در حاشبه اطلاعیه سندیکای شرکت واحد و برکناری اسانلو
اخیرا اطلاعیه غیر مترقبه ای بعنوان اطلاعیه سندیکای شرکت واحد مبنی بر اخراج منصور اسانلو از سندیکا خطاب به “فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل” و خواست قطع همه ارتباطات، همکاری ها و حمایتها از وی منتشر شده که همه را شگفت زده کرده است.
در این اطلاعیه سندیکای شرکت واحد که تشکلی معتبر و شناخته شده در سطح جهانی است، ناگهان حکم به اخراج یکی از رهبران خود از سندیکار را داده و همگان را به پرهیز از هرگونه تماس و همکاری با وی فراخوانده است. در همین سطح از اطلاعاتی که تا کنون از این اتفاق انتشار یافته است و نیز قبل از اینکه بحث بر سر این باشد که موضوع بر سر چیست و مشکل چه بوده است، نفس بدعت گذاشتن چنین شکلی از کار از سوی یک تشکل کارگری، نادرست و غیر قابل قبول است.
یک تشکل کارگری برای برکناری نمایندگان منتخب و سخنگویانش مکانیزمهای سالم و سیاسی خود را باید داشته باشد. سندیکای شرکت واحد به جای اینکه بنشیند و چنین حکمی را خطاب به اتحادیه های کارگری صادر کند، میتوانست با مکانیزمی دمکراتیک، مدرن و سیاسی برای تعیین رهبری جدیدی برای سندیکا رای گیری کند و آنوقت نتیجه را اعلام میداشت. بدین صورت و بدنبال چنین مکانیزمی سندیکا به عنوان یک تشکل معتبر کارگری میتوانست خطاب به نهادها و سازمانهای کارگری در سطح بین المللی، نماینده و سخنگوی جدید خود را به جهانیان معرفی کند. بنابراین همه سخن من با کارگران سندیکای واحد اینست که اگر شما به هر دلیلی اختلافی با پیدا کرده اید، اگر به گفته اطلاعیه ای که صادر شده است، منصور اسانلو خطایی کرده است، به جای چنین جنجالی میشد فورا جلسه گرفت، انتخابات کرد و انتخاب رئیس هیات مدیره جدیدی را در دستور گذاشت. تصمیم جمعی گرفت و در صورت انتخاب فرد دیگری در این پست، دیگران را نیز از این تغییر و تحولات مطلع ساخت.
میخواهم بگویم که انتظار از سندیکای واحد بطور واقعی اینست که مبشر فرهنگ مدرن و انسانی در جامعه باشد. اطلاعیه منتشر شده به نام سندیکا نه تنها چنین فرهنگی را نمایندگی نمیکند، بلکه در عمل به رژیم و جریانات راست فرصت میدهد که میداندار شوند و فرصت را برای حمله به خود سندیکا، این دستاورد مهم کارگری عنیمت بشمرند.
اطلاعیه سندیکای واحد بطور ناگهانی و بدون برقراری یک گفتمان روشن در مورد کل موضوع در سطح علنی، با اعلام اینکه منصور اسانلو تخلف کرده است، انتظار دارد که کارگران و اتحادیه های کارگری جهانی که تا دیروز برای رهایی وی از زندان بیانیه دادند و اعتراض داشتند، چشمشان را ببندند و حکم آنها را بپذیرند. روشن است که چنین روشهایی، روش ما کارگران و ما مردم نیست. این روشهایی است که بیشتر به حکومت خفقان و سرکوب کمک میکند و بیش از هر بخشی از جامعه خسارتش را ما می بینیم. بنابراین همه تاکید من اینجاست که سندیکای شرکت واحد به یمن سالها مبارزاتش یک نهاد کارگری به رسمیت شناخته در سطح بین المللی است. همواره مورد بیشترین حمایت جهانی قرار گرفته است. این سندیکا نمیتواند بی توجه به این موقعیت و به استاندارهای مورد انتظار به چنین شیوه های نسنجیده و غیر اجتماعی عمل کند.
اینها موازین و سنتهای پایه ای جنبش کارگری است. زیر پا گذاشتن چنین سنت هایی قبل از هر چیز به اعتبار سندیکا لطمه میزند و بیش از بیش موجب خرسندی رژیم اسلامی خواهد بود. نباید اجازه داد.
نکته دوم و عجیب تر در اطلاعیه منتشر شده از سوی سندیکای واحد محروم کردن منصور اسانلو از هر نوع حمایت و پشتیبانی است. منصور اسانلو حتی اگر خطایی کرده باشد، بخاطر اینکه همرزم کارگران سندیکای واحد برای متشکل کردن کارگران بوده است، همراه با آنان از حق تشکل و حق کارگران دفاع کرده است، تحمل سالها شکنجه و حبس و زندان را به جان خریده است، نباید مورد چنین خشم و غضبی قرار گیرد و به پاس همین مبارزاتش باید مورد بیشترین حمایت ما باشد.
بالاخره اینکه بطور واقعی و همانطور که جلوتر نیز اشاره کردم، سندیکای شرکت واحد دستاورد جنبش کارگری در ایران است. حاصل مبارزات جانانه هزاران کارگر شرکت واحد و اعتراضات با شکوه این کارگران در سال ۸۴ است. وارد کردن هرگونه خدشه ای در این کارنامه مستقیما به نفع جمهوری اسلامی است. و باید از آن پرهیز کرد.
رژیم اسلامی تلاش بسیاری کرد که از مبارزات کارگران در سال ۸۴ که نقطه عطفی در اوضاع سیاسی ایران و مبارزات کارگران بود، انتقام بگیرد. دلیلش هم این بود که در آن اعتراضات شکست سیاسی سختی خورده بود. از همین رو جمهوری اسلامی از سال ۸۴ تا کنون رهبران این تشکل را به اشکال مختلف زیر فشار گذاشته است، از کار بیکارشان کرده است. در تنگنای اقتصادی قرارشان داده است، مرتب و مرتب مورد پیگرد و احضارشان قرار داده است، اما کارگران ایستاده اند و اعلام کرده اند که داشتن سندیکا حق مسلمشان است. گفته اند که مبارزه برای یک زندگی انسانی حق مسلمشان است. یکی از این رهبران منصور اسانلو بوده است. یکی دیگرشان رضا شهابی است که ۴ سال حکم زندان دارد. دیگر فعالین و رهبران این تشکل نیز از این فشارها بی نصیب نبوده اند. ما باید به این مبارزات ارج بگذاریم. سندیکای شرکت واحد سرپناهی است که با مبارزه و اعتراضاتمان آنرا بنا کرده ایم. باید با تمام قوا حفظش کنیم. بیش از هر کس خود سندیکای واحد در قبال این وظیفه مهم مسئول است.
امیدوارم دوستان سندیکای شرکت واحد متوجه اشکالات متعدد این موضعگیری بشنوند و به فکر جبران آن باشند.
شهلا دانشفر