چرا جمهورى اسلامى را باید سریعا انداخت

کیوان رضوى نیا

باز تب جنگ همین چند روز اخیر بالا گرفته است. امریکا براى رام کردن جمهورى اسلامى توی منطقه هل من مبارز می کنه و احمدى نژاد در ادامه ی فرمایشات  آقا حاضر به پایین آمدن از خر هسته اى نیست.

دانشجویان که مدت هاست براى احمدی نژاد و کل بساط حکومت خط و نشان کشیدند , کارگران و جنبش زنان هم همینطور. 

اما سوال اصلی اینه که ایا جنبش مردم ایران براى سرنگونی جمهورى اسلامى مى تونه جمهورى اسلامى رو قبل از حمله ى احتمالى امریکا نابود کنه یا نه.

به نظر من امروز حیات جمهوری اسلامى به تار مویى بیشتر بند نیست. فقط اگر مردم ایران خودشون توى نه گفتن به جمهوری اسلامی و نا فرمانی کردن و کشیدن جنبش به خیابان ها انسجام نشون مى دادند کار جمهوى اسلامى چند روزه تمام بود.

 

کافیست نگاهی به ترس حکومت از برگزارى اول ماه می , تا دستگیریهای وسیع دانشجویان در رابطه با ۱۶ اذر بکنیم تا متوجه بالانس قدرت بشویم.

 

منظور اینه که جمهوری اسلامى با تمام اراذل و اوباش اسلامیش و تمام ملا های مفت خورش که مدام تو کار تبلیغات دینى و ترسوندن مردم از اتش دوزخ در صورت سرنگون کردن حکومتند پتانسیل سرکوب یک جنبش وسیع سرنگونی طلب توى ایران رو ندارند و همه ى این بگىر و ببند ها از ترس همون روزه.

 

مشکل اما عدم اعتماد به نفس ما مردم ایرانه که هر کدوم از حال و روز اون یکى کمتر سراغ می گیریم

و به این طریق از میزان قدرت خودمون در مقابل رژیم و از سنگینى این وزنه کمتر با خبر مى شیم.

 

فضای سیاسى امروز ایرانى که من به تازگی ازش امدم با سال هاى قبل خیلى متفاوته مردم دیگر برای بساط اخوند ها و جمهوری اسلامى تره خورد نمی کنند.

جوانان از هر چی مذهبه شدیدا متنفرند. اگه امام زمان که هیچ چى خود خدا هم تو ایران ظهور مى کرد یک کتک حسابی از دست مردم ایران به خاطر ایات خشنی که توی کتابش نوشته و مدام دستور شکنجه و ازار و اذییت نوع بشر رو داده مى خورد.

 

این مردم دیگه مثل سال ۵۷ نیستند. مردم چشاشون بازه.

 

باید دست به دست هم داد

باید یه همدیگر اعتماد کنیم

باید بساط جمهوری اسلامى رو روی سرش خراب کنیم, و اینده اى بهتر رو مال خود کنیم. باید توى اون اینده رییس جمهوری داشته باشیم که دست دوستی به سمت تمام ملل دراز می کنه نه اینکه مدام دنبال ابزارهای کشتار جمعی و یا نابودی ملل دیگه باشه.

 

این خواسته ها اما فقط در قالب جمهور سوسیالیستى امکان پذیره. شعار امروز مردم ایران و جوانان هم همینه یا سوسیالیسم یا بربریت.

مرگ بر جمهوى اسلامی

زنده باد سوسیالیسم