفعال در جهت برطرف کردن نگرانی ایجاد شده باشیم. اما ایجاد ترس و رعب، خوشایند دشمنان ما و جمهوری اسلامی است و در عین حال بی تحرکی و بی ابتکاری را به همراه خواهد داشت. باید هوشیارانه و با دلایل واقعی با رعب مورد نظر جمهوری اسلامی مقابله کرد.
ببینید، تعرض به صف مبارزه و اپوزیسیون متعلق به مبارزه اجتماعی مردم ، جزو کاراکتر همیشگی جمهوری اسلامی بوده است. این تعرض جدید به اپوزیسیون و ما حلقه دیگری از سرکوبگریهای این رژیم است. این رژیم زمانی تیمهای ترورش را به اقصی نقاط جهان میفرستاد تا چهره های اپوزیسیون و مخالفین خود را ترور کند و مواردی هم متاسفانه موفق شد، اما عاقبت مجبور به عقب نشینی از این سیاست شد. سی سال تمام جنبشهای اجتماعی و به ویژه جنبشهای رادیکال کارگری، زنان، جوانان و دانشجویان و مبارزه انقلابی در کردستان را کوبید، اما حاصل آن چه بوده است؟ غیر از اینست امروز بیش از هر زمانی زیر پایش داغ شده است و بر آتش زیر خاکسترتنفر مردم زندگی میکند. مگر همین امروز با تهدید به میدان آمدن آگاهانه طبقه کارگر و صف جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی روبرو نیست؟ مگر سرکوبگریهای کنونی در تهران و شهرهای دیگر و بگیر و ببندها و زندان و شکنجه و لیست کردن اسامی ما نزد انترپول حلقه های به هم بافته استیصال و ترس این رژیم برای حفظ حاکمیت سیاه خود نیست؟
لذا رژیمی که با این موقعیت نامساعد داخلی روبرو است، امروز چهره کریه آن در سرکوبگری و تروریسم خیابانی زبانزد خاص و عام است، در سطح افکار عمومی جهانی تردیدی در مورد تروریسم آن وجود ندارد، به آسانی نمیتواند چنین توطئه ای را علیه اپوزیسیون خود به کرسی بنشاند. با همت جمعی ما امکان به شکست کشاندن آن بسیار بالا است.
در نتیجه اولین اقدام در داخل اینست که همه شما عزیزان و دلسوزان و فعالین و مبارزین سیاسی همین واقعیت را در محافل و مجامع و نشست و برخاستهای روزانه خود با اطرافیان و همکاران خود مطرح کنید. هر فعال کارگری، هر فعال مدافع حقوق زنان، هر فعال آزادیخواه و برابری طلب در دانشگاهها و هر مبارز سیاسی در محله و در محیط های مبارزاتی میتوانند این تعرض به اپوزیسیون را در کنار تعرض به مبارزه مستقیما درگیر خود در جامعه و دستگیری و در زندان نگه داشتن اسالوها و نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه و در زندان ماندن دانشجویان آزادیخواه و دستگیری مدافعین حقوق زنان و همه زندانیان سیاسی توضیح دهد. با اینکار و با تبلیغ دهن به دهن و روزمره در همه محافل و مجامع طبیعی و در محیط زندگی و یا کارمان نه تنها هدف شوم رعب جمهوری اسلامی برطرف میشود، بر عکس میتواند به افشای هر چه بیشتر توطئه جمهوری اسلامی و همبستگی میان مردم مبارز بینجامد.
– در ادامه ما از انسانهای علاقمند و فعالین دلسوزو مبارز میخواهیم اتفاقات جدید مربوط به این رویداد را به میان مردم ببرند. در این رابطه اطلاع رسانی کنند ونگذارند روایتهای جمهوری اسلامی و مدافعین آن اغتشاش ایجاد کند. سایت این کمپین و بعضی سایتهای آزادیخواه و حق طلب و سایتها و نشریات حزب حکمتیست میتواند منبع خوبی برای تازه ترین آگاهگری و اطلاع رسانی باشد. به علاوه همین جا مناسبت دارد از همه امضا کنندگان عزیز بیانیه حمایتی کمونیستها و آزادیخواهان کردستان که رابطه فشرده و طبیعی با داخل دارند، بخواهم در ادامه حمایت دلگرم کننده شان با آگاهگری و اطلاع رسانی با داخل، به نقطه اتکای خوب مردم و مبارزین داخل در این نبرد با جمهوری اسلامی تبدیل شوند.
– و در خاتمه از فعالین و دوستداران حزب حکمتیست و فعالین رادیکال و چپ میخواهیم ، با تکثیر و پخش اعلامیه ها و تراکتهای تبلیغی و نوشته های مربوط به این رویداد در میان مردم، با شعار نویسی در محکومیت توطئه مشترک جمهوری اسلامی و انترپول و در دفاع از این مبارزین شناخته شده سه دهه مبارزه قاطع و رادیکال علیه جمهوری اسلامی به سهم خود بکوشند این رویداد را تماما به ضد جمهوری اسلامی تبدیل کنند. این عرصه نبرد جدیدی بین مردم و اپوزیسیون از یک طرف وجمهوری اسلامی از طرف دیگر است. باید کاری کرد این عرصه نبرد را با شکست و عقب نشینی جمهوری اسلامی و پیروزی صف اپوزیسیون و مردم به اتمام رساند. با حمایت صف گسترده مردم توطئه مشترک جمهوری اسلامی و انترپول ناکام میماند. دست در دست هم و با اتحاد و همبستگی میتوانیم این را تضمین کنیم.
رحمان حسین زاده
دبیر کمیته کردستان حزب حکمتیست
هیجدهم دی ماه ۱۳۸۸ – هشتم ژانویه ۲۰۱۰