روز جهانی کارگر یادمان شورش کارگران آمریکائی در اول ماه مه ۶۸۸۱ در شیکاگو است که هر سال در بسیاری ازکشورهای جهان جشن گرفته می شود. حزب های کمونیست و سوسیالیست و اتحادیه های کارگری در بسیاری ازکشورهای جهان این روز را با برگزاری تظاهرات و راهپیمائی های خیابانی برگزار می کنند. دهها سال است که به اینمناسبت در این روز، در کشورهای مختلف )به استثنای ایالات متحده، کانادا و چند کشور کوچک( مراسم ویژه برگزاربرگزار می کنند. » روزکارگر « می شود. ایالات متحده و کانادا نخستین دوشنبه هر سپتامبر )شهریور ماه( را به عنوانمناسبت اول مه به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه مه سال ۶۸۸۱ ، و در چهارمین روزاعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عده ای مجروح وبعد ا چهارتن نیز اعدام شدند. کارگران اعتصابی خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه کار از ده ساعت به٨ ساعت بودند. قرار بود که اول ماه مه ۶۸۸۱ در آمریکا )ایالات متحده(، کاهش ساعات کار به هشت ساعت در روز،به اجرا درآید که چنین نشد و در نتیجه، کارگران در گوشه و کنار این کشور دست به تظاهرات زدند و دریک هزاردویست کارخانه و کارگاه، اعتصاب صورت گرفت. شمار کارگران معترض شهر شیکاگو بیش از سایر شهرها میدان بیده « و حدود ۰۹ هزار تن بود. در چهارمین روز تظاهرات شیکاگو، کارگران اعتصابی و هوادارانشان در = Haymarket» جمع شده و از اینجا به حرکت درآمده بودند. سخنرانان آنان بر یک گاری بزرگ سوار بودند و شعارمی دادند. پس از طی مسافتی، پلیس اطراف این گاری )چهارچرخه( را گرفت و خواست که تظاهرکنندگان متفرق شوند که ناگهان انفجاری صورت گرفت، یک مامور پلیس کشته شد و چند کارگر و پلیس نیز مجروح شدند. این حادثه سبب شد که پلیسدست به تیراندازی به سوی جمعیت بزند و کشتار صورت گیرد. آمار کشته شدگان اعلام نشده است ولی اسامی انبوه مجروحان در دست است. پلیس با اعمال خشونت موفق شد جمعیت را پراکنده سازد. در پی این حادثه، هشت تن به عنوان مسبّب دستگیر شدند که پنج نفر از آنان کارگر مهاجر آلمانی و یکی هم آلمانی تبعه آمریکا بود. دادگاه یکی از این دستگیرشدگان را به ۶۱ سال حبس محکوم کرد و بقیه محکوم به اعدام شدند که فرماندار ایالت مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفیف داد. یکی از محکومان به اعدام، پیش از اجرای حکم خودکشی کرد و چهار نفر دیگر به دار آویخته شدند. با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات، کشتار و اعدام به سایر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار و هر سال هم تکرار شد که به تدریج اول ماه مه، روز جهانی کارگر عنوان گرفت. چون اعدام شدگان شیکاگو عمدت ا آلمانی بودند، در سال ۶۰۱۱ حزب نازی آلمان روز اول ماه مه را روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد .
اول ماه مه روز جهانی کارگر روز اتحاد و همبستگی کارگران جهان، روز اعتراض به ستم و توحش سرمایه داری و
کلیه مصائبی که وجود این نظام گریبان گیر انسانها ساخته است. اعتراض به ستم کشی انسان از انسان، اعتراض به تعصبات جاهلانه وخرافی، اعتراض به تبعیض و نابرابری، اعتراض به فرودستی زنان، اعتراض به پایمال شدن آرزوهای انسانی و له شدن حرمت انسانها و بالاخره اعتراض به نفس وجودی سرمایه داری و نظام بردگی کار مزدی است. کارگران ایران از ابتدائی ترین حقوق مدنی محرومند .دسترنج میلیونها کارگر به جیب آیت اله های میلیاردر و اطرافیانشان سرازیر می شود. دستمزد کارگران حتی کفاف زنده ماندن آنها را هم نمی دهد و حتی این دستمزد اندک هم توسط سرمایه داران دزدیده می شود واعتراضات کارگران برای دریافت حقوق های عقب مانده خود همیشه با سرکوب نیروهای مسلح رژیم مواجه شده است. میزان استثمار و بی حقوقی کارگران در ایران حد و مرزی نمی شناسد و می توان چهره عریان وبرده زدگی را در ایران آشکارا دید. هزاران کارگر بخاطر اعتراض به وضعیت فلاکت بار خود و به خاطر خواسته های خود توسط حکومت اسلامی ایران زندانی شده و شکنجه و آزار و حتی اعدام شده اند. تعداد زیادی از رهبران کارگران هم اکنون در زندانهای جمهوری اسلامی اسیرند و زندگی آنها هر لحظه مورد تهدید مزدوران رژیم است. جمهوری اسلامی بخوبی این را میداند که طرح هر خواسته کارگران خطری است برای بقا و موجودیت نظام.
جمهوری اسلامی از کارگران واز ابراز وجود آنها وحشت دارد و در سالهای گذشته دهها فعال کارگری فقط به دلیل تدارک مراسم اول مه دستگیر شده و مورد آزار قرار گرفته اند. کارگران در جنبش انقلابی و سرنگونی طلبانه ای که سال گذشته در ایران اوج گرفته نقش مهمی داشته اند. کارگران در مبارزه برای هر خواست خود جمهوری اسلامی را در مقابل خود داشته اند، برای دریافت حقوق های عقب افتاده خود، برای داشتن یک محیط کار امن، برای دریافت دستمزد بیشتر و برای داشتن حق تشکل و حق اعتصاب. همیشه پاسخ خود را از نیرو های مسلح رژیم و با سرکوب و زندان و شکنجه گرفته اند. کارگران ایران بخوبی دریافته اند که هر روز وجود جمهوری اسلامی به معنای گرسنگی، فقر ومحرومیت، سرکوب و خفقان بیشتر است. سرنگونی این رژیم خواست عمومی کارگران ایران است و اول مه امسال نشان سرنگونی حکومت ننگین اسلامی را با خود دارد. امسال روز جهانی کارگر می تواند ورق تازه ای در مبارزه مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی باز کند و به جنبش انقلابی مردم ایران سرعت نیروی بیشتری بدهد.
زنده باد اول مه روز جهانی کارگر
زنده باد آزادی و برابری
مسعود خانی