سال جدید ( ۹۲ ) با شروع اعتراض و مبارزات کارگری و اجتماعی رقم خورد. مردم آزاده زمستان سال گذشته را با اعتراضات و مبارزات وسیع زنان و مردان برابری طلب در سراسر دنیا پشت سر گذاشتند. روزهای ولنتاین “یک میلیارد انسان “در خیابان و روز جهانی زن ،جنبش عظیم”عریان”تبدیل به سر تیتر اخبار و گفتگو در مدیای جهانی شد. انسانهایئ که تا دیروز زیر سیطره سنتهای دست و پاگیر جامعه و خانواده و ارتجاع اسلامی در میان پارچه های سیاه در حجاب و مقنعه زندانی بودند به شخصیتهای مدافع آزادی و برابری تبدیل شدند ،آمنه ها متولد شدند،میلیونها نفر برای دفاع از حرمت انسان و علیه تبعیض و تحقیر و ناعدالتی به میدان آمدند. از خیابانهای شهرهای اروپا و آمریکا گرفته تا مناطق مسکونی ویران شده در پاکستان و هندوستان،از شهرهای آفریقای جنوبی تا زنان زجر دیده کشورهای شمال آفریقا برای دفاع از حرمت انسانیشان و علیه تحقیر و تبعیض به میدان آمدند. ملاله یوسفزی دختر نوجوانی که در مقابل چشمان مرتجعین اسلامی طالبان و منطقه تبدیل به شخصیت نمونه جهانی در مقابل ارتجاع اسلامی شد. این جنبشهای عظیم باعث شوق، شادی و شعف در هر انسان آزادیخواه و برابری طلبی بود.
حرکت اعتراضی زنان سر خپوش مریوان و دفاع مردان جسور از آنان، ادامه سیر منطقی این اعتراضات عظیم جهانی است. زنان و مردان آزاده و برابری طلب در تقابل با تحقیر و توهین علیه تبعیض و نابرابری به میدان آمده اند. جمهوری اسلامی برای مجازات به مردی لباس زنانه پوشاند و در شهر مریوان گرداند. در اعتراض به این عمل کثیف و ضد زن، مردان در سطح جهان در کنار زنان سرخپوش لباس زنانه به تن کردند و به مقابله برخواستند. این عمل مردان علیه تحقیر و توهین به زنان است. این مکمل و روی دیگر اعتراض عریان علیه تبعیض و تحقیر و بی حرمتی به زنان است. آمنه با نوشته تن من ناموس هیچکس نیست بر بدن برهنه اش علیه بردگی جنسی اعتراض کرد و مردان با پوشیدن لباس زنانه.تعلام کردند زن بودن نشانه تحقیر و توهین به هیچکسی نیست. زن عریان و مرد با لباس زنانه! که از نظر اسلام و تمام سنتهای ارتجاعی و مردسالار گناهان کبیره است. این اقدامات شکستن تابوهای مذهبی و سنتی ضد زن در ایران و درهمه جای دنیاست که مردم چنین متهورانه در مقابلش به میدان آمده اند.
از طرف دیگر اعتراضات کارگری امسال و نمونه برجسته آن اول ماه مه سنندج سرخ که نشاندهنده یک جنبش عظیم اجتماعی است که تیتر خواسته هایش دفاع از هویت انسان ویک زندگی انسانی علیه نابرابری است.
یک مسئله که در این میان برجسته است این جنبشها و این مبارزات هر چند مستقیم در ایران درتقابل با جمهوری اسلامی وسنت های اسلامی قرار دارد، در کردستان نیز در تقابل با سنت های مردسالار و زن ستیز ناسیونالیسم میباشد. در مورد زنان سرخ پوش مریوان ناسیونالیسم کرد با کمرنگ کردن این حرکت جسورانه تحت عنوان” اعتراض به لباس زنانه کردی”، تلاش کرد آنرا از رادیکالیسمش تهی کند و عده ای هم برایشان هل هله کردند ولی بطور واقعی این حرکت جسورانه و انقلابی مردان و زنان در دفاع از زنان سرخ پوش مریوان مستقیما در تقابل با مردسالاری و زن ستیزی سنت ناسیونالیسم کرد نیز قرار داشت. ناسیونالیستها در این مدت زیر منگنه جنبش علیه تبعیض قرار گرفتند. ناسیونالیسمی که تمام افتخارات و قهرمانیهایش را با مردانگی و مرد بودن محک می زند و همیشه و در طول تاریخ حتی دشمنانش را در مـواقعی که خواسته حقیر و پست نشان دهد آنان را به نام زن خطاب قرار داده است. مرد و مردانگی یکی از سنتهای پایه دار مردسالاری ناسیونالیسم کرد بوده و هست. در صورتی که مردان زنانه پوش با پوشیدن لباس زنانه و با این شعار که میگوید”زن بودن وسیله تحقیر و توهین هیچکسی نیست” تعرضی بود به یکی از سنتهای ریشه دار در فرهنگ ناسیونالیسم کرد. این حرکتها و جنبش ها یک جنبش و اعتراضی واحد هستند اعتراض در مقابل تبعیض و نابرابری و برای تحقق یک جامعه آزاد، برابر و انسانی.
۷ مه ۲۰۱۳