. معظل دبیر کانون شوراهای اسلامی تهران: “جامعه کارگری با استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض آشنایی ندارد”! مساله شوراهای اسلامی که چرا استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض کارگری جدید است، یک کاهبرداری “سیاسی” ماهرانه ای خطاب به افکار عمومی میباشد. معظل کانون شوراهای اسلامی از این قرار است؛ ” کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند”. اینها میدانند که بیش از یکسال است که کارگران در بخشهای مختلف صنعتی و کارخانه ها علیه مصوب تعیین حداقل دستمزدها در حال اعتراض هستند، و کارگران و هماهنگ کنندگان آنها در شکل طومار سی هزار امضا راه های متفاوتی از راه قانونی، مذاکره با نمایندگان مجلس تا نامه اعتراضی و طومار سی هزار امضا که خود یک تلاش قانونی بود، تا تجمع در مقابل مجلس و سایر ارگانها را تجربه کرده و با هر اقدامی رادیکالتر و مصمم تر بر سر افزایش دستمزدها جلو آمده اند. اما، مساله جدید در ٢ نکته نهفته است. اولی؛ ” کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند” و دومی؛ “.. برگزاری تجمع اعتراضی قانونی…”. فاکتور اول یک دستاورد بسیار مهم ایندوره جنبش کارگری است. بحق کارگران در ده ها مراکز صنعتی و کارخانه و مراکز تولیدی از طریق همبستگی کارگری افق تازه ای را در گفتگووهای جمعی ایجاد کرده اند. کمتر دوره ای بوده است به این اندازه افق مبارزه رادیکال و پیگیری در امر به تحقق رساندن مطالبات کارگری به این اندازه توسط کارگران در سطح ده ها هزار نفری نمایندگی شده باشد. این افق و این موقعیت را مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی را بلرزه درآورده است. دوره طبقه کارگر خاموش بپایان رسیده است، جنبش کارگری میرود با اتکا به ابزارهای همبستگی حیاتی تر از قبیل اتکا به مجمع عمومی وارد دوره تعرض شود. برای آشنایی خوانندگان متن زیر در ارتباط با گفتگوهای کانون هماهنگی شوارهای اسلامی را میاوریم.
دبیر کانون هماهنگی شواراهای اسلامی کار استان تهران می‌گوید: وجدان عمومی کارگران اعتراض‌های اخیر به پایین بودن مزد سال ٩٢ را تایید میکند. حسن حبیبی با بیان این مطلب به ایلنا گفت: جامعه کارگری هنوز با استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض آشنایی ندارد اما رسانه‌های کارگری با طرح و اطلاع رسانی در زمینه شکایت و اعتراض به مصوبات مزدی شورایعالی کار زمینه این آشنایی را فراهم کردند. این فعال کارگری با بیان اینکه به غیر از صدا و سیما سایر رسانه‌‌ها نیز با پیگیری اخبار مربوط به شکایت در دیوان عدالت اداری به اطلاع رسانی در جامعه پرداختند؛ گفت: متاسفانه صدا و سیما به عنوان رسانه فراگیر ملی با نادیده گرفتن اعتراض کارگران به بطور گزینشی اخبار حوزه کار و اشتغال را پوشش داد و در عمل مغایر با وظیفه اصلی خود عمل کرد. حبیبی افزود: از آنجا که جامعه ایرانی با استفاده از راهکارهای قانونی اعتراض بیگانه و ناآشناست ممکن است در حال حاضر افکار عمومی نظر مساعد و خوشبینانه‌ای نسبت به اقدام حقوقی کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار نداشته باشند. دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران ادامه داد با این حال کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند. این مقام کارگری بابیان اینکه در صورتی که اطلاع رسانی‌های لازم صورت بگیرد در آینده شاهد پذیرش این اقدام از سوی جامعه خواهیم بود، افزود: به موجب قانون کارگران برای بیان اعتراض خود ابزار‌ها و راه‌های متعددی دارند که مراجعه به دیوان عدالات اداری، نمایندگان و کمسیون اصل ٩٠ مجلس شورای اسلامی و حتی برگزاری تجمع اعتراضی قانونی از جمله این راه‌ها ست. وی افزود: با این همه در هفته کارگر، کارگرانی که در برنامه‌های روزکارگر حضور داشتند از موضوع شکایت عیله مصوبه دستمزدها استقبال گرمی کردند.
٢. سنت پایدار جنبش کارگری در بیش از سه دهه گذشته، صدور قطعنامه و اعلام کیفرخواست، است. وجه مشترک قطعنامه ها مهر اوضاع جدید و موقعیت طبقه کارگر، مطالبات و خواستهای آنها را منعکس میکند. در اول مه سال ٩١ تحرک جدیدی در ارتباط با بالا بردن و افزایش دستمزدها شروع شد. امسال در اول ماه مه ٩٢ این تحرک جنبه مادی و تعیین یافته ای پیدا کرده است. طومار سی هزار امضا، ده ها اقدامات “قانونی” و ده ها تجمع اعتراضی در مقابل مجلس و ارگانهای جمهوری اسلامی ماحصل این دوره بوده است. و امروز این جنبش مطالباتی کارگران است که میرود با پیگیری تمام مصوب حداقل مزد کارگران را به مجلس و ارگانهای دولت برگرداند. این اندازه پیشروی مهم است. فراخوان کارگران برای تحقق مطالبات پایه ای در بندهای زیر پرچم ایندوره از اعتراضات کارگران است. اما یک نکته مهم را باید یادآوری کرد. جنبش کارگری و فعالین این جنبش برای تحقق مطالبات قطعنامه ها باید با تلاشی آگاهانه در راه ایجاد تشکل های کارگری در محل کار و کارخانه و تشکل سراسری گام بردارند. هر اندازه از تحقق پایدار مواد و مطالبات قطعنامه ها، در گرو ایجاد تشکل کارگران در سطح محلی و سراسری است.
«ما کارگران این مطالبات را یکبار دیگر در گرامیداشت اول ماه مه روز جهانی کارگر با صدائی رساتر از همیشه فریاد میزنیم و خواهان تحقق فوری آنها برای برون رفت از وضعیت مصیبت بار کنونی هستیم: ١- سهم کارگران از زندگی، معیار پیشرفت، انسانیت و رفاه و خوشبختی در هر جامعه ای است. از نظر ما حداقل مزد مصوب در شورایعالی کار تحقیر معیشتی میلیونها خانواده کارگری بود، این مصوبه باید فورا ملغی شود، تورم و گرانی باید متوقف گردد و حداقل مزد کارگران باید بر اساس اجرای بی کم و کاست ماده ۴١ قانون کار تعیین شود. ٢- آزادی بی قید و شرط برپایی تشکل های مستقل کارگری، اعتصاب، تجمع، راهپیمائی، آزادی احزاب و آزادی بیان و مطبوعات باید به عنوان حقوق خدشه ناپذیر کارگران و عموم توده ها مردم ایران به رسمیت شناخته شوند ٣- ما با محکوم کردن تداوم سیاست بازداشت و اعمال فشار بر کارگران معترض، خواهان لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران دربند و دیگر جنبش های اجتماعی از زندان و توقف فوری پیگردهای قضایی بر علیه آنان هستیم ۴- کلیه لوایح اصلاحی دولت بر قوانین کار و تامین اجتماعی باید به کنار گذاشته شود و هر گونه تغییری در این قوانین باید با دخالت مستقیم و بلاواسطه نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگران صورت بگیرد ۵- ما خواهان محو قراردادهای موقت و سفید امضاء، اجرای فوری بیمه تمامی کارگران ساختمانی، بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی، تامین امنیت شغلی کارگران و رعایت بالاترین استاندارد های بهداشت و ایمنی در محیطهای کار و زندگی هستیم ۶- دستمزدهای معوقه کارگران باید فورا و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت شود و عدم پرداخت آن بایستی به مثابه یک جرم قابل تعقیب قضائی تلقی گردد و خسارت ناشی از آن به کارگران پرداخت شود ٧- اخراج و بیکار سازی کارگران به هر بهانه ای باید متوقف گردد و تمامی کسانی که بیکار شده و یا به سن اشتغال رسیده اند باید تا زمان اشتغال به کار از بیمه بیکاری متناسب با یک زندگی انسانی برخوردار شوند. ما بیمه های تامین اجتماعی را حق مسلم تمامی آحاد مردم ایران میدانیم و خواهان اداره این نهاد بدست نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران در سراسر کشور هستیم ٨- ما خواهان لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی شئونات زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی هستیم ٩- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره مندی حداکثری آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی هستیم ١٠- کار کودکان باید بر بیافتد و تمامی کودکان باید جدا از موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی شان، نوع جنسیت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی از تامین اجتماعی گسترده و امکانات آموزشی رفاهی و بهداشتی یکسان و رایگان برخوردار شوند ١١- ما با حمایت قاطعانه از مبارزات و اعتراضات مردمی در تمامی نقاط جهان، سرکوب این اعتراضات و بند و بست دولتها از بالای سر مردم، تحریمهای اقتصادی و ایجاد فضای جنگی از سوی هر نیرو و دولتی را بویژه در منطقه بحران زده خاورمیانه قویا محکوم میکنیم ١٢- کارگران مهاجر در ایران از ابتدائی ترین حقوق انسانی خود محروم هستند. ما با محکوم کردن هر گونه ستم وتبعیض نسبت به کارگران مهاجر، خواهان برخورداری آنان از حقوق برابر شهروندی با مردم ایران هستیم ١٣- ما از اعتراضات کارگری در کشورهای اروپایی و سایر نقاط جهان قویا حمایت میکنیم، خود را متحد آنان میدانیم و بیش از هر زمان دیگری بر همبستگی بین المللی کارگران تاکید می کنیم ١۴- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام گردد و در تقویم رسمی کشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی گردد. زنده باد همبستگی سراسری کارگران ایران – زنده باد همبستگی بین المللی طبقه کارگر اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول مه ٢٠١٣- ١٣ اردیبهشت ١٣٩٢»
.